Uitspraken

In eerste aanleg van dit kort geding vorderde Eigen Haard de ontruiming van de woning, onder meer omdat [appellant sub 2] is tekortgeschoten in zijn verplichtingen onder de huurovereenkomst door de woning niet zelf als hoofdverblijf te bewonen alsmede door de woning aan derden (waaronder [appellant sub 1] en zijn vriendin) onder te verhuren dan wel in gebruik te geven. Deze laatsten hebben voorts stelselmatig overlast veroorzaakt aan omwonenden. [appellant sub 2] is voor het gedrag van anderen die zich met zijn goedvinden in de woning bevinden jegens Eigen Haard aansprakelijk. Genoemde tekortkomingen kunnen niet meer worden hersteld.

De voorzieningenrechter heeft de vorderingen toegewezen. Zij achtte het voldoende aannemelijk dat [appellant sub 2] in het gehuurde niet zijn hoofdverblijf heeft en dat hij de woning aan anderen in gebruik heeft gegeven, die niet (meer) tot zijn gezin behoorden. Zij achtte daarmee voldoende grond aanwezig om vooruitlopend op het oordeel van de bodemrechter de gevorderde ontruiming toe te wijzen; de vraag naar de eventuele overlast hoefde bij die stand van zaken niet beantwoord te worden.

Tegen deze oordelen en de gronden waarop deze berusten komen [appellanten] met hun grieven op.

Bij de vraag of op grond van de gestelde tekortkoming in de nakoming van de huurovereenkomst als voorlopige voorziening in kort geding een vordering tot een zeer ingrijpende maatregel als ontruiming kan worden toegewezen, dient grote terughoudendheid te worden betracht, in verband met de waarborgen waarmee de wet de rechten van huurders van woonruimte omkleedt. Daarbij komt dat in een kortgedingprocedure geen plaats is voor diepgaand onderzoek naar de feiten. Voor toewijzing van een dergelijke vordering is dan ook slechts plaats als in hoge mate waarschijnlijk is dat de bodemrechter, als het geschil aan hem wordt voorgelegd, tot toewijzing van die vordering zal komen, terwijl bovendien sprake moet zijn van een zodanig ernstige tekortkoming en/of andere feiten en omstandigheden die maken dat de beslissing in de bodemzaak niet kan worden afgewacht.

De grieven I, II en III betreffen de vraag of voldoende aannemelijk is geworden dat [appellant sub 2] in het gehuurde niet zijn hoofdverblijf heeft. Volgens [appellant sub 2] kan hij zijn hoofdverblijf niet in [plaats] hebben, omdat het niet is toegestaan in een recreatiewoning hoofdverblijf te hebben. Bij zijn vriendin (waar hij, naar hij ter zitting in hoger beroep heeft aangevoerd, wekelijks twee nachten slaapt) heeft hij evenmin zijn hoofdverblijf. Hij maakt elke dag zijn vaste wandelingetje door de buurt en zit dagelijks in een café nabij het gehuurde; daar heeft hij ook zijn vriendin ontmoet, die eveneens in de buurt woont. Uit zijn pintransacties volgt volgens hem dat hij zijn boodschappen doet in de buurt van het gehuurde. Verder heeft hij een aantal verklaringen overgelegd van bekenden die verklaren dat hij in het gehuurde woont. Ook worden officiële berichten aan [appellant sub 2] naar dat adres verzonden.

Bij de beantwoording van de vraag of [appellant sub 2] zijn hoofdverblijf in het gehuurde heeft, is van belang of zijn (privé)leven zich in hoofdzaak in en vanuit het gehuurde afspeelt, waarbij alle omstandigheden van het geval in aanmerking moeten worden genomen.

Al deze factoren, in onderlinge samenhang beschouwd, leiden tot het voorlopig oordeel dat aannemelijk is dat [appellant sub 2] in het gehuurde niet zijn hoofdverblijf heeft en dat daarvan reeds geruime tijd (gelet op de verklaringen van buurtbewoners mogelijk reeds enkele jaren) sprake is geweest.

