Uitspraken

Het Uwv heeft verzocht de aangevallen uitspraak te bevestigen.

De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft bij zijn beoordeling de in bezwaar overgelegde brief van de behandelend GZ-psycholoog betrokken. Daarbij heeft de verzekeringsarts bezwaar en beroep op grond van zijn onderzoeksbevindingen de door de verzekeringsarts bij appellant vastgestelde belastbaarheid onderschreven. Daartoe heeft hij uiteengezet dat bij appellant structureel sprake is van een beperkte intellectuele capaciteit en een beperkt probleemoplossend vermogen met een neiging tot vermijden. Appellant is licht verstandelijk beperkt (verbaal scoort appellant een IQ van 74, performaal een IQ van 92.) De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft vastgesteld dat appellant ondanks zijn beperkingen in staat is eenvoudige routinematige werkzaamheden te verrichten, mits hij bij problemen terug kan vallen op derden. Er is geen sprake van evidente concentratieproblemen, gelet op de aard van de problematiek en de presentatie op het spreekuur, maar ook het feit dat appellant autorijdt, wijst hier niet op. Een speciaal aandachtspunt is volgens de verzekeringsarts bezwaar en beroep de geringe geletterdheid van appellant, maar dit is naar zijn oordeel een niet-medisch aspect dat aandacht van de arbeidsdeskundige verdient. Er is geen aanleiding voor twijfel aan de juistheid van deze inzichtelijke en overtuigende conclusie van de verzekeringsarts bezwaar en beroep. Evenmin als appellant in beroep heeft gedaan, heeft hij in hoger beroep objectief medische informatie ingebracht die aan de conclusies van de verzekeringsartsen doet twijfelen.

De aan appellant toegekende WSW-indicatie biedt geen aanknopingspunten voor een ander oordeel. Volgens vaste rechtspraak (zie de uitspraak van de Raad van 2 maart 2011, ECLI:NL:CRVB:2011:BP7599) komt in zaken als deze aan een besluit tot toelating tot de doelgroep van de WSW, mede gelet op het gegeven dat hierbij een ander toetsingskader wordt gehanteerd dan bij een Wet WIA-beoordeling, geen doorslaggevende betekenis toe. Dit neemt echter niet weg dat daaraan ook niet elke betekenis kan worden ontzegd. De zich onder de gedingstukken bevindende stukken met betrekking tot de WSW-indicatie bevatten geen medische gegevens die aanleiding geven appellant meer of zwaarder beperkt te achten dan door de verzekeringsartsen is vastgesteld. Uit de WSW-indicatie blijkt dat appellant bij zijn werkzaamheden is aangewezen op werkbegeleiding, maar dat deze begeleiding niet permanent en acuut aanwezig moet zijn. Gelet hierop bestaat volgens de verzekeringsarts bezwaar en beroep geen reden om een beperking voor appellant aan te nemen op item 1.9.3 (rechtstreeks toezicht en/of intensieve begeleiding) in de Functionele Mogelijkhedenlijst (FML). Uit de Basisinformatie CBBS volgt immers dat het bij item 1.9.3 om de noodzaak gaat van permanente vormen van begeleiding en/of toezicht. Er is geen aanleiding voor twijfel aan de juistheid van deze conclusie.

In hoger beroep heeft het Uwv desgevraagd de geschiktheid van de aan de schatting ten grondslag gelegde functies nader gemotiveerd. Uitgaande van de juistheid van de bij appellant vastgestelde en in de FML weergegeven belastbaarheid en de lichtverstandelijke, met name verbale beperking, heeft de arbeidskundige bezwaar en beroep in zijn rapport van 20 augustus 2005 geconcludeerd dat appellant in staat is de werkzaamheden te verrichten die zijn verbonden aan de functies van inpakker (SBC-code 111190, functienummer 2081.0045.053), sorteerder, controleur (SBC-code 111340, functienummer 6299.0005.001) en medewerker tuinbouw (SBC-code 111010, functienummer 0126.0000.002). In de arbeidskundige rapporten is inzichtelijk en overtuigend gemotiveerd dat appellant met inachtneming van zijn beperkingen deze functies, die voldoende arbeidsplaatsen vertegenwoordigen, kan vervullen. Volgens de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep zijn voor appellant eenvoudige productiematige functies geselecteerd die ter zake van het aspect lezen zeer beperkte eisen stellen. De functies kennen alle opleidingsniveau 1. Bij opleidingsniveau 1 worden geen eisen gesteld aan rekenen, lezen of schrijven. Wel kan in functies met dit opleidingsniveau tel- en leeswerk op de laagste niveaus voorkomen (bijvoorbeeld het tellen van een aantal goederen of het lezen van een opschrift of aanduiding). In de aan de schatting ten grondslag gelegde functies worden mondelinge instructies gegeven, aangevuld met schriftelijke instructies. Volgens de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep kunnen deze schriftelijke instructies appellant zo nodig ook verteld of voorgelezen worden: gezien de eenvoud van de werkzaamheden betreffen het hier geen ingewikkelde zaken en is bij de uitvoering van het werk altijd een leidinggevende, voorman of collega in de directe omgeving aanwezig waarop appellant zo nodig een beroep kan doen. Gelet hierop is appellant volgens de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep in staat deze werkzaamheden, ondanks zijn geringe geletterdheid, te vervullen. Er zijn geen aanknopingspunten voor twijfel aan de juistheid van deze deugdelijk onderbouwde conclusie. Daarbij neemt de Raad tevens in aanmerking dat de in deze functies voorkomende schriftelijke instructies (bedrijfsvoorschriften, veiligheids- en procedurevoorschriften, en protocollen ten aanzien van de persoonlijk hygiëne) slechts een beperkt deel uitmaken van het totaal van instructies. Bedoelde instructies zijn van algemene aard en zien niet expliciet op de concrete opdrachten die dagelijks bij zijn werkzaamheden moeten worden uitgevoerd. Voorts valt niet in te zien waarom appellant in deze functies niet de voor hem, volgens de WSW-indicatie, noodzakelijke begeleiding zou kunnen worden geboden door gebruikmaking van een WSW-subsidie. Volgens de WSW-indicatie overstijgen de kosten voor de benodigde organisatorische aanpassingen bij een regulier werkgever niet de WSW-subsidie. Voorts zijn ook de aanpassingen niet te ingrijpend voor een regulier arbeidsproces. Terecht is de mate van arbeidsongeschiktheid van appellant vastgesteld op minder dan 35%.

Gezien hetgeen is overwogen in 4.1 tot en met 4.3 slaagt het hoger beroep niet. De aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.