Uitspraken

Appellant was werkzaam bij de stichting in de functie van [functie 1] van de [naam school] . Bij besluit van 27 augustus 2014 is hij met ingang van 1 augustus 2014 in het kader van het zogenoemde entreerecht tijdelijk voor de duur van twee jaar benoemd in de functie van [functie 2] . Daarbij is te kennen gegeven dat indien uiterlijk op 1 augustus 2016 niet voldaan wordt aan de functievereisten van de functiebeschrijving, terugplaatsing in de oude functie kan plaatsvinden.

Bij besluit van 14 juli 2016, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 17 januari 2017 (bestreden besluit), heeft de stichting met toepassing van artikel 5.2, tweede lid, van de Collectieve arbeidsovereenkomst voor het voortgezet onderwijs 2016-2017 (CAO VO) appellant met ingang van 1 augustus 2016 teruggeplaatst in de functie van [functie 1] op de grond dat hij in de schooljaren 2014-2015 en 2015-2016 niet heeft voldaan aan de vereisten voor de functie van [functie 2] .

Bij besluit van 30 september 2016, na bezwaar gehandhaafd bij afzonderlijk besluit van 17 januari 2017 (besluit 2), heeft de stichting het functioneren van appellant als zijnde “onder norm” vastgesteld conform de beoordeling van 25 mei 2016.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard en het beroep tegen besluit 2 niet-ontvankelijk verklaard wegens het niet tijdig indienen van het beroep. Ten aanzien van het bestreden besluit heeft de rechtbank geoordeeld dat de stichting bevoegd was om appellant met ingang van 1 augustus 2016 terug te plaatsen in de [functie 1] , omdat appellant niet voldeed aan de voor de [functie 2] geldende functie-eisen.

3. In hoger beroep heeft appellant zich tegen de aangevallen uitspraak gekeerd voor zover de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond heeft verklaard. Hij heeft zich hierbij op het standpunt gesteld dat de formele rechtskracht van besluit 2 onverlet laat dat de te volgen procedure bij de terugplaatsing zorgvuldig moet zijn.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Artikel 5.2, tweede lid, van de CAO VO luidt als volgt:

Volgens rechtspraak van de Raad (uitspraak van 15 november 2018, ECLI:NL:CRVB:2018:3611) moet een in het kader van het entreerecht tot stand gekomen aanstelling als die van appellant als een voorwaardelijke bevordering worden aangemerkt. Indien op 1 augustus 2016 niet aan de in de functiebeschrijving genoemde vereisten is voldaan, kan terugplaatsing plaatsvinden.

Appellant heeft geen hoger beroep ingesteld tegen het oordeel van de rechtbank ten aanzien van besluit 2. Daarmee is het functioneren van appellant als zijnde “onder norm” in rechte komen vast te staan. Dit betekent dat appellant op 1 augustus 2016 niet voldeed aan de in de functiebeschrijving genoemde vereisten. Daarom was de stichting bevoegd om appellant terug te plaatsen in de functie van [functie 1] .

Uit wat appellant heeft aangevoerd volgt niet dat de stichting niet in redelijkheid van de bevoegdheid tot terugplaatsing in de oude functie gebruik heeft kunnen maken. Gelet op de notitie gesprekkencyclus Stichting Openbaar Voortgezet Onderwijs Hoogeveen (notitie) worden functioneringsgesprekken en beoordelingsgesprekken minimaal één keer per twee jaar gehouden (om en om). Dat er in de periode vanaf 1 augustus 2014 tot 1 augustus 2016 slechts één functioneringsgesprek - op 2 april 2015 - heeft plaatsgevonden is in overeenstemming met artikel 2 van de notitie. De stelling van appellant dat er geen bilaterale gesprekken zijn gevoerd volgt de Raad niet. Op grond van de gedingstukken en het verhandelde ter zitting is aannemelijk geworden dat in de periode vanaf 1 augustus 2014 tot 1 augustus 2016 gesprekken hebben plaatsgevonden over het functioneren van appellant. De omstandigheid dat deze gesprekken niet als bilaterale gesprekken zijn geduid of aangekondigd en dat daarvan niet altijd een verslag is opgesteld, doet hier niet aan af. Al het overige dat is aangevoerd leidt niet tot een ander oordeel.