Uitspraken

De ondernemingsraad heeft aan zijn verzoek ten grondslag gelegd dat CBB bij afweging van alle betrokken belangen in redelijkheid niet heeft kunnen komen tot het besluit met betrekking tot een belangrijke inkrimping van de onderneming overeenkomstig de adviesaanvraag van 6 mei 2013, zoals dat bij e-mail van 21 juni 2013 aan alle medewerkers tot uitdrukking is gekomen. Hij heeft daartoe – zakelijk weergegeven – de volgende gronden aangevoerd:

1. CBB heeft nagelaten om de ondernemingsraad schriftelijk van het besluit in kennis te stellen en daarbij, voor zover het advies niet of niet geheel is gevolgd, de ondernemingsraad mee te delen waarom van dat advies is afgeweken als bedoeld in artikel 25 lid 5 WOR;

2. CBB heeft de in het advies gevraagde nadere informatie en nadere uitwerking van het besluit niet gegeven waardoor de ondernemingsraad niet in staat is om het voorgenomen besluit en de personele gevolgen ervan te beoordelen, hetgeen in strijd is met artikel 25 lid 3 WOR.

CBB heeft zich verweerd. Voor zover nodig zal de Ondernemingskamer op dit verweer ingaan.

De Ondernemingskamer overweegt als volgt.

Tussen CBB en de ondernemingsraad is in geschil of de ondernemingsraad een advies als bedoeld in artikel 25 van de WOR heeft uitgebracht en of het besluit schriftelijk aan de ondernemingsraad is meegedeeld. Uit de feiten en omstandigheden van deze zaak, zoals weergegeven onder 2, blijkt naar het oordeel van de Ondernemingskamer dat het stuk dat de ondernemingsraad op 21 juni 2013 aan de bestuurder van CBB zond aangemerkt moet worden als het advies. Voorts blijkt uit de e-mailcorrespondentie op 21 juni 2013 tussen de bestuurder van CBB en de voorzitter van de ondernemingsraad dat dit advies door de bestuurder is opgevat als een negatief advies en dat CBB in reactie daarop heeft besloten overeenkomstig de adviesaanvraag, met opschorting van de uitvoering van het besluit met één maand. Uit de feiten volgt ook dat met het advies van 21 juni 2013 van de ondernemingsraad en de e-mail van dezelfde dag aan alle medewerkers zowel in de ogen van CBB als in die van de ondernemingsraad een einde aan het adviestraject was gekomen. De Ondernemingskamer is, gelet op de daaraan voorafgegane correspondentie met de voorzitter van de ondernemingsraad, voorts van oordeel dat de ondernemingsraad door de in 2.12 bedoelde e-mail van 21 juni 2013 aan alle medewerkers schriftelijk in kennis is gesteld van het besluit. Dat de e-mail niet (nogmaals) apart aan de ondernemingsraad is gericht maakt dit niet anders.

De ondernemingsraad voert voorts aan dat CBB in de e-mail van 21 juni 2013 niet aan de ondernemingsraad heeft medegedeeld waarom van het advies wordt afgeweken. CBB heeft daartegen aangevoerd dat het advies geen advies in eigenlijke zin bevat, maar slechts vragen die al beantwoord waren of buiten het bestek van de adviesaanvraag vallen of punten die onbegrijpelijk zijn.

De in het advies onder 1 tot en met 3 geformuleerde verzoeken om informatie, over – kort gezegd – het voorkomen van boventalligheid, de daarmee behaalde resultaten en de medewerking van Stichting Arcus zijn, naar de Ondernemingskamer afleidt uit de stukken en zoals ook deels hiervoor onder 2 is weergegeven, reeds in het adviestraject door CBB beantwoord en toegelicht. Zo is in de adviesaanvraag een overzicht van de wijze van bepaling van boventalligheid gegeven, zijn de mogelijkheden tot herplaatsing bij CBB en binnen de groep aan de orde geweest. CBB is nogmaals op een en ander ingegaan bij het beantwoorden van de vragen die zijn gesteld na de tweede overlegvergadering van 27 mei 2013. Ook in het document betreffende het flankerend beleid zijn nogmaals de diverse maatregelen opgesomd. Voorts is ten aanzien van het in het advies als punt 6 opgenomen verzoek met betrekking tot de communicatie met de medewerkers reeds een uitgebreide paragraaf in de adviesaanvraag opgenomen. De ondernemingsraad heeft niet gesteld - en uit de stukken blijkt het evenmin - dat hij deze paragraaf niet begreep of dienaangaande andere wensen had.

