Uitspraken

Overwegingen

1. De Regeling is op 1 maart 2017 in werking getreden en heeft tot doel de fosfaatproductie te begrenzen. Voor de perioden van de Regeling (lopend van maart tot en met december 2017) legt verweerder een heffing op aan een melkveehouder die meer melkvee houdt dan het referentieaantal op 2 juli 2015 (de peildatum) en kent een bonusgeldsom toe indien een melkveehouder minder melkvee houdt dan het referentieaantal op de peildatum.

2. Appellante exploiteert een melkveebedrijf. Op 31 maart 2017 heeft appellante een verzoek als bedoeld in artikel 12, tweede lid, van de Regeling ingediend om het referentieaantal te bepalen aan de hand van het aantal runderen dat voor de intreding van diergezondheidsproblemen is geregistreerd (de melding). Appellante heeft gemeld dat de bijzondere omstandigheid op 1 augustus 2013 is ingetreden en dat in die periode een virus is uitgebroken. Daarbij is een diergeneeskundige verklaring van een dierenarts uit Westwoud bijgevoegd, waarin staat dat op het bedrijf van appellante in de periode van augustus 2013 tot het einde van dat jaar diverse kalveren dood zijn gegaan ten gevolge van een rotavirus infectie. Ook heeft appellante een ophaaloverzicht van Rendac en overzichten van de rundveestaat van CRV bijgevoegd, waaruit blijkt dat enkele vaarskalveren zijn afgevoerd en in de jaren 2013-2015 een aantal vaarskalveren zijn gestorven.

3. Verweerder heeft in het bestreden besluit overwogen dat appellante met de aangeleverde facturen van Rendac en de verklaring van de dierenarts aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van een bijzondere omstandigheid als bedoeld in artikel 12, tweede lid, van de Regeling, maar dat zij niet voldoet aan de andere twee voorwaarden om als een knelgeval te kunnen worden aangemerkt. Volgens verweerder is in het geval van appellante geen sprake van een 5%-daling van het referentieaantal ten opzichte van de alternatieve peildata 1 augustus 2013 en 1 januari 2015. Ook is volgens verweerder geen sprake van een causaal verband omdat in het geval van appellante geen sprake is van 5%-daling van het referentieaantal ten opzichte van de door haar opgegeven datum.

4. Appellante voert aan dat verweerder de melding niet op een juiste manier heeft uitgevoerd, omdat zij daarin niet om een alternatieve peildatum heeft verzocht. Verweerder heeft volgens appellante niet toegelicht waarom hij bij de beoordeling voor de alternatieve peildata 1 augustus 2013 en 1 januari 2015 heeft gekozen. Voorts stelt appellante dat niet in de periode augustus 2013 maar op de peildatum 2 juli 2015 sprake is geweest van een bijzondere omstandigheid. De zieke vaarskalveren zouden op de peildatum 2 juli 2015 een leeftijd hebben bereikt van 21 tot 23 maanden. Deze kalveren zouden onder diercategorie 102 vallen en meetellen bij de berekening van het aantal GVE. Dat maakt volgens appellante dat verweerder de dieraantallen op de peildatum 2 juli 2015 had moeten vaststellen op een hoger aantal. Appellante vraagt dan ook een nieuwe berekening, omdat zij zonder de dierziekte op de peildatum 2 juli 2015 geen 100,59 GVE maar 105,89 GVE op haar bedrijf zou hebben gehad en dat een daling van 5,3% GVE zou betekenen.