Uitspraken

3.1.

3.2.

[appellante] heeft in eerste aanleg gevorderd, kort gezegd, een verklaring voor recht dat – naar het hof begrijpt: met ingang van 17 januari 2011 – tussen haar en Zonnehoekje een arbeidsovereenkomst in de zin van artikel 7:610 BW bestaat, en, voorts, een veroordeling van Zonnehoekje tot wedertewerkstelling van haar, tot betaling van haar salaris ten bedrage van € 679,= bruto per maand over de periode 17 januari 2011 tot 12 december 2011 (te vermeerderen met vakantietoeslag en wettelijke verhoging), tot betaling van de wettelijke rente over het bruto loon, het bruto vakantiegeld en de wettelijke verhoging en, ten slotte, tot betaling van de proceskosten. Zij heeft daartoe gesteld, kort gezegd, dat weliswaar geen schriftelijke arbeidsovereenkomst vanaf 17 januari 2011 tussen haar en Zonnehoekje is aangegaan maar dat het bestaan van een dergelijke overeenkomst onder meer blijkt uit de tussen partijen bestaande e-mailcorrespondentie en dat is voldaan aan de voorwaarden van artikel 7:610 BW, omdat zij (vanaf dat moment) arbeid heeft verricht, Zonnehoekje een loonbetalingsverplichting had, de overeenkomst een zekere tijd heeft geduurd en sprake was van een gezagsverhouding. Zij heeft daaraan toegevoegd dat zij tussen 17 januari 2011 en 1 mei 2011 Zonnehoekje mondeling heeft verzocht om betaling maar in deze periode geen loon betaald heeft gekregen en dat zij in deze periode voor 100% kon worden ingezet en niet is ingeroosterd als stagiaire. Zonnehoekje heeft hiertegen verweer gevoerd en aangevoerd dat zij [appellante] slechts heeft ingeroosterd op aandringen van [appellante] en uitsluitend ten behoeve van het hervatten van de opleiding, waarbij [appellante] boventallig was en geen vergoeding zou ontvangen voor haar hulp.

3.3.

De kantonrechter heeft in het vonnis waarvan beroep, kort samengevat, als volgt overwogen. In de periode van 17 januari 2011 tot 1 mei 2011 heeft [appellante] gewerkt bij Zonnehoekje. Ter zake van deze werkzaamheden hadden partijen geen schriftelijke overeenkomst gesloten, zijn geen betalingsafspraken gemaakt en heeft [appellante] geen loon ontvangen, zodat de stelling van [appellante] dat Zonnehoekje betalingsplichtig was onvoldoende is gemotiveerd en dus niet is voldaan aan de voorwaarden van artikel 7:610 BW. Bovendien blijkt uit het e-mailbericht van [appellante] aan Zonnehoekje van 13 april 2011 waarin zij schrijft dat zij boventallig is, dat [appellante] zelf ook niet uitging van het bestaan van een arbeidsovereenkomst. Op grond van een en ander heeft de kantonrechter in conventie de vordering van [appellante] afgewezen en [appellante] veroordeeld in de proceskosten.

3.4.

Vast staat tussen partijen dat [appellante] niet akkoord is gegaan met de schriftelijke arbeidsovereenkomst die Zonnehoekje heeft opgesteld en ondertekend ten behoeve van een BBL-plek voor [appellante] met als ingangsdatum 1 mei 2011 (productie 5 bij inleidende dagvaarding), zodat uitsluitend de vraag aan de orde is (zie ook inleidende dagvaarding onder 19) of [appellante] met Zonnehoekje een arbeidsovereenkomst in de zin van artikel 7:610 BW is aangegaan met ingang van 17 januari 2011, uit hoofde waarvan zij recht had op (weder)tewerkstelling en op betaling van salaris c.a. Omdat [appellante] zich met haar vorderingen beroept op de rechtsgevolgen van het bestaan van een dergelijke overeenkomst, rusten ingevolge artikel 150 Rv op haar de stelplicht en bewijslast ter zake.

3.5.

De eerste drie grieven, die alle betrekking hebben op de hiervoor (onder 3.4) genoemde vraag, zullen gezamenlijk worden behandeld.

3.6.

