Uitspraken

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van 30 april 2014.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal.

De raadsman heeft zich – middels de door hem overgelegde en aan het dossier toegevoegde – pleitnotitie op het standpunt gesteld dat het openbaar ministerie niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in het hoger beroep wegens het te laat indienen van een schriftuur in de zin van artikel 410, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering.

De raadsman heeft in zijn pleitnotitie – kort en zakelijk weergegeven – aangevoerd dat er geen rechtvaardiging bestaat voor de overschrijding van de termijn en dat er geen maatschappelijk belang bestaat welke een inhoudelijke behandeling van het hoger beroep rechtvaardigt.

De advocaat-generaal heeft – kort en zakelijk weergegeven – betoogd dat de ratio van de voorschriften, namelijk het verschaffen van duidelijkheid voor procespartijen en een efficiënte procesvoering, niet is doorkruist, omdat het slechts gaat om een geringe termijnoverschrijding. De advocaat-generaal heeft voorts medegedeeld dat hem niet bekend is wat de reden is van deze overschrijding, maar dat het naar alle waarschijnlijkheid te maken heeft gehad met de hoge werkdruk bij het openbaar ministerie.

Het hof overweegt als volgt.

Artikel 410, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering, bepaalt dat de officier van justitie binnen veertien dagen na het instellen van hoger beroep een schriftuur, houdende grieven, moet indienen. Indien van de zijde van het openbaar ministerie een dergelijke schriftuur niet is ingediend, kan het door de officier van justitie ingestelde hoger beroep zonder onderzoek van de zaak zelf, niet-ontvankelijk worden verklaard, aldus artikel 416, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering. Die bepaling is mede van toepassing op een geval als het onderhavige, waarin de schriftuur niet tijdig is ingediend (volgens Hoge Raad 7 juli 2009, LJN BI 4078).

De officier van justitie heeft in casu op 29 januari 2013 hoger beroep ingesteld en op 5 maart 2013 is een schriftuur houdende grieven ingediend, derhalve niet binnen 14 dagen na het instellen van het appel.

De vraag die het hof moet beantwoorden is of het belang van het hoger beroep zwaarder dient te wegen dan het belang dat is gemoeid met het verbinden van niet-ontvankelijkheid in het hoger beroep aan het verzuim van het openbaar ministerie om tijdig een appelschriftuur in de dienen. In het onderhavige geval is de appelschriftuur drie weken te laat ingediend. De door de advocaat-generaal opgegeven reden biedt naar het oordeel van het hof een onvoldoende rechtvaardiging van de te late indiening. Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat het vonnis kort na het wijzen aan partijen is verstrekt. Gelet op deze feiten en omstandigheden, in combinatie met de eenvoud van het strafdossier en de relatief eenvoudige inhoud en strekking van de appelschriftuur, is het hof van oordeel dat het belang van het ingestelde beroep in het onderhavige geval niet prevaleert boven het belang van sanctionering van het verzuim.

Het hof zal om die reden het openbaar ministerie niet-ontvankelijk verklaring in het ingestelde hoger beroep.