Uitspraken

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van

20 oktober 2021.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de raadsman naar voren is gebracht.

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij op of omstreeks 30 maart 2018, te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, althans in Nederland, een voorwerp (te weten een (contant) geldbedrag van (ongeveer) EURO 12.735,-) heeft verworven, voorhanden gehad, overgedragen en/of omgezet en/of van een voorwerp (te weten een (voornoemd) geldbedrag van (ongeveer) EURO 12.735,-), gebruik heeft gemaakt en/of de werkelijke aard en/of de herkomst en/of de vindplaats en/of de vervreemding en/of de verplaatsing heeft verborgen en/of verhuld en/of heeft verborgen en/of verhuld wie de rechthebbende was en/of wie dit voorwerp voorhanden had, terwijl hij wist, althans redelijkerwijs had moeten vermoeden, dat dit voorwerp - onmiddellijk of middellijk - (mede) afkomstig was uit enig (eigen) misdrijf.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat daarvan slechts aantekening is gedaan ingevolge artikel 378a van het Wetboek van Strafvordering.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde straffen als door de rechter in eerste aanleg opgelegd.

Voor een bewezenverklaring van het in de delictsomschrijving van art. 420bis, eerste lid, Sr opgenomen bestanddeel "afkomstig uit enig misdrijf", is niet vereist dat uit de bewijsmiddelen moet kunnen worden afgeleid dat het desbetreffende voorwerp afkomstig is uit een nauwkeurig aangeduid misdrijf. Wel is voor een veroordeling ter zake van dit wetsartikel vereist dat vaststaat dat het voorwerp afkomstig is uit enig misdrijf.

Dat een voorwerp ‘afkomstig is uit enig misdrijf’ kan, indien op grond van de beschikbare bewijsmiddelen geen rechtstreeks verband valt te leggen met een bepaald misdrijf, niettemin bewezen worden geacht, indien het op grond van de vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat het in de tenlastelegging genoemde voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is. Het is daarbij aan het openbaar ministerie bewijs aan te dragen van dergelijke feiten en omstandigheden.

Indien de door het openbaar ministerie aangedragen feiten en omstandigheden een vermoeden rechtvaardigen dat het niet anders kan zijn dan dat het voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is, mag van de verdachte worden verlangd dat hij voor die omstandigheden een concrete, min of meer verifieerbare en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijke verklaring geeft. De omstandigheid dat zo een verklaring van de verdachte mag worden verlangd, houdt niet in dat het aan de verdachte is om aannemelijk te maken dat het voorwerp niet van misdrijf afkomstig is.

Indien de verdachte een verklaring geeft die voldoet aan de voormelde eisen, ligt het op de weg van het openbaar ministerie nader onderzoek te doen naar de aan die verklaring ten grondslag gelegde feiten en omstandigheden. De rechter zal dan mede op basis van de concrete resultaten van dat onderzoek moeten beoordelen of ondanks de verklaring van de verdachte het witwassen bewezen is op de grond dat (het niet anders kan zijn dan dat) het voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is. Bij de beoordeling van deze verklaring kunnen (mede) een rol spelen de omstandigheden waaronder en de wijze waarop deze tot stand is gekomen.

De verdachte is op 30 maart 2018 op Schiphol aangehouden met in zijn broekzakken en in twee pakketten in zijn portemonnee verpakt een contant geldbedrag van in totaal € 12.735,00. Het geldbedrag bestond uit 20 biljetten van € 500, 16 biljetten van € 100, 22 biljetten van € 50, één van € 20 en drie van € 5. Hij heeft verklaard dat hij in Spanje woont, werkloos is en in Nederland op vakantie was. Hij had de uitvoer van het geld niet aangegeven bij de Douane en hij heeft wisselend verklaard over de hoeveelheid geld. Zijn metgezel had een contant geldbedrag van € 8.120,00 bij zich.

Onder deze omstandigheden is het vermoeden dat het geld van enig misdrijf afkomstig is gerechtvaardigd.

De verdachte heeft ten overstaan van de politie onder meer verklaard dat het geld afkomstig was van een lening. In eerste aanleg heeft de raadsman van de verdachte onder meer stukken overgelegd met betrekking tot een lening bij een bank in Colombia.

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de (opvolgend) raadsman bij pleidooi (uit het Spaans vertaalde) stukken overgelegd met betrekking tot een lening van 45 miljoen peso’s die de verdachte op 8 maart 2018 is aangegaan bij een met name genoemde bank in Colombia, een valutawissel en uitbetaling aan de verdachte van ongeveer € 13.000 in Madrid, twee schriftelijke verklaringen van twee met name genoemde valutahandelaren en een aanvullende verklaring van één van hen.

De verklaring die de verdediging heeft gegeven voor de herkomst van het geld is concreet, min of meer verifieerbaar en niet op voorhand als hoogst onwaarschijnlijk aan te merken.

In het licht van het voorgaande had het op de weg van het openbaar ministerie gelegen nader onderzoek te verrichten naar de herkomst van het geld. De advocaat-generaal heeft zich ter terechtzitting verzet tegen aanhouding van de zaak voor het doen van nader onderzoek, zoals het horen als getuige van de beide genoemde valutahandelaren.

Bij deze stand van zaken kan niet worden geconcludeerd dat het niet anders kan zijn dan dat het geldbedrag van € 12.735,- van misdrijf afkomstig is. Niet wettig en overtuigend is dus bewezen hetgeen de verdachte is tenlastegelegd, zodat hij hiervan moet worden vrijgesproken.