Uitspraken

Op grond van artikel 1:381 lid 6 BW is rechthebbende bevoegd hoger beroep in te stellen.

Het hof stelt voorop de tijdens de mondelinge behandeling in hoger beroep alle aanwezigen hebben verklaard dat zij het erover eens zijn dat rechthebbende tijdelijk of duurzaam niet meer in staat is haar belangen behoorlijk waar te nemen als gevolg van haar huidige lichamelijke of geestelijke toestand. Voor zover in hoger beroep is verzocht om een onderzoek van rechthebbende naar haar lichamelijke of geestelijke toestand ontbreekt thans dientengevolge de noodzaak hiertoe. Het hof stelt op grond van het voorgaande dan ook vast dat -gelet op voormelde verklaringen van alle partijen/belanghebbende- voldaan is aan de eisen voor de ondercuratelestelling van rechthebbende.
Het algehele verval van de vermogens van rechthebbende tot behartiging van haar belangen, waarover partijen het eens zijn, brengt mee dat niet kan worden volstaan met een combinatie van onderbewindstelling van één of meer van haar goederen en een mentorschap. De ondercuratelestelling doet recht aan de algehele feitelijke handelingsonbekwaamheid, die mede blijkt uit de in hoger beroep niet weersproken weergave door de kantonrechter van zijn bevindingen bij een bezoek aan rechthebbende.

Het hof stelt vast dat in het levenstestament van rechthebbende van 19 juli 2013 uitdrukkelijk is opgenomen dat de volmacht eindigt door ondercuratelestelling van rechthebbende of gevolmachtigden. Daarmee voorziet het levenstestament er in dat de in dat levenstestament aan [belanghebbende 1] en [belanghebbende 2] verstrekte volmacht eindigt door de ondercuratelestelling van rechthebbende. Het hof gaat dan ook voorbij aan hetgeen door rechthebbende en [belanghebbende 1] en [belanghebbende 2] is aangevoerd om alsnog ervan uit te gaan dat het levenstestament juist in stand dient te blijven ook als rechthebbende onder curatele is gesteld. Hieraan doet niet af dat deze zaak -naar stelling van de advocaat van rechthebbende- de notaris aanleiding heeft gegeven tot aanpassing van de modellen van het levenstestament. Het hof verwijst in dit verband naar artikel 3:72 BW op grond waarvan een volmacht in principe eindigt na ondercuratelestelling van de volmachtgever, en voorts naar aantekening 16 van de inleidende algemene opmerkingen bij titel 16 (curatele) in Tekst & Commentaar Personen- en Familierecht, waarin is vermeld dat de rechter niet gebonden is aan het levenstestament maar de aanwijzing van de persoon van de gevolmachtigde(n) zeker zal zien als belangrijk voor de te nemen beslissing. Anders dan rechthebbende is het hof van oordeel dat de maatschappelijke ontwikkelingen (alsmede de wetswijzigingen en verdragen, waar de advocaat van rechthebbende naar verwijst) ten aanzien van het zelfbeschikkingsrecht in dit geval geen aanleiding geven tot een andere beslissing.

Op grond van 1:383 lid 2 en lid 3 BW volgt de rechter bij de benoeming van de curator de uitdrukkelijke voorkeur van de betrokkene, tenzij gegronde redenen zich tegen zodanige benoeming verzetten. Ingevolge het derde lid van voornoemd artikel wordt, tenzij lid 2 is toegepast, indien de betrokkene is gehuwd, een geregistreerd partnerschap is aangegaan of anderszins een levenspartner heeft, bij voorkeur de echtgenoot, geregistreerd partner, dan wel een andere levensgezel tot curator benoemd. Is het voorgaande niet van toepassing, dan wordt bij voorkeur een van zijn ouders, kinderen, broers of zusters tot curator benoemd.

Uit alle in deze procedure overgelegde stukken komt duidelijk naar voren dat sprake is van een langdurige en hevige strijd tussen de kinderen van rechthebbende, [belanghebbende 1] en [belanghebbende 2] aan de ene kant en [verweerder] en [verweerster] aan de andere kant. Dit heeft geleid tot tal van juridische procedures en daarmee samenhangende proceskosten ten laste van rechthebbende. Het hof is van oordeel dat het belang van de rechthebbende daarmee niet is gediend. Ook de thans benoemde curator heeft tijdens de mondelinge behandeling in hoger beroep aangegeven dat rechthebbende lijdt onder de huidige situatie waarbij de strijd tussen haar kinderen toeneemt. Benoeming van één of meer kinderen tot curator zal die strijd in stand houden en voorzienbaar is, dat de onderlinge conflicten de overhand zullen nemen boven de bescherming van de belangen van de rechthebbende. Door benoeming van een onafhankelijke derde als curator zullen de belangen van rechthebbende beter worden gewaarborgd, kan door middel van het afleggen van rekening en verantwoording inzicht worden verschaft in het beheer van de financiën, en kunnen overige beslissingen -onder meer ten aanzien van verhuur van onroerende zaken- zonder oponthoud vanwege juridische conflicten, snel worden genomen, aldus de curator. Ook zal volgens de curator moeten worden bezien of de huidige woonplaats van rechthebbende, die inwonend is bij [belanghebbende 1] , mede gelet op de huidige gezondheid en geestelijke situatie van rechthebbende, in het belang van rechthebbende is, of dat het beter is dat de rechthebbende in een meer neutrale omgeving gaat wonen, buiten de invloedsfeer van (één of meer van) haar kinderen.

Het hof schaart zich achter hetgeen de curator heeft aangevoerd, zoals onder 5.6 vermeld en acht voor een voldoende behartiging van de belangen van rechthebbende benoeming van de huidige curator in het belang van rechthebbende. Nu de door rechthebbende en [belanghebbende 1] en [belanghebbende 2] gestelde bezwaren tegen de benoeming van mr. D. Bos als curator niet zijn onderbouwd, [verweerder] en [verweerster] hebben ingestemd met zijn benoeming en de curator zich bereid heeft verklaard deze taak voort te zetten, zal het hof de bestreden beschikking op dit punt bekrachtigen.

Gelet op het hiervoor overwogene behoeven de overige stellingen van partijen en belanghebbenden aangaande de onderbewindstelling van rechthebbende of het instellen van een mentorschap over rechthebbende geen nadere bespreking.