Het hof stelt voorop dat Zonnehoekje de stelling van [appellante] dat tussen partijen mondeling is afgesproken dat zij per 17 januari 2011 op grond van een arbeidsovereenkomst in de zin van artikel 7:610 BW werkzaamheden voor Zonnehoekje zou gaan verrichten, uitdrukkelijk heeft weersproken. Voor zover [appellante] zich erop beroept dat de juistheid van deze stelling (mede) blijkt uit tussen partijen gevoerde e-mailcorrespondentie, overweegt het hof als volgt.

3.7.

[appellante] heeft zich in dit verband allereerst beroepen op een viertal e-mailberichten van 14 en 15 januari 2011, afkomstig van Zonnehoekje (zie productie 3 bij inleidende dagvaarding), waaruit blijkt dat een aantal personen – waaronder [appellante] – door Zonnehoekje voor in de maand januari 2011 te verrichten werkzaamheden in bepaalde groepen wordt ingedeeld. Uit de enkele inhoud van deze e-mailberichten kan echter niet worden afgeleid dat [appellante] haar werkzaamheden zou gaan verrichten krachtens een arbeidsovereenkomst in evenbedoelde zin, omdat daarover in die berichten in het geheel niet wordt gerept. Voor zover [appellante] zich ter staving van haar stellingen in dit verband er bovendien op heeft beroepen dat zij op dat moment werd ingedeeld als vervangster voor twee leidsters bij Zonnehoekje die met verlof gingen, kan het hof [appellante] evenmin in dat betoog volgen, omdat uit het e-mailbericht van[A] van 4 januari 2011 blijkt dat dit juist niet het geval is geweest:

3.8.

Dat [appellante] in de periode van 17 januari tot 1 mei 2011 uitsluitend als stagiaire werkzaam was bij Zonnehoekje en niet krachtens een arbeidsovereenkomst, is ook af te leiden uit de wijze waarop [appellante] zich gedurende die periode heeft gedragen. [appellante] heeft niet, althans onvoldoende gemotiveerd weersproken dat Zonnehoekje, teneinde [appellante] in staat te stellen haar opleiding (vanaf 17 januari 2011) weer te hervatten, haar zoveel mogelijk (als onbetaald stagiaire) had ingeroosterd, maar dat [appellante] slechts vier maal daadwerkelijk is verschenen op het werk, waarbij zij één maal ook nog de middag is weggeweest omdat er bij haar was ingebroken, en dat zij alle andere dagen dat zij was ingeroosterd bij Zonnehoekje in de periode van 17 januari tot eind april 2011 niet is verschenen, veelal zonder enig bericht (zie onder meer conclusie van antwoord onder 8 en 22). Een en ander wordt bevestigd door de inhoud van de e-mailberichten van Zonnehoekje aan [appellante] van onder meer 11 maart 2011, 16 april 2011 en 17 april 2011.

3.9.

Voor zover [appellante] heeft aangevoerd dat Zonnehoekje aan haar instructies heeft gegeven omtrent de wijze van ziekmelding, inroostering, opname van vakantiedagen en ruilen van ingeroosterde dagen en dat dergelijke instructies passen bij de instructiebevoegdheid van een werkgever tegenover een werknemer maar geen basis hebben in de verhouding met een onbetaalde vrijwilliger, overweegt het hof dat feit van algemene bekendheid is dat ook voor vrijwilligers bepaalde regels op de bedoelde gebieden dienen en plegen te gelden omdat een organisatie zonder het bestaan en de handhaving van dergelijke regels nu eenmaal niet kan functioneren.

3.10.

Het voorgaande brengt mee dat grief I, grief II en grief III falen.

3.11.

[appellante] heeft, in het licht van het door Zonnehoekje gevoerde verweer, voor het overige geen voldoende concrete feiten of omstandigheden gesteld die, indien bewezen, tot een ander oordeel moeten leiden, zodat haar bewijsaanbod wordt gepasseerd. Ook grief IV treft derhalve geen doel. Omdat de eerste vier grieven falen en grief V afhankelijk is van het welslagen daarvan, kan deze grief evenmin slagen.

3.12.

De slotsom luidt als volgt. De grieven falen. Het vonnis waarvan beroep zal worden bekrachtigd. [appellante] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van het geding in hoger beroep.