Uitspraken

In de tussenbeschikking zijn onder andere de vergoedingen aan de orde gekomen die aan de belangenorganisaties zullen worden betaald als de overeenkomst verbindend wordt verklaard. In de tussenbeschikking is overwogen dat twijfel is ontstaan over de mate waarin de belangen van de gerechtigden die niet behoren tot de achterban van de belangenorganisaties zijn meegewogen bij het uiteindelijk bereikte onderhandelingsresultaat, zelfs als in aanmerking wordt genomen dat de aan de belangenorganisaties ter beschikking te stellen bedragen niet in mindering komen op het aan de gerechtigden toebedachte totale schikkingsbedrag. Daarnaast is in de tussenbeschikking overwogen dat de belangenorganisaties onvoldoende concreet openheid van zaken hebben gegeven over de door hen gemaakte en nog te maken kosten en/of het door hen gehanteerde verdienmodel, althans dat zij dit niet aan de hand van stukken hebben onderbouwd.

Blijkens de akte na tussenbeschikking hebben verzoeksters geen wijzigingen aangebracht in de vergoedingen die aan de belangenorganisaties ter beschikking worden gesteld. Volgens verzoeksters doet het daarmee gemoeide totaalbedrag van € 45 miljoen geen afbreuk aan de redelijkheid van de vergoedingen voor de gerechtigden. Als percentage van het totale schikkingsbedrag is dit bedrag volgens verzoeksters gebruikelijk en marktconform.

Het hof is van oordeel dat de door verzoeksters gegeven argumenten langs de kern van het probleem heen gaan, omdat niet beslissend kan zijn wat de verhouding is tussen het totaalbedrag aan vergoedingen en het totale schikkingsbedrag, maar slechts of naast de eigen belangen van de belangenorganisaties en die van hun achterban ook de belangen van de overige gerechtigden voldoende zijn behartigd. Om die beoordeling te kunnen maken, dienen de belangenorganisaties openheid van zaken te geven over het financieel belang dat zij zelf hebben bij een verbindendverklaring. In dat kader is relevant dat de bedragen die elk van de belangenorganisaties zullen krijgen sterk uiteenlopen, de belangenorganisaties op uiteenlopende wijze worden gefinancierd, zij niet alle evenveel kosten hebben gemaakt en hun inkomsten niet op voorhand zijn beperkt tot enkel de van Ageas te ontvangen bedragen. Het hof blijft bij zijn oordeel dat verzoeksters transparant dienen te zijn over de kosten en de inkomsten van de belangenorganisaties en daarom zijn gehouden daarover openheid van zaken te geven.

Bepaald zal worden dat de belangenorganisaties ieder voor zich inzage dienen te geven in en verantwoording dienen af te leggen over de kosten en vergoedingen die op het WCAM-verzoek betrekking hebben. Tevens dienen zij zo concreet mogelijk hun verdienmodel toe te lichten. Het betreft – voor zover van toepassing – het volgende:

• -

  een overzicht van de gemaakte en naar verwachting nog te maken kosten, gespecificeerd en met stukken onderbouwd;

• -

  de ontvangen en nog te ontvangen vergoedingen, zoals (succes)fees, de inleg van de achterban of andere investeerders en de afslag/het percentage dat wordt verkregen over de door de achterban te verkrijgen vergoedingen, gespecificeerd en met stukken onderbouwd;

• -

  de overige informatie die dienstig is om het verdienmodel inzichtelijk te maken.

Verder wenst het hof van de zijde van Ageas geïnformeerd worden over de wijze waarop zij fiscaal en boekhoudkundig het bedrag aan vergoedingen voor de belangenorganisaties verantwoordt: van belang is of het voor haar verschil maakt of dat bedrag al of niet deel uitmaakt van het totale schikkingsbedrag dat op grond van de overeenkomst zal worden uitgekeerd.

In het kader van de stelling van verzoeksters dat de vergoedingen aan de belangenorganisaties gangbaar en marktconform zijn, wenst het hof verder in meer algemene zin door partijen te worden voorgelicht over de verschillende verdienmodellen die in de markt door belangenorganisaties worden gebruikt en/of die gangbaar zijn, de voor- en nadelen daarvan, alsmede de vergoedingen en winstopslagen die gebruikelijk zijn in de markt, voor zover mogelijk met stukken en eventuele publicaties onderbouwd. Welke vergoeding redelijk is in verhouding tot de risico’s die belangenorganisaties lopen, is naar het oordeel van het hof thans nog onvoldoende uitgekristalliseerd in de rechtspraak en literatuur.

Het hof wil dit onderwerp voldoende aandacht geven en daarom zoveel als mogelijk afzonderlijk behandelen, dus apart van de inhoud van de overeenkomst en de redelijkheid van de vergoedingen voor de gerechtigden. Om een goed debat over dit onderwerp te kunnen voeren, zal daarvoor de reeds geplande mondelinge behandeling van 16 maart 2018 worden gebruikt. Tevens zullen ook belanghebbenden en derden in de gelegenheid worden gesteld om over dit onderwerp schriftelijke opmerkingen te maken, die zij desgewenst tijdens de mondelinge behandeling van 16 maart 2018 nader kunnen toelichten. Het betreft een algemene uitnodiging tot het maken van schriftelijke opmerkingen en het verstrekken van inlichtingen, die ook op de website wordt geplaatst. Het hof kan eisen stellen aan de personen en organisaties die opmerkingen kunnen indienen en aan de vorm, inhoud en omvang van die opmerkingen. Het hof kan ingediende stukken ter zijde leggen die niet aan de daaraan in redelijkheid te stellen eisen voldoen.

Iedere verdere beslissing zal worden aangehouden.