Uitspraken

De advocaat van [appellant] heeft voorafgaande aan de zitting van 23 juni 2015 verzuimd op de voet van het bepaalde in artikel 170 lid 1 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering getuigen aan te zeggen. [appellant] en zijn advocaat zijn niet verschenen en het hof heeft geen bericht van verhindering ontvangen.

Vervolgens heeft de advocaat van [appellant] heeft het hof bericht dat een en ander het gevolg was van een misverstand aan zijn zijde en verzocht een nieuwe datum vast te stellen. [geïntimeerde] heeft zich daartegen verzet. Het hof heeft het verzoek van [appellant] gehonoreerd en een nadere datum voor het verhoor bepaald, te weten 27 oktober 2015

Ter zitting van 27 oktober 2015 heeft de advocaat van [geïntimeerde] meegedeeld dathem geen getuigen waren aangezegd. Desgevraagd verklaarde de advocaat van [appellant] dat hij meende dat het voldoende was dat de getuigen in de memorie van grieven waren genoemd. Deze verklaring gaat voorbij aan het bepaalde in artikel 170 lid 1 Rv. omtrent het tijdig voor het verhoor opgeven van de namen van getuigen aan de wederpartij en aan de griffier, welke bepaling er mede toe strekt de wederpartij (hier: [appellant] ) in staat te stellen tot behoorlijke uitoefening van haar door artikel 179 lid 2 Rv. gewaarborgde recht om te voorgebrachte getuigen te ondervragen. De vermelding van personen die zouden kunnen getuigen in een eerder gedingstuk volstaat daartoe niet. De raadsheer-commissaris heeft onder deze omstandigheden het getuigenverhoor niet laten doorgaan omdat het enkel noemen van getuigen in de memorie van grieven onvoldoende was voor partij [appellant] om zich op het getuigenverhoor te prepareren. Bij deze beslissing heeft de raadsheer-commissaris in aanmerking genomen dat de advocaat van [appellant] en zijn cliënt ter gelegenheid van het op 23 juni 2015 bepaalde verhoor zonder bericht van verhindering niet waren verschenen. De raadsheer-commissaris heeft daarop de zaak verwezen naar de rol van 27 oktober 2015 voor arrest.

[appellant] heeft tweemaal de gelegenheid gehad voor het doen horen van getuigen. De eerste gelegenheid heeft hij ongebruikt voorbij laten gaan. Bij de tweede gelegenheid is hij het wettelijk voorschrift omtrent het horen van getuigen niet nagekomen. Nu - bij die tweede gelegenheid - de eisen van een goede procesorde zich gezien het hiervoor overwogene verzetten tegen het horen van de door [appellant] voorgebrachte getuigen en, gelet op de herhaalde verzuimen van [appellant] met de eisen van een goede procesorde eveneens onverenigbaar is het voor de derde maal aanhouden van het verhoor, zal het bestreden vonnis bij gebreke van bewijslevering door [appellant] worden bekrachtigd. [appellant] zal in de proceskosten van het hoger beroep worden veroordeeld. Daarbij zal rekening worden gehouden met de door [geïntimeerde] in verband met de zitting van 23 juni 2015 vergeefs gemaakte kosten.