Uitspraken

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van betrokkene tegen het bestreden besluit gegrond verklaard. De rechtbank heeft daartoe overwogen dat betrokkene geen statutair directeur/bestuurder was en geen deel uitmaakte van de algemene vergadering van aandeelhouders van [naam B.V. 1] Betrokkene moet zich op grond van de statuten zich als bestuurder gedragen naar de aanwijzingen van de algemene vergadering en kon te allen tijde door de algemene vergadering worden geschorst en ontslagen. Hem kon te allen tijde de titel algemeen directeur worden ontnomen. Gelet hierop was betrokkene onderworpen aan het gezag van die vergadering en was er sprake van een contractuele gezagsverhouding tot die vergadering. Naar het oordeel van de rechtbank stond betrokkene daarom in een gezagsverhouding tot [naam B.V. 1] Onder verwijzing naar het arrest van de Hoge Raad van 22 maart 2013, ECLI:NL:HR:2013:BY9295, en uitspraken van de Raad van

5 juli 2013, ECLI:NL:CRVB:2013:884, en 22 januari 2014, ECLI:NL:CRVB:2014:227, heeft de rechtbank geoordeeld dat er geen ruimte bestaat om betrokkene desondanks niet als werknemer aan te merken wegens het ontbreken van een materiële gezagsverhouding.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Naar vaste rechtspraak moet voor het aannemen van een privaatrechtelijke dienstbetrekking sprake zijn van een verplichting tot het persoonlijk verrichten van arbeid, een gezagsverhouding, en een verplichting tot het betalen van loon (zie bijvoorbeeld de uitspraak van de Raad van 15 april 2012 ECLI:NL:CRVB:2011:BQ1785). Daarbij moet acht worden geslagen op alle omstandigheden van het geval, in onderling verband bezien en dienen niet alleen de rechten en verplichtingen in aanmerking te worden genomen die partijen bij het aangaan van de rechtsverhouding voor ogen stonden, maar moet ook acht worden geslagen op de wijze waarop partijen uitvoering hebben gegeven aan hun rechtsverhouding en aldus daaraan inhoud hebben gegeven. Daarbij is niet één enkel element beslissend, maar moeten de verschillende rechtsgevolgen die partijen aan hun verhouding hebben verbonden in hun onderling verband worden bezien (zie onder meer de uitspraak van de Hoge Raad van

17 februari 2012 ECLI:NL:HR:2012:BU8926).

Tussen partijen is in de eerste plaats in geschil of betrokkene kan worden aangemerkt als statutair bestuurder van [naam B.V. 1] Uit de onder 1.1 genoemde statuten van

[naam B.V. 1] volgt dat [naam B.V. 2] . statutair bestuurder van

[naam B.V. 1] is. Anders dan Uwv heeft gesteld volgt uit het feit dat betrokkene statutair bestuurder is van [naam B.V. 2] . niet dat hij daardoor tevens statutair bestuurder is van [naam B.V. 1] Gelet op het bepaalde in artikel 2:242 van het BW is het, zoals ook in artikel 16 van de statuten van [naam B.V. 1] is bepaald, de algemene vergadering van aandeelhouders van die vennootschap die de bestuurders benoemt. Nu

[naam B.V. 2] . bij de oprichting van [naam B.V. 1] tot bestuurder is benoemd en de algemene vergadering van aandeelhouders dit nadien niet heeft gewijzigd, is

[naam B.V. 2] . enig statutair bestuurder van [naam B.V. 1] gebleven. Weliswaar is betrokkene op de aandeelhoudersvergadering van 31 oktober 2012 aangesteld als statutair directeur van [naam B.V. 2] . maar dit heeft niet tot gevolg dat betrokkene zelf daardoor statutair bestuurder van [naam B.V. 1] is geworden. Dit blijkt ook uit het Handelsregister, waarin uitsluitend [naam B.V. 2] . als statutair bestuurder van

[naam B.V. 1] is geregistreerd. Anders dan de rechtbank heeft geoordeeld doet zich hier niet de situatie voor dat de algemeen directeur door de algemene vergadering kan worden geschorst en ontslagen. Betrokkene was immers geen statutair bestuurder van

[naam B.V. 1] en kan die hoedanigheid dus ook niet ontnomen worden door de algemene vergadering van aandeelhouders. Zie het arrest van de Hoge Raad van 13 juli 2012, ECLI:NL:HR:2012:BW7009. Dat betrokkene een contractuele relatie heeft met

[naam B.V. 1] en uit dien hoofde de functie van algemeen directeur vervulde doet hier niet aan af.

Uit de door betrokkene op 6 november 2013 aan het Uwv afgelegde verklaring volgt dat [naam moeder] geen bestuurlijke taken binnen [naam B.V. 2] . of [naam B.V. 1] had. [naam moeder] stond onder leiding van betrokkene en zijn voormalige Zorgmanager [naam zorgmanager] . Deze verklaring vindt bevestiging in het verslag van de bespreking met de curator op

29 augustus 2013. Ook uit de verklaringen van werknemers over de rolverdeling binnen

[naam B.V. 1] , blijkt dat betrokkene de feitelijke leiding binnen [naam B.V. 1] had en het gezicht was van [naam B.V. 1] Op grond hiervan heeft appellant voldoende aannemelijk gemaakt dat geen sprake is van een gezagsverhouding tussen

[naam B.V. 1] en betrokkene. Het feit dat betrokkene de dagelijkse werkzaamheden met [naam moeder] besprak, zoals door hem gesteld, is in het licht van het voorgaande onvoldoende om aan te nemen dat aan betrokkene instructies konden worden gegeven over de uitoefening van zijn taken of dat er een mogelijkheid bestond van toezicht of controle daarop. Bovendien was betrokkene als statutair bestuurder van [naam B.V. 2] . bevoegd

[naam B.V. 2] . te vertegenwoordigen in het bestuur van [naam B.V. 1] Dat betekent dat betrokkene bevoegd was zich bezig te houden met het dagelijks beleid van de onderneming en het aangaan en uitvoeren van overeenkomsten. Dat betrokkene genomen besluiten diende te verantwoorden in de algemene vergadering van aandeelhouders van

[naam B.V. 1] , doet hier niet aan af nu betrokkene als vertegenwoordiger van

[naam B.V. 2] . , de meerderheid van de aandelen vertegenwoordigde, en aldus een beslissende stem kon uitbrengen.

Uit wat is overwogen in 4.2 tot en met 4.8 volgt dat in de relatie tussen betrokkene en [naam B.V. 1] geen sprake is geweest van een privaatrechtelijke dienstbetrekking. In het midden kan daarom blijven of betrokkene moet worden aangemerkt als

directeur-grootaandeelhouder in de zin van artikel 6, eerste lid, aanhef en onder d van de WW in samenhang met de Regeling aanwijzing directeur-grootaandeelhouder.