Uitspraken

De bij de huurovereenkomst behorende Algemene Huurvoorwaarden huurovereenkomst zelfstandige woonruimte, versie januari 2005 (hierna: de AV) bevatten onder meer de volgende bepalingen:

“(…)

De algemene verplichtingen van huurder

Artikel 6

(…)

Volgens een proces- verbaal van bevindingen van de regiopolitie Kennermerland zijn in de periode van 1 januari 2010 tot 26 juni 2013 aldaar meldingen ter zake van overlast door [appellanten] binnengekomen en is de politie ter plaatse geweest. Na een opsomming van de meldingen en/of incidenten gerelateerd aan het perceel [adres] 107 vermeldt het proces-verbaal op pagina 3:

“Wij, verbalisanten, worden wekelijks gebeld door diverse omwonenden, welke klagen over de diverse vormen van overlast (intimidatie, geluidsoverlast, parkeren voertuigen) afkomstig van de familie [appellant sub 1].”

Bij brief van 18 september 2012 heeft de consulent Bewonerszaken van Pré Wonen aan [appellanten] het volgende bericht:

“(…) Op 18 juli 2012 bent u uitgenodigd voor een gesprek bij ons op kantoor. De twee wijkagenten (…) waren ook bij dit gesprek aanwezig. Aanleiding was dat er veel klachten binnenkwamen over overlast in en rond uw woning en dat de politie veelvuldig in de straat is vanwege overlastmeldingen. (…).

Op het gesprek was de heer [appellant sub 1] niet aanwezig, maar wel mevrouw [appellant sub 2] en 2 dochters van het gezin. Ook waren er 3 andere familieleden bij aanwezig.(…). Wij vinden dat u de mogelijkheid moet hebben om ook uw kant van het verhaal te vertellen. Het is een rommelig gesprek geweest, waarin regelmatig door elkaar heen werd gepraat. Uw oudste dochter en een schoonzus hebben het woord gevoerd. Er is niet ontkend dat u een luidruchtig gezin bent. U hebt harde stemmen, wat wij ook geconstateerd hebben tijdens dit gesprek. Buren ervaren dit als overlast en de afspraak met u is gemaakt hier wat meer op te letten.

Pesterijen en dreigend gedrag was ook een klacht van de buurtbewoners. In eerste instantie ontkende uw dochter en schoonzus dit. Later in het gesprek werd aangegeven, dat jullie gezin zich gediscrimineerd voelt in de straat en hier tegen in gaat. Toch stonden jullie open voor een gesprek met de buren om tot een oplossing te komen. De wijkagenten en ikzelf hebben jullie verzocht rustig aan te doen en geen dingen uit te lokken. Wij hebben aangegeven dat wij ook gesprekken met andere buren gaan voeren. Pré Wonen en de politie willen maar één ding in de straat, dat bewoners elkaar accepteren zoals ze zijn zonder overlast te veroorzaken.

Inmiddels zijn we 2 maanden verder, en er blijven overlastmeldingen binnenkomen.(…). Ik heb begrepen dat er sprake is geweest van geweld door overlast, waardoor de heer [appellant sub 1] meegenomen is door de politie. Dit is (…) aanleiding geweest voor Pré Wonen om een overlastdossier op te bouwen.(…). Wij doen dit alleen als wij veel klachten van buren binnenkrijgen en gesprekken met u en Pré Wonen niet het resultaat hebben gehad de overlast te stoppen. Het overlastdossier is ter voorbereiding voor een eventuele rechtszaak. Blijft de overlast doorgaan, dan zal Pré Wonen naar de rechter stappen en deze verzoeken een uitspraak te doen of u in de woning kan blijven. Ik wil u er verder op attent maken, dat een overlastdossier nadelige gevolgen voor u kan hebben bij het vinden van een andere huurwoning. Vaak vraagt een andere woningbouwvereniging om een verhuurdersverklaring, dan zal de overlast gemeld worden. Dit kan een reden zijn om u een woning te weigeren.

Ik ga er nog steeds van uit dat u zelf een oplossing zoekt, zodat uw buren geen redenen hebben om overlast te melden.”

