Uitspraken

2.1

Het verloop van de procedure is als volgt:

- de dagvaarding in hoger beroep d.d. 10 januari 2014,

- de memorie van grieven (met producties),

- de memorie van antwoord tevens memorie van grieven in incidenteel hoger beroep tevens vermeerdering van eis (met producties),

- de memorie van antwoord in het incidenteel hoger beroep tevens antwoord op de vermeerdering van eis.

2.2

Vervolgens hebben partijen de stukken voor het wijzen van arrest overgelegd en heeft het hof arrest bepaald.

2.3

De vordering van GCC in het principaal hoger beroep luidt:
"voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, de vonnissen van de Rechtbank Noord-Nederland, afdeling privaatrecht, zittingsplaats Groningen van 6 juli 2011, 27 februari 2013 en 16 oktober 2013 onder zaaknummer C/18/125886/HAZA 11-352 tussen partijen gewezen, te vernietigen en opnieuw rechtdoende, zo nodig onder aanvulling of verbetering van gronden, geïntimeerde alsnog in zijn vorderingen zowel in het incident als in de hoofdzaak niet-ontvankelijk te verklaren althans alsnog de vorderingen van geïntimeerde zowel in het incident als in de hoofdzaak af te wijzen, en om geïntimeerde te veroordelen om al hetgeen appellante ter uitvoering van het bestreden vonnis aan geïntimeerde heeft voldaan aan appellante terug te betalen, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dag van betaling tot de dag van terugbetaling en met veroordeling van geïntimeerde in de kosten van beide instanties te vermeerderen met de nakosten ten bedrage van € 131, - een en ander te voldoen binnen veertien dagen na dagtekening van het in dezen te wijzen arrest, en voor zoveel. voldoening van de (na)kosten niet binnen de gestelde termijn plaatsvindt - te vermeerderen met de wettelijke rente over de ((na)kosten te rekenen vanaf bedoelde termijn voor voldoening; één en ander voor zover mogelijk, uitvoerbaar bij voorraad".

2.4

De conclusie van [geïntimeerde] in het principaal hoger beroep en zijn vordering in het incidenteel hoger beroep luiden:
"voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, als volgt te oordelen:
het tussenvonnis van de rechtbank d.d. 27 februari 2013 in stand te laten;
het eindvonnis van de rechtbank d.d. 16 oktober 2013 te vernietigen ten aanzien van het oordeel over de vordering van [geïntimeerde] van zijn aandeel in het onderhanden werk over 2008 (overwegingen 2.4 - 2.9 van het vonnis), en deze vordering ad € 64.253,40 alsnog toe te wijzen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 december 2008, althans vanaf 1 oktober 2009, althans vanaf de dag der dagvaarding tot de dag der algehele voldoening, althans vanaf een door uw Gerechtshof in goede justitie te bepalen datum;
GCC - zijnde de gezamenlijke maten - aanvullend te veroordelen tot betaling aan [geïntimeerde] een bedrag van € 14.427 zijnde de vordering met betrekking tot de vermeerdering van eis, bestaande uit:
i. het aandeel van [geïntimeerde] (10%) in de affiliatiegelden 2007 en 2008 ad in totaal € 52.200, derhalve € 5.220;
ii. het aandeel van [geïntimeerde] (10%) in de restitutie van BTW over de periode 3e kwartaal 2007 t/m 3e kwartaal 2008 ad € 51.027, derhalve € 5.103; en
iii. het aandeel van [geïntimeerde] (10% over het aan 2007 en 2008 toe te rekenen gedeelte, zijnde 2/3e deel) van
de vergoeding regiegroep 2007 - 2009 ad € 61.560, derhalve € 4.104;
een en ander te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 december 2008, althans vanaf 1 oktober 2009, althans vanaf de datum van deze memorie tot de dag der algehele voldoening, althans vanaf een door uw Gerechtshof in goede justitie te bepalen datum;
het eindvonnis van de rechtbank d.d. 16 oktober 2013 voor het overige in stand te laten;
GCC - zijnde de gezamenlijke maten - te veroordelen in de kosten (inclusief de nakosten) van de procedure in beide instanties.

3.1

Uit de appèldagvaarding volgt dat het hoger beroep is gericht tegen alle in eerste aanleg gewezen vonnissen. GCC heeft daartoe in het principaal hoger beroep dertien grieven geformuleerd. De eerste negen grieven zijn gericht tegen het vonnis van 27 februari 2013 en de grieven 10 tot en met 13 tegen het vonnis van 16 oktober 2013. In deze grieven beoogt GCC, gezien de geciteerde tekstdelen uit de bestreden vonnissen, het geschil in volle omvang voor te leggen aan het hof.

3.2

Tegen het vonnis van 6 juli 2011(waarin uitsluitend een comparitie is bevolen) zijn geen grieven geformuleerd, in zoverre is hoger beroep is GCC niet-ontvankelijk in haar hoger beroep.

