Uitspraken

5.1 De stichting heeft ter mondelinge behandeling de door haar onder C van het petitum in het beroepschrift verzochte veroordeling van de rechthebbende in “de kosten van deze procedure” aan de zijde van de stichting ingetrokken, zodat het verzoek in hoger beroep in zoverre dient te worden afgewezen.

In haar eerste grief komt de stichting op tegen de afwijzing door de kantonrechter van de door haar verzochte vergoeding voor haar werkzaamheden en tegen het oordeel dat de tijd die door de stichting wordt vermeld bij de verschillende werkzaamheden, onwaarschijnlijk hoog is. De stichting verzoekt voor de door haar verrichte verschillende werkzaamheden een vergoeding vast te stellen alsof sprake was van een gezin en voorts dat haar een extra vergoeding toekomt van 67 x € 60,-.
Volgens de stichting kan de kantonrechter naar redelijkheid en billijkheid een tijdsbesteding vaststellen. Er moesten ook extra werkzaamheden door de stichting worden verricht aangezien de rechthebbende de boel bewust belazerde. Zo bleek rechthebbende ineens een andere bankrekening te hebben waarop zijn uitkering werd gestort, bleek hij getrouwd te zijn en duurzaam samen te leven, had hij een auto gekocht, en waren er andere incidenten. Voorts heeft er tot twee keer toe een stabilisatie van de schulden plaatsgevonden welke veel tijd en energie hebben gekost. Alle schuldeisers moesten actief worden benaderd om er voor te zorgen dat er geen invorderingsmaatregelen werden getroffen zoals het leggen van beslag op inkomsten en/of vermogen. Voorts dient over de toegekende bedragen nog opslag wegens BTW plaats te vinden, aldus nog steeds de stichting.
De rechthebbende betwist het voorgaande en stelt dat het op de weg van de stichting had gelegen om voorafgaand aan de verrichte werkzaamheden een machtiging aan de kantonrechter te vragen, zoals uit de aanbevelingen van het LOK volgt, en dat de kantonrechter terecht de door de stichting gevraagde vergoeding heeft afgewezen.

Het hof overweegt als volgt.
Door de stichting is niet weersproken dat de premie zorgverzekering niet altijd betaald werd. Uit informatie van de internetsite van het College Zorgverzekeraars (CVZ) blijkt dat indien de premie niet betaald wordt de verzekerden verzekerd blijven voor het basispakket, maar niet voor de aanvullende verzekeringen aangezien die tot de particuliere verzekeringen behoren. Het hof is van oordeel dat door het niet betalen van de premie de rechthebbende risico heeft gelopen doordat hij niet aanvullend tegen ziektekosten verzekerd was en dat de stichting zorg had moeten dragen voor de premieafdracht. De stichting heeft onvoldoende stukken overgelegd om haar standpunt dat zij te dezer zake voldoende inspanning heeft verricht te kunnen onderbouwen.
Met betrekking tot het nalaten door de stichting van het openen van een bankrekening op naam van de rechthebbende overweegt het hof het volgende.
Ingevolge artikel 1:436 lid 4 BW is de bewindvoerder verplicht, tenzij de kantonrechter anders bepaalt, zo spoedig mogelijk een rekening te openen bij een financiële onderneming die ingevolge de Wet op het financieel toezicht in Nederland het bedrijf van bank mag uitoefenen. Verder is de bewindvoerder verplicht om uitsluitend voor de betalingen die hij bij de vervulling van zijn taak verricht of ontvangt zoveel mogelijk van die rekening gebruik te maken. Één van de kerntaken van een professionele bewindvoerder is dat hij zorg draagt voor de ontvangst van inkomsten en het doen van uitgaven op de wijze als in de wet aangegeven, dus met gebruikmaking van een bankrekening op naam van de rechthebbende. Het hof is dan ook met de kantonrechter van oordeel dat het de stichting valt aan te rekenen dat zij heeft nagelaten een bankrekening op naam van de rechthebbende te openen vanaf het moment dat de rechthebbende zich had ingeschreven bij de gemeente Houten, te weten mei 2009. Hetgeen de stichting in hoger beroep heeft aangevoerd waarom zij heeft nagelaten een bankrekening te openen doet daaraan niet af.
Grief 2 faalt eveneens.


5.6 De advocaat van de stichting heeft ter mondelinge behandeling verklaard dat de stichting geen verweer voert tegen hetgeen door de rechthebbende in incidenteel beroep is verzocht met betrekking tot de vaststelling van schadevergoeding en de proceskostenveroordeling. Dat betekent dat deze verzoeken voor toewijzing gereed liggen. Het hof zal de door de rechthebbende verzochte schadevergoeding aan hem van niet ontvangen tegoeden van € 7.233,37 en € 1.309,13 betreffende niet ontvangen bijzondere bijstand, toewijzen.
Met betrekking tot eventuele door de rechtbank niet behandelde verweren van de stichting ten aanzien van de schadevergoeding en de proceskostenveroordeling overweegt het hof nog dat, gezien de ongeorganiseerdheid en incompleetheid van het procesdossier, die voor risico van de stichting dienen te komen, het hof niet in staat is deze eventuele niet behandelde verweren op te sporen en te beoordelen.

Op grond van hetgeen hiervoor is overwogen, falen de grieven in het principaal hoger beroep. Het hof zal de bestreden beschikking, voor zover aan zijn oordeel onderworpen, bekrachtigen.

Op grond van hetgeen hiervoor is overwogen, slagen de grieven in het incidenteel hoger beroep. Het hof zal de bestreden beschikking, voor zover aan zijn oordeel onderworpen, vernietigen en beslissen als volgt.

- eigen bijdrage griffierecht € 71,-

6 punten x tarief € 200,- € 1.200,-, te weten:

- een punt voor het “verzoek wijziging bewindvoerder’, gedateerd 5 maart 2012;

- een punt voor het “aanvullend verzoek tot wijziging bewindvoerder, gedateerd 17 maart 2010;

- een punt voor het “aanvullend verzoek tot schadevergoeding”, gedateerd 19 april 2012;

- telkens een punt voor de zittingen van 19 maart 2010, 8 november 2011 en 22 mei 2012.

- griffierecht € 0,-

2 punten x tarief I (€ 632,- per punt) € 1.264,-, te weten:

- een punt voor het verweerschrift tevens houdende incidenteel hoger beroep;

- de mondelinge behandeling.