Bij brief van 15 april 2013 heeft de advocaat van Pré Wonen aan [appellanten] het volgende geschreven:

“(…) Onder meer bij brief van 18 september 2012 heeft cliënte u een opsomming gegeven van de overlastklachten zoals:

-geluidsoverlast door geschreeuw, harde muziek en veel toe- en aanloop van bekenden en/of vrienden (die dan claxoneren en veelvuldig deuren hard dicht gooien), op alle uren van de dag en nacht;

Cliënte heeft aangegeven dat de aard en ernst van de overlast zodanig is dat, wanneer die niet stopt, cliënte een gerechtelijke procedure zal starten. Inmiddels zijn een aantal maanden verstreken. In de afgelopen periode heeft cliënte nog steeds klachten ontvangen betreffende (geluids)overlast die u veroorzaakt waaruit cliënte concludeert dat u onverminderd doorgaat met dit gedrag.

Via deze weg verzoek ik u dringend, en voor zover nodig sommeer ik u daartoe, de hierboven genoemde overlast met onmiddellijke ingang te staken en gestaakt te houden. Indien cliënte (…) klachten blijft ontvangen, acht cliënte zich vrij zonder nadere aankondiging rechtsmaatregelen te treffen. Daarbij kunt u denken aan een procedure waarin cliënte ontbinding en/of ontruiming van de woning zal vorderen, hetgeen betekent dat u de woning zal moeten verlaten zonder dat cliënte gehouden is u een andere woning toe te kennen. (…)”

Uit de onder 3.1.4 tot en met 3.1.7 vermelde feiten en inhoud van daarin geciteerde stukken, die door [appellanten] onvoldoende gemotiveerd zijn weersproken, maakt het hof op dat buurtbewoners vanaf 2008 veelvuldig zijn geconfronteerd met overlast door [appellanten] Het gaat om een aanzienlijk aantal meldingen en klachten die afkomstig zijn van verschillende buurtbewoners over een lange periode, terwijl meer dan eens de politie is ingeschakeld. Hoewel [appellanten] door Pré Wonen en haar advocaat gewaarschuwd zijn voor de gevolgen van hun handelwijze, hebben zij daarin kennelijk geen aanleiding gezien de overlast te staken.

Naar het voorlopig oordeel van het hof heeft Pré Wonen (aldus) voldoende aannemelijk gemaakt dat [appellanten] door het veroorzaken van overlast over een lange(re) periode in de nakoming van hun verplichtingen uit de huurovereenkomst dusdanig ernstig tekort zijn geschoten dat dit de ontbinding van de huurovereenkomst rechtvaardigt en zij, Pré Wonen, spoedeisend belang heeft op deze ontbinding vooruit te lopen. Daarbij neemt het hof mede in aanmerking dat [appellanten] er geen blijk van hebben gegeven inzicht te hebben in hun eigen handelen.

Aan dit voorlopig oordeel doet niet af dat een overbuurvrouw een positieve verklaring over [appellanten] heeft afgelegd. Ook het feit dat [appellanten] , naar zij aanvoeren, een ruime woongeschiedenis hebben in Haarlem en daar nooit overlast hebben veroorzaakt, leidt niet tot een andere conclusie, evenmin als de – in zijn algemeenheid juiste – stelling dat men van [appellanten] als gezin met opgroeiende kinderen meer geluid heeft te dulden dan van bejaarden. [appellanten] gaan er ten onrechte aan voorbij dat de omwonenden ook huurders zijn van Pré Wonen, die als woningbouwvereniging jegens hen de verplichting heeft het rustig huurgenot te verschaffen en op te treden tegen overlast veroorzakende huurders. Voor zover [appellanten] betogen dat Pré Wonen de taak heeft zelf in andere woonruimte te voorzien, nu zij op een verhuurdersverklaring zal aantekenen dat er een ontruimingsvonnis ligt, miskennen zij dat Pré Wonen hen hierop in de brief van 18 september 2012 uitdrukkelijk heeft gewezen (“Vaak vraagt een andere woningbouwvereniging om een verhuurdersverklaring, dan zal de overlast gemeld worden. Dit kan een reden zijn om u een woning te weigeren.”).