Wat betreft de in het advies opgenomen punten 4 en 5 waarin de ondernemingsraad verzoekt om hetzij een plan waaruit blijkt dat er een toekomst bestaat voor CBB hetzij een sociaal plan, beide te beoordelen door een extern adviseur, geldt het volgende. Uit de stukken blijkt dat CBB zowel in de adviesaanvraag als in later toegezonden stukken een schatting heeft gemaakt van de toekomstverwachting van CBB. Dat CBB in de omstandigheid van een snel verslechterende financiële situatie maatregelen treft voordat zij een concreet uitgewerkt plan voor de toekomst heeft, heeft zij voldoende aan de ondernemingsraad toegelicht. Voorts is door CBB met de ondernemingsraad gesproken over een “flankerend beleid” ter vervanging van een sociaal plan en binnen de – beperkte – financiële mogelijkheden van CBB. Naar het oordeel van de Ondernemingskamer valt niet in te zien waarom CBB naast het voorgaande nog een plan waaruit een toekomst voor CBB blijkt of een sociaal plan dient op te stellen. Deze verzoeken aan CBB zijn door de ondernemingsraad ook niet verder toegelicht.

De Ondernemingskamer stelt vast dat, zoals CBB ook betoogt, het advies van de ondernemingsraad niet ingaat op de merites van het ter advisering voorgelegde besluit. In het licht van de informatie en antwoorden die CBB in het adviestraject reeds had gegeven, lag het op de weg van de ondernemingsraad om in zijn advies duidelijk te maken of de gegeven informatie onvoldoende was en/of op welke gronden de ondernemingsraad tot een (negatief) advies was gekomen. Niet valt in te zien hoe CBB aan de hand van de in het advies opgenomen vragen en verzoeken kon mededelen waarom van het advies was afgeweken.

Als tweede grond heeft de ondernemingsraad aangevoerd dat CBB in strijd met artikel 25 lid 3 WOR onvoldoende informatie heeft verstrekt zodat de ondernemingsraad niet in staat is (geweest) het besluit en de personele gevolgen daarvan te beoordelen. Uit het hiervoor overwogene volgt reeds dat CBB naar het oordeel van de Ondernemingskamer de vragen van de ondernemingsraad in voldoende mate heeft beantwoord. Ook de adviesaanvraag zelf is voldoende duidelijk over de inhoud van het besluit en de personele gevolgen. De door CBB te treffen maatregelen zijn telkens voldoende geschetst en in overleg met de ondernemingsraad ook verder toegelicht en uitgebreid. Zo is CBB in overleg getreden met Stichting Arcus over het vacaturebeleid van de stichting ten aanzien van boventallige medewerkers van CBB en heeft CBB met Arcus Holding overleg gevoerd over het ter beschikking stellen van € 70.000 voor flankerend beleid. Dat de ondernemingsraad – kennelijk – een ruimere financiële voorziening voor de maatregelen voor het opvangen van de personele gevolgen had gewenst maakt niet dat het voorgenomen besluit op dat punt onduidelijk is. Voor zover de ondernemingsraad betoogt dat om “onduidelijke reden” CBB de genoemde € 70.000 uiteindelijk niet ter beschikking heeft gesteld, maakt het voorgenomen besluit nog niet onduidelijk. De bestuurder van CBB heeft bovendien bij een e-mail van 21 juni 2013 voorafgaand aan uitbrengen van het advies aan de ondernemingsraad bericht dat bij een negatief advies CBB een maand moet wachten met uitvoering van het besluit en er als gevolg daarvan (vanwege de nadelige financiële gevolgen van dat uitstel, valt uit de mail af te leiden) geen financiële middelen meer beschikbaar zullen zijn. Wat dit laatste betreft heeft CBB bij monde van haar bestuurder en haar advocaat ter zitting nader verklaard dat Arcus Holding uiteindelijk toch € 70.000 ter beschikking heeft gesteld voor de opvang van de gevolgen van het besluit voor degenen die boventallig zijn verklaard.

