Uitspraken

Appellante heeft op 31 januari 2013 een aanvraag om bijstand ingevolge de Wet werk en bijstand (WWB) ingediend. Appellante heeft bij haar aanvraag opgegeven te wonen op het adres [opgegeven adres] te [woonplaats] (opgegeven adres) op welk adres zij ten tijde van belang volgens de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens, thans: Basisregistratie personen, stond ingeschreven.

Op 21 maart 2013 hebben [naam bijzonder controleur] , bijzonder controleur, en [naam intaker] (R), intaker, beiden werkzaam bij de afdeling Werk, Inkomen en Zorg van de gemeente Lelystad, met appellante een intakegesprek gevoerd. In dat gesprek heeft appellante onder meer verklaard dat zij van januari 2002 tot en met 31 augustus 2011 bijstand heeft ontvangen. Daarna heeft zij geleefd van door haar ontvangen huurtoeslag. Alle vaste lasten, waaronder huur, gas, water en elektriciteit, werden betaald door [naam S] (S) die met haar drie kinderen bij appellante in huis woonde. Appellante heeft tijdens het gesprek de inrichting van haar huis beschreven.

Sinds begin juni 2013 wonen S en haar kinderen niet langer op het opgegeven adres. Op 24 juni 2013 zijn [naam G.] (G), zzp’er, en R naar het opgegeven adres gegaan. Na aanbellen werd niet opengedaan, maar van buitenaf was door het raam te zien dat de woning leeg was. In de woning stond, zichtbaar, slechts een eettafel met vier stoelen. Ook de bovenverdieping gaf een verlaten indruk. De bevindingen van dat onderzoek zijn neergelegd in een rapport van 4 juli 2013 dat is opgesteld door R. Op 2 juli 2013 hebben G en R met appellante een spreekkamergesprek gevoerd. Aansluitend hebben G en R een huisbezoek afgelegd op het opgegeven adres. De bevindingen van dat onderzoek zijn neergelegd in een rapport van 3 juli 2013 dat is opgesteld door G.

De onderzoeksresultaten zijn voor het college aanleiding geweest om bij besluit van 4 juli 2013 de aanvraag van appellante om bijstand af te wijzen. De besluitvorming berust op de grond dat de door appellante opgegeven woonsituatie niet overeenkomt met de feitelijke woonsituatie. Uit onderzoek is gebleken dat appellante feitelijk niet haar hoofdverblijf heeft

Bij besluit van 29 november 2013 (bestreden besluit) heeft het college het bezwaar tegen het besluit van 4 juli 2013 ongegrond verklaard. Hierin heeft het college vermeld dat de afwijzing van de aanvraag voornamelijk is gegrond op de schouwing van de woning, waarbij het college heeft verwezen naar het rapport van 3 juli 2013. De feitelijke situatie wordt ondersteund door de verklaring van appellante.

Het college heeft appellante bij besluit van 23 januari 2014 met ingang van 1 november 2013 bijstand ingevolge de WWB toegekend.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

3. Appellante heeft zich in hoger beroep op de hierna te bespreken gronden tegen deze uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Het gaat in dit geding om een besluit tot afwijzing van een aanvraag om bijstand. Een aanvrager moet in het algemeen de feiten en omstandigheden aannemelijk maken die nopen tot inwilliging van die aanvraag. In dat kader dient de aanvrager de nodige duidelijkheid te verschaffen en volledige openheid van zaken te geven. Vervolgens is het aan het bijstandverlenend orgaan om in het kader van de onderzoeksplicht deze inlichtingen op juistheid en volledigheid te controleren. Indien de betrokkene niet aan de wettelijke inlichtingen- of medewerkingsverplichting voldoet, is dit een grond voor weigering van de bijstand indien als gevolg daarvan het recht op bijstand niet kan worden vastgesteld.

Appellante heeft onder verwijzing naar de uitspraken van 16 september 2014 (ECLI:NL:CRVB:2014:2947) en 17 februari 2015 (ECLI:NL:CRVB:2015:425) aangevoerd dat het door G uitgevoerde rechtmatigheidsonderzoek in zijn geheel onrechtmatig is en dat aan het afgelegde huisbezoek geen waarde kan worden gehecht.

Het college heeft in reactie daarop bij brief van 15 oktober 2015 meegedeeld dat het college afstand neemt van de bevindingen van het huisbezoek omdat het rapport van 3 juli 2013 door SV Land is opgesteld. Hoewel een ambtenaar van de gemeente bij het onderzoek betrokken was, kan naar het huidige inzicht dat onderdeel van het onderzoek geen grondslag meer vormen voor het primaire en het bestreden besluit. Dat geldt niet voor het onderzoek dat door het college zelf is gedaan, zoals gerapporteerd door R op 4 juli 2013. Hierin zijn de waarnemingen van 24 juni 2013 opgenomen. Ook zonder de bevindingen van het huisbezoek heeft appellante op geen enkele wijze aangetoond haar hoofdverblijf op het opgegeven adres te hebben, zodat het primaire en het bestreden besluit in die zin worden gehandhaafd.

De Raad ziet aanleiding om met toepassing van artikel 8:108, eerste lid, van de Awb in verbinding met artikel 8:80a, eerste lid, van de Awb het college op te dragen het in 4.6 geconstateerde gebrek te herstellen.