Uitspraken

Appellant heeft tot en met 10 februari 2013 in dienst van werkgever gewerkt als beleidsadviseur. Werkgever heeft hem vanaf 22 september 2011 ziek gemeld. Bij besluit van 26 juni 2014 heeft het Uwv vastgesteld dat appellant wegens het bereiken van de maximumduur van die uitkering, na 11 september 2013 geen recht meer heeft op een uitkering op grond van de Ziektewet. Werkgever heeft op 18 juli 2014 bezwaar gemaakt tegen dit besluit. Bij brief van 8 september 2014 heeft werkgever het bezwaarschrift ingetrokken.

Bij brief van 15 september 2014 heeft het Uwv appellant geïnformeerd dat werkgever het bezwaar tegen het besluit van 26 juni 2014 heeft ingetrokken, dat de zaak daarmee is afgedaan, dat de bezwaarprocedure wordt beëindigd en dat er geen hoorzitting zal plaatsvinden. Appellant heeft tegen de inhoud van de brief van 15 september 2014 bezwaar gemaakt.

In hoger beroep heeft appellant zich tegen de aangevallen uitspraak gekeerd. Hij heeft zich daarbij op het standpunt gesteld dat hij belanghebbende is. Appellant heeft duidelijk gemaakt dat het hem in deze procedure niet gaat om een financieel belang, maar om een keuring door een verzekeringsarts die nu door de intrekking van het bezwaar door de werkgever achterwege is gebleven. Appellant heeft verder aangevoerd dat de werkgever de bezwaarprocedure heeft misbruikt om stukken over hem te verkrijgen en dat het Uwv aan de werkgever stukken heeft verstrekt die niets met de zaak te maken hebben en die zijn privéleven ernstig kunnen schaden.

Het Uwv heeft bevestiging van de aangevallen uitspraak bepleit.

In dit geding moet de Raad de vraag beantwoorden of de rechtbank bij de aangevallen uitspraak terecht het beroep van appellant tegen het bestreden besluit ongegrond heeft verklaard. Dat betreft alleen de beoordeling of het bezwaar van appellant terecht
niet-ontvankelijk is geacht, omdat de mededeling in de brief van 15 september 2014 waartegen het bezwaar is gericht, geen besluit is in de zin van artikel 1:3, eerste lid van de Awb.

De Raad verenigt zich met het oordeel van de rechtbank en onderschrijft de daaraan ten grondslag gelegde overwegingen. Genoemde brief van 15 september 2014 van het Uwv bevat slechts de mededeling aan appellant dat de werkgever het bezwaar tegen de beslissing van
26 juni 2014 heeft ingetrokken en dat daarmee de bezwaarprocedure is geëindigd. De mededeling kan niet kan worden aangemerkt als een publiekrechtelijke rechtshandeling als bedoeld in artikel 1:3, eerste lid, van de Awb en daarom niet als een besluit in de zin van dat artikel (zie bijvoorbeeld de uitspraak van 21 juni 2005, ECLI:NL:CRVB:2005:AT8031). De brief van 15 september 2014 heeft geen wijziging gebracht in de rechtsverhouding tussen appellant en het Uwv en was daar ook niet op gericht. Dat daarmee de bezwaarprocedure ook voor appellant als belanghebbende bij dat bezwaar is geëindigd maakt dit niet anders, omdat de intrekking het gevolg is van een handeling van de werkgever, niet van het Uwv.

5. Uit 4.1 en 4.2 volgt dat de rechtbank terecht heeft geconcludeerd dat het beroep ongegrond is. Dit betekent dat de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.

6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.