De verklaring van [appellant sub 2] dat hij enkele malen per week overnacht bij zijn vriendin, die in de buurt woont en met wie hij een lat-relatie heeft, heeft hij steeds toegelicht (zowel op 17 april 2014 bij Eigen Haard als tegenover het hof) met het - enige - argument dat zijn vriendin een uitkering heeft, die in gevaar komt als zij zouden samenwonen. Dat [appellant sub 2] zo beperkt bij zijn vriendin verblijft als hij verklaart acht het hof gelet op het hiervoor overwogene niet zonder meer geloofwaardig, ook gezien de - onweersproken - verklaring van De Boer (prod. 3 bij memorie van antwoord), die onder het gehuurde woont, dat [appellant sub 2] tegen haar gezegd heeft dat hij zijn (lekke) douche niet meer gebruikt omdat hij bij zijn vriendin doucht.

De grieven I tot en met III falen.

Het hiervoor overwogene en de daar gerelateerde feiten en omstandigheden brengen mee dat ook voldoende aannemelijk is geworden dat [appellant sub 2] het gehuurde op enig moment (kennelijk al enkele jaren geleden) aan zijn zoon in gebruik heeft gegeven die er circa twee jaar met zijn vriendin heeft gewoond. Of [appellant sub 1] nog als behorend tot het gezin van [appellant sub 2] moet worden beschouwd toen hij in het gehuurde kwam wonen is in zoverre niet meer relevant, dat het hof nu juist aannemelijk acht dat toen [appellant sub 2] het gehuurde aan [appellant sub 1] in gebruik gaf, [appellant sub 2] daar geen hoofdverblijf had. Er is dan geen sprake van gebruik door [appellant sub 2] met zijn gezinsleden, zoals de huurovereenkomst bepaalt. Grief IV faalt eveneens.

De hiervoor gegeven oordelen brengen het hof tot de slotsom dat voldoende aannemelijk is dat sprake is van een zodanig ernstig toerekenbaar tekortschieten door [appellanten] dat de bodemrechter toewijzing van de ontruimingsvordering van Eigen Haard gerechtvaardigd zal achten.

[appellant sub 2] heeft aangevoerd dat zijn zoon enkele weken nadat het bestreden vonnis was gewezen het gehuurde heeft verlaten. Eigen Haard heeft dat niet bestreden. Wel heeft zij toegevoegd dat zij de executie van het vonnis uit coulanceoverwegingen heeft opgeschort nadat de raadsman van [appellant sub 2] te kennen gaf spoedappel te zullen instellen en zeer snel te zullen procederen. Dat laatste is volgens Eigen Haard niet gebeurd, reden waarom zij het achteraf betreurt dat zij het vonnis niet ten uitvoer heeft gelegd. Zij heeft inmiddels wel een bodemprocedure aangespannen, maar de kantonrechter heeft de zaak aangehouden in afwachting van de uitkomst van de onderhavige procedure.

Deze gang van zaken doet geen afbreuk aan het spoedeisend belang dat Eigen Haard in hoger beroep bij haar vorderingen heeft. Mede in het licht van de schaarste van sociale huurwoningen als de onderhavige heeft Eigen Haard een spoedeisend belang bij de ontruiming van het gehuurde, opdat de woning weer beschikbaar komt voor een woningzoekende die daarvoor in aanmerking komt. De door Eigen Haard gevorderde ontruiming zal worden toegewezen. Grief VI faalt eveneens.

Grief V van [appellanten] betreft de proceskostenveroordeling. Nu [appellanten] hebben erkend dat de vriendin van [appellant sub 1] ook regelmatig in het gehuurde verbleef, doch zij daar niet ingeschreven stond, kan Eigen Haard niet worden verweten de dagvaarding ook te hebben gericht aan haar niet met name bekende personen, zodat ook de kosten van de advertentie voor hun rekening dienen te blijven. De grief faalt.

Nu de grieven falen zal het vonnis waarvan beroep worden bekrachtigd. [appellanten] zullen zal als in het ongelijk te stellen partij worden verwezen in de kosten van het geding in appel.