Ter zitting heeft de ondernemingsraad zijn stelling dat Stichting Arcus als mede-ondernemer in deze zaak heeft te gelden ingetrokken. Wel heeft de ondernemingsraad in de discussie met CBB over de door CBB te nemen maatregelen telkens aangevoerd dat op Stichting Arcus en Arcus Holding de plicht rust om aan een sociaal plan voor CBB bij te dragen. Dit onder meer omdat Arcus Holding in 2011 en 2012 een dividenduitkering (over het jaar 2010) van CBB heeft ontvangen “ondanks de teruglopende omzet van CBB”. De ondernemingsraad heeft echter onvoldoende gesteld, en ook is anderszins niet aannemelijk geworden, dat CBB niet tot deze dividenduitkering had mogen overgaan of dat zij bij deze uitkering de belangen van Arcus Holding heeft laten prevaleren boven haar eigen belangen, zoals de ondernemingsraad – kennelijk – ter zitting heeft willen betogen. De dividenduitkeringen zijn, zo is door de ondernemingsraad niet betwist, op basis van afspraken tussen Arcus Holding en CBB deels weer aangewend ten behoeve van CBB en de andere dochtervennootschappen. Niet gezegd kan worden dat Arcus Holding of Stichting Arcus verplicht zijn om een sociaal plan aan de medewerkers van CBB aan te bieden. De ondernemingsraad heeft ook geen feiten gesteld waarop een dergelijke verplichting gebaseerd kan worden. Dat Stichting Arcus in het verleden heeft gekozen voor een constructie waarbij zij verschillende activiteiten over verschillende entiteiten heeft verdeeld, doet in ieder geval niet een dergelijke plicht ontstaan. Daarbij is ook niet gebleken dat Stichting Arcus op oneigenlijke wijze onrendabele activiteiten in CBB heeft willen onderbrengen, waarbij zij zelf de rendabele activiteiten behield.

Ter zitting heeft de ondernemingsraad nog aangevoerd dat bij het nemen van onderhavig besluit de bestuurder van CBB bij afweging van de betrokken belangen onvoldoende de belangen van CBB heeft afgewogen tegen de belangen van “de Arcus-groep”. Daargelaten dat deze grond ter zitting voor het eerst is aangevoerd, is niet gebleken dat CBB niet zelfstandig tot het besluit is gekomen. Dat het besluit mede verband houdt met de omstandigheid dat Stichting Arcus minder of geen medewerkers van CBB inleent, betekent niet dat het besluit aan Stichting Arcus moet worden toegerekend of dat CBB bij het besluit het “concernbelang” heeft laten prevaleren boven het eigen belang van CBB.

De slotsom luidt dat geen van de door de ondernemingsraad aangevoerde feiten en omstandigheden, ieder afzonderlijk dan wel in onderlinge samenhang bezien, kunnen leiden tot het oordeel dat CBB niet in redelijkheid tot het besluit heeft kunnen komen. De verzoeken zullen worden afgewezen.

Het verzoek van CBB om de ondernemingsraad te veroordelen in de kosten van de procedure is niet toewijsbaar omdat ingevolge artikel 22a WOR in rechtsgedingen tussen de ondernemer en de ondernemingsraad laatstgenoemde niet in de proceskosten kan worden veroordeeld.