Uitspraken

De Centrale Raad van Beroep

Deze beslissing is uitgesproken in het openbaar. Zij is gebaseerd op de volgende overwegingen:

Procesbelang

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank geoordeeld dat de korpschef het bezwaar tegen de salarisspecificatie over januari 2017 ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard. Nu partijen overeenstemming hebben bereikt over het materiële geschilpunt dat hen verdeeld hield, bestaat het belang van de korpschef bij een uitspraak over het oordeel van de rechtbank uitsluitend in het tenietdoen van de veroordeling in de proceskosten van betrokkene in beroep. Dit levert voldoende procesbelang op (zie de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 7 december 2011, ECLI:NL:RVS:2011:BU7066). Het beroep dat betrokkene ter zitting van de Raad heeft gedaan op de uitspraak van de Raad van 29 oktober 2014, ECLI:NL:CRVB:2014:3499, slaagt niet. In deze uitspraak was een andere situatie met een andere vraag aan de orde, namelijk of een betrokkene na volledige tegemoetkoming door het bestuursorgaan procesbelang kan ontlenen aan de in hoger beroep verzochte veroordeling tot vergoeding van proceskosten en griffierecht.

Ontvankelijkheid

De Raad volgt de rechtbank in haar oordeel dat het ontbreken van een rechtsmiddelenclausule onder een besluit in beginsel leidt tot verschoonbaarheid van de termijnoverschrijding, indien belanghebbende daar een beroep op doet en stelt dat de termijnoverschrijding daarvan het gevolg is. Dat is anders indien redelijkerwijs kan worden aangenomen dat belanghebbende wist dat hij binnen een bepaalde termijn bezwaar moest maken (zie de uitspraak van 23 juni 2011, ECLI:NL:CRVB:2011:BR0151). Met de rechtbank ziet ook de Raad geen aanleiding om in dit geval af te wijken van die vaste rechtspraak, zodat sprake is van een verschoonbare overschrijding van de bezwaartermijn. Dit zou alleen anders zijn als redelijkerwijs kan worden aangenomen dat betrokkene wist dat hij binnen een bepaalde termijn bezwaar moest maken tegen de salarisspecificatie over januari 2017. De korpschef heeft betoogd dat dit het geval was nu betrokkene op het intranet van de politie informatie kon vinden over de mogelijkheid om tegen een salarisspecificatie bezwaar te maken, betrokkene in 2015 zonder rechtsbijstand tijdig bezwaar heeft gemaakt tegen een besluit en betrokkene onder een tweetal begin 2017 genomen besluiten heeft kunnen lezen hoe en binnen welke termijn hij bezwaar diende te maken. Deze omstandigheden zijn ontoereikend om in het voorliggende geval aan te nemen dat betrokkene – ondanks het ontbreken van een rechtsmiddelenclausule onder de salarisspecificatie – ermee bekend was dat en binnen welke termijn hij hiertegen bezwaar kon maken. Het voorgaande brengt mee dat het hoger beroep van de korpschef niet slaagt en de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt.

De Raad zal het ter uitvoering van de aangevallen uitspraak genomen besluit van 11 juli 2018 niet mede in zijn beoordeling betrekken, nu partijen daarbij onvoldoende belang hebben.

Waarvan proces-verbaal.

De griffier Voorzitter van de meervoudige kamer

(getekend) J. Tuit (getekend) N.J. van Vulpen-Grootjans

md