Uitspraken

Ingangsdatum

Draagkracht man

De man stelt, kort gezegd, dat hij met ingang van 1 oktober 2010 niet in staat is een kinderbijdrage te voldoen van € 500,- per maand door een inkomensterugval als gevolg van het verkeersongeval waar hij in 2007 bij betrokken is geraakt. De schadevergoeding die de man naar aanleiding van dit ongeval ontvangen heeft was bestemd om de enorme inkomensterugval op te vangen, maar was hiervoor niet toereikend en is deels opgegaan aan medische en andere kosten en overigens volledig opgesoupeerd, aldus de man.

De vrouw heeft de stellingen van de man gemotiveerd betwist.

Voorts staat vast dat de man als gevolg van het ongeval in 2007 een schadevergoeding heeft ontvangen van Univé van in totaal € 127.500,-. Dit bedrag is in de periode van februari 2008 tot en met juli 2010 uitgekeerd in de vorm van voorschotten van in totaal € 27.500,- en in januari 2011 is een slotuitkering van € 100.000,- gevolgd. Het hof is evenals de rechtbank van oordeel dat de man onvoldoende inzichtelijk heeft gemaakt waar hij de schadevergoeding aan besteed heeft. De man heeft ter zitting in hoger beroep weliswaar verklaard dat hij de vergoeding heeft besteed aan onder meer medische behandelingen, een auto, kosten aan zijn woning, pensioen en aanvulling op de WGA-uitkering maar hij heeft dit niet onderbouwd met stukken, hetgeen gelet op de betwisting door de vrouw wel op zijn weg had gelegen. Met inachtneming van de door de man te ontvangen WGA-uitkering, alsmede zijn verdiencapaciteit van € 739,- bruto per maand en de door de man te ontvangen pensioenuitkering van Zwitserleven, gaat het hof er dan ook vanuit dat de man in de periode van 1 oktober 2010 tot 1 januari 2013 zijn inkomensterugval met de schadevergoeding heeft kunnen opvangen en zijn inkomen heeft kunnen aanvullen tot het inkomen dat de man genoot ten tijde van het tot stand komen van het convenant waarbij partijen een kinderbijdrage van € 500,- zijn overeengekomen. Hiervan uitgaande is het hof van oordeel dat de man met ingang van 1 oktober 2010 tot 1 januari 2013 in staat moet worden geacht om een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen van € 500,- per maand te voldoen. De bestreden beschikking zal dan ook in zoverre worden bekrachtigd.

De man heeft ter zitting in hoger beroep verklaard dat hij thans twintig uur per week werkt op basis van het minimumloon, dat hij weliswaar hoopt op een uitbreiding van zijn contract maar dat hierover geen zekerheid bestaat en voorts dat hij geen spaargeld heeft. Het hof overweegt dat de man voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij met ingang van 1 januari 2013 doet wat in zijn vermogen ligt om een zo hoog mogelijk inkomen te verwerven en dat hij, uitgaande van zijn inkomsten en zijn lasten, niet in staat kan worden geacht enige bijdrage te voldoen in de kosten van de kinderen. Het hof gaat er hierbij vanuit dat de man de schadevergoeding op 1 januari 2013 heeft opgesoupeerd om zijn inkomen tot niveau van voor het ongeval aan te vullen. De door de man te betalen kinderbijdrage zal dan ook met ingang van 1 januari 2013 op nihil worden gesteld.