Uitspraken

Het hof constateert dat de vader in hoger beroep komt van een beslissing van de kantonrechter, waarbij hij toegewezen heeft gekregen hetgeen hij heeft verzocht, namelijk de ondercuratelestelling van zijn zoon met benoeming van hemzelf tot curator. In het algemeen geldt dat hoger beroep er niet toe kan dienen om een op eigen verzoek verkregen beslissing ongedaan te maken. De partij die spijt krijgt van zijn in eerste aanleg toegewezen verzoek, kan deze toewijzing in hoger beroep wegens gebrek aan belang niet ongedaan maken.

Dit kan anders zijn indien komt vast te staan, dat de vader de verzochte maatregel niet werkelijk heeft gewild.

In de onderhavige zaak was de vader naar het oordeel van het hof bij het indienen van zijn verzoek onvoldoende bekend met het begrip curatele en de voor hem daaraan verbonden verplichtingen als curator.

Zoals ter zitting is gebleken heeft de vader enkel op het advies van de school van zijn zoon de ondercuratelestelling verzocht, zonder zich te hebben verdiept in wat dit inhoudt, waarbij hij in de onjuiste veronderstelling verkeerde dat deze ondercuratelestelling gelet op de leeftijd van zijn zoon in de gegeven situatie verplicht was.

Het hof constateert verder dat het formulier "verzoek tot ondercuratelestelling" niet op de juiste wijze is ingevuld. Ook acht het hof van belang dat de vader ter zitting in eerste aanleg - zoals blijkt uit het proces-verbaal van 5 februari 2016 - de vraag van de kantonrechter of de vader zich heeft ingelezen wat curatorschap inhoudt ontkennend heeft beantwoord.

Door de ouders is ter zitting in hoger beroep naar voren gebracht dat zij al snel na de beschikking van de kantonrechter, nadat zij zich hadden georiënteerd op wat deze maatregel eigenlijk inhield, tot inzicht kwamen dat de ondercuratelestelling van hun zoon, gegeven zijn situatie, vooralsnog niet noodzakelijk was/is en dat het op dit moment, naast alle zorg die binnen het gezin al aan betrokkene wordt verleend, een te vergaande en een voor het hele gezin van de betrokkene te belastende maatregel is vanwege de verplichtingen die aan het curatorschap zijn verbonden. Zij verzoeken het hof dan ook door middel van dit hoger beroep de fout te mogen herstellen.

Onder deze omstandigheden kan ervan worden uitgegaan dat de vader de maatregel niet daadwerkelijk heeft gewild en gaat het naar het oordeel van het hof te ver om in hoger beroep te constateren dat de vader niet-ontvankelijk is in zijn hoger beroep, omdat hij in eerste aanleg heeft gekregen wat hij heeft verzocht. Het hof zal daarom hierna overgaan tot een inhoudelijke beoordeling.

* Inhoudelijk

Voor alle betrokkenen staat vast dat [de betrokkene] gelet op zijn lichamelijke en geestelijke toestand aangewezen is op langdurige hulp en begeleiding, maar ouders zijn van mening dat gelet op zijn situatie, de curatele niet noodzakelijk is.

Zij wijzen erop dat [de betrokkene] nog volledig thuis woont en van zijn ouders voldoende aandacht, begeleiding en zorg krijgt, net als in de periode voor de ondercuratelestelling. Het gaat goed met [de betrokkene] . Hij heeft vorig jaar zijn school afgerond en werkt thans een aantal dagen per week in het kader van dagbesteding. Er zijn diverse hulpverlenende instanties die [de betrokkene] helpen. Zijn Wajong-uitkering gaat op aan zijn verzorging en zijn hobby's. [de betrokkene] heeft een prepaid telefoon en kan niet over de limiet heengaan. Hij heeft geen spaargeld.

Uit de persoonlijke situatie en de verzorging die de betrokkene krijgt, zoals daarover door de ouders is verklaard, leidt het hof af dat ook zonder ondercuratelestelling naar behoren over de belangen van de betrokkene wordt gewaakt. Gelet hierop ziet het hof onvoldoende aanknopingspunten voor een ondercuratelestelling.

Het hof zal dan ook de bestreden beschikking vernietigen en het verzoek tot ondercuratelestelling alsnog afwijzen.

De beslissing

Het hof, beschikkende in hoger beroep:

vernietigt de beschikking van de kantonrechter van de rechtbank Midden-Nederland, locatie Almere, van 23 februari 2016, en in zoverre opnieuw beschikkende:

wijst af het verzoek tot ondercuratelestelling van [de betrokkene] , geboren [in] 1996 te [B] ;

bepaalt dat deze beschikking door de griffier zal worden ingeschreven in het Centraal Curatele- en Bewindsregister;

bepaalt dat de griffier conform artikel 1:390 BW zal zorgdragen voor bekendmaking van deze beschikking in de Staatscourant.

Deze beschikking is gegeven door mr. I.A. Vermeulen, mr. E.B.E.M. Rikaart-Gerard en

mr. F. Kleefmann, bijgestaan door mr. M. Marsnerova als griffier, en is op 15 december 2016 uitgesproken in het openbaar in tegenwoordigheid van de griffier.