Uitspraken

Betrokkene ontvangt sinds juli 2010 een pensioen op grond van de Algemene Ouderdomswet (AOW), destijds toegekend naar de norm van een ongehuwde. In april 2015 is appellant een onderzoek gestart naar de woonsituatie van betrokkene, omdat uit informatie van de gemeente was gebleken dat [X.] op hetzelfde adres als betrokkene woonde. Uit dit onderzoek is gebleken dat [X.] sinds 30 januari 2015 samenwoonde met betrokkene en dat zij in mei 2015 zijn gehuwd. Bij besluit van 20 mei 2015 heeft appellant betrokkene laten weten dat hij met ingang van februari 2015 recht heeft op een AOW-pensioen voor een gehuwde. Bij brief van de zelfde datum is aan betrokkene medegedeeld dat appellant het voornemen heeft het te veel betaalde pensioen van betrokkene terug te vorderen en hem een boete op te leggen omdat hij niet binnen vier weken de wijziging in zijn woonsituatie heeft doorgegeven. Bij besluit van 1 juni 2015 is aan betrokkene een boete van € 370,- opgelegd.

In bezwaar is door betrokkene benadrukt dat hij tijdig de wijziging van zijn woonsituatie heeft doorgegeven aan de gemeente Sint-Michielsgestel. De medewerker van de gemeente heeft, op zijn uitdrukkelijke vraag, geantwoord dat hij verder aan de officiële instanties, waaronder appellant, geen wijziging hoefde door te geven, omdat de informatie via het linken van bestanden automatisch daar terecht zou komen. Bij beslissing van 20 november 2015 (bestreden besluit) is het bezwaar gegrond verklaard in die zin dat de boete wordt vastgesteld op € 350,-.

Appellant heeft in hoger beroep aangevoerd dat de rechtbank uitgaat van een onjuiste feitelijke situatie. Appellant krijgt wel van de gemeente een wijziging in de basisregistratie personen (brp) door, maar daaronder valt niet het ongehuwd gaan samenwonen. Bij appellant is de verhuizing van [X.] naar de woning van betrokkene wel doorgekomen, maar niet dat hierdoor sprake was van ongehuwd samenwonen. Pas nadat eind maart 2015 via een bestandsvergelijking duidelijk werd dat een controle van de woonsituatie van betrokkene aangewezen was, is aan hem een aantal formulieren hierover toegezonden. Met de ontvangst van de door betrokkene ingevulde formulieren werd duidelijk dat sprake was van ongehuwd samenwonen, een gegeven dat van invloed is op de hoogte van het AOW-pensioen. Het valt betrokkene te verwijten dat hij deze wijziging niet tijdig zelf heeft doorgegeven aan appellant.

Betrokkene heeft bevestiging van de aangevallen uitspraak bepleit. Hij is van mening dat hem geen verwijt kan worden gemaakt, nu hij mocht aannemen dat de informatie via de gemeente bij appellant terecht zou komen.

De boete is vastgesteld, met toepassing van de artikelen 17c van de AOW en 1 en 2 van het Boetebesluit socialezekerheidswetten (Boetebesluit), op 50% van het benadelingsbedrag. Op grond van artikel 17c, tweede lid, van de AOW wordt onder benadelingsbedrag verstaan het brutobedrag dat als gevolg van het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenverplichting ten onrechte of tot een te hoog bedrag aan ouderdomspensioen is verleend. Door appellant is aangenomen dat over de maanden februari en maart 2015 sprake is van de uitbetaling van een te hoog bedrag aan AOW als gevolg van het niet tijdig melden door betrokkene van zijn gewijzigde woonsituatie. Naar appellant ter zitting heeft erkend, had betrokkene binnen vier weken vanaf 1 februari 2015 deze wijziging dienen door te geven. De te hoge uitbetaling in de maand februari 2015 kan dus niet het gevolg zijn van een schending van de mededelingsverplichting, zodat het betrekken van het in deze maand onverschuldigd betaalde bedrag bij de berekening van de boete in strijd is met artikel 2 van het Boetebesluit.

Uit 4.1 tot en met 4.2.4 volgt dat de aangevallen uitspraak vernietigd zal worden, evenals het bestreden besluit.