Uitspraken

Van de zijde van de vrouw zijn twee getuigen gehoord: de vrouw als partijgetuige en haar vader. De verklaringen van de vrouw en haar vader komen erop neer dat de vader haar een voorschot op de erfenis wilde geven, dat hij daarom van zijn spaarrekening geld heeft overgemaakt en gestort op de rekening van de hypotheekbank van partijen, en dat dit voorschot op het erfdeel alleen voor de vrouw was. De vader heeft verder nog verklaard dat hij bij de overboeking van het bedrag van zijn spaarrekening naar zijn lopende rekening heeft gezet dat het bestemd was voor [de vrouw] , en dat hij heeft geprobeerd de storting naar de hypotheekbank van partijen op naam van de vrouw te doen, maar dat dit niet kon omdat de rekening bij de hypotheekbank op beider naam was. Hij heeft bij de overboeking van zijn spaarrekening naar zijn lopende rekening gezet “voor [de vrouw] ”, omdat het voor haar was en haar erfdeel was. In zijn testament heeft hij bepaald dat zijn kleindochter een schenking en de andere kinderen een erfdeel krijgen, waarbij de andere aangetrouwden zijn uitgesloten. De vader heeft voorts verklaard dat zij vervolgens naar de notaris zijn gegaan en het hebben geformaliseerd. De vrouw heeft daarover verklaard dat, toen zij haar ouders had verteld dat zij ging scheiden, de vader contact heeft opgenomen met de notaris en, om de afspraak te bekrachtigen, een akte is opgesteld.

Blijkens de door de vrouw overgelegde kopie van “mijn ING Overzicht” van de bankrekeningen van de vader is op 31 oktober 2013 een bedrag van € 28.000,- bijgeschreven met de omschrijving: “ivm aflossing schenking [de vrouw] ” en vervolgens een bedrag van € 28.000,- afgeschreven naar de rekening van de hypotheekbank met de omschrijving (…) “de hr [de man] en mevr. [de vrouw] , extra aflossing”.

De man heeft verklaard dat de vader een belastingvrije schenking heeft gedaan om de hypotheek af te lossen en dat hij de ouders van de vrouw daarvoor heeft bedankt. Noch toen noch op enig ander moment is gezegd dat de schenking niet ook voor hem zou zijn/buiten de gemeenschap zou vallen. Dat kwam pas ter sprake toen partijen in de echtscheidingsprocedure verwikkeld waren. Hij vroeg toen om de uitsluitingsclausule en die was opgemaakt op 2 of 6 februari 2015, anderhalf jaar na de schenking.

Voor zover de vrouw heeft willen betogen dat een voorschot op een erfenis gelijk is te stellen aan een verkrijging krachtens erfrecht waarop de uitsluitingsclausule in een testament van toepassing is, oordeelt het hof in andere zin. Van een verkrijging krachtens erfrecht en toepasselijkheid van een testament kan pas sprake zijn na het overlijden van de gever(s).

Omdat de vrouw geen bewijs heeft aangeleverd voor de overige in de notariële akte opgenomen voorwaarden, behoeft dit punt geen verdere bespreking.

Uit het voorgaande volgt dat de vrouw niet is geslaagd in haar bewijsopdracht. De grieven falen. Het hof zal de beschikking van de rechtbank voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen bekrachtigen en de kosten compenseren.