3.3

GCC vordert onder meer dat het hof [geïntimeerde] zowel in “het incident” als in de hoofdzaak niet-ontvankelijk zal verklaren. Nu [geïntimeerde] niet (langer) een incidentele vordering heeft ingesteld - [geïntimeerde] heeft zijn incidentele vordering tot openlegging van de boeken ingetrokken op de rol van 12 januari 2012- , zal het hof voor wat betreft het incident aan het petitum in het hoger beroep voorbij gaan.

3.4

Blijkens zijn memorie van grieven onder 6.1 wenst [geïntimeerde] zijn incidenteel hoger beroep uitdrukkelijk te beperken tot het vonnis van 16 oktober 2013. [geïntimeerde] heeft een als zodanig aangeduide grief opgeworpen waarvan hij de toelichting doet samenvallen met zijn verweer tegen de grieven 9 tot en met 11 in het principale hoger beroep. Het hof zal deze grief in samenhang met de genoemde grieven in het principale hoger beroep bespreken.

4.1

De rechtbank heeft in haar vonnis van 27 februari 2013 onder 2. (2.1 tot en met 2.9) een aantal feiten vastgesteld. Tegen deze vaststelling zijn de grieven 1 en 2 in het principaal hoger beroep gericht. Rekening houdend met hetgeen het hof hierna onder 7.2 ten aanzien van deze grieven overweegt, staan, voor zover in hoger beroep relevant, de volgende feiten vast.

4.2

GCC is een sinds 1 januari 1974 bestaande maatschap van chirurgen die werkzaam zijn in het Martini Ziekenhuis te Groningen. [geïntimeerde] is chirurg en is op 1 juli 1981 toegetreden tot die maatschap.

4.3

1. De maatschap eindigt ten opzichte van een maat, hierna te noemen: de maat, op de tijdstippen als hierna vermeld:

(…)

f) door de opzegging door de maat bij aangetekende brief aan de andere maten met inachtneming van een termijn van zes maanden tegen de 1e januari van enig boekjaar, op de 31e december van het voorafgaande boekjaar.

(…)

4.4

Na opzegging van de maatschap aan de overige maten is [geïntimeerde] op 1 december 2008 uit de maatschap getreden. Per diezelfde datum hebben de overige maten de maatschap voortgezet.

4.5

Op verzoek van partijen heeft de heer [X] (ambtelijk-secretaris van de Orde van Medisch Specialisten) op 27 april 2009 een bindend advies uitgebracht aangaande de omvang van het door GCC aan [geïntimeerde] te betalen bedrag voor goodwill, te weten € 258.000,-.

4.6

Op 29 juni 2009 heeft [geïntimeerde] van de accountant van de maatschap, [Y] RA van KPMG (hierna: de accountant), de jaarrekening 2008 van de maatschap ontvangen.

4.7

In een brief van eveneens 29 juni 2009 schrijft de advocaat van [geïntimeerde] aan de GGC, onder meer namens “de heer [geïntimeerde] althans de vennootschap [bedrijf geintimeerde] ”, het volgende:
"Eén en ander brengt met zich mee dat cliënten zich primair op het standpunt stellen dat ingevolge het bepaalde in artikel 16 lid 3 de uitkering van de goodwillsom alsmede het saldo van de kapitaalrekening dient te geschieden binnen zes maanden na beëindigingdatum zijnde 1 december 2008 zulks te vermeerderen met de wettelijke rente ad 6% met ingang van voornoemde datum en dat uw pogingen en/of beweegredenen om één en ander nog langer op te houden en/of te clausuleren geen steun vinden in de overeenkomsten en/of het recht. Ten aanzien van het saldo der kapitaalrekening hebben cliënten overigens aangegeven de definitieve opstelling der jaarrekening te willen afwachten zulks met name vanwege de achterstallige betalingen die verband houden met de verdergaande invoering van het op DBC gebaseerde declaratiesysteem.
Cliënten hebben u omtrent deze kwestie meermalen benaderd laatstelijk bij aangetekend schrijven d.d. 3 juni 2009 van hun adviseur de heer [Z] op welke berichten cliënten geen bevredigende reactie laat staan de verzochte betaling hebben mogen ontvangen. Het spreekt voor zich dat cliënten met een dergelijke gang van zaken niet langer genoegen kunnen nemen zulks temeer daar zij bij hun financiële planning met de ontvangst van voornoemde uitkering rekening hebben gehouden en ook mochten houden.
Bij deze wordt u mitsdien verzocht c.q. gesommeerd mij binnen vijf dagen na heden te bevestigen dat uitbetaling van voormelde goodwillsommen te vermeerderen met de daarover verschuldigde rente binnen 10 dagen na heden op de door cliënten aangegeven rekeningnummers zal geschieden."

4.8

In een brief van 9 juli 2009 schrijft [Q] van Sibbing Wateler c.s. (de accountant van onder anderen [geïntimeerde] ) aan de GCC, onder meer namens “de heer [geïntimeerde] althans de vennootschap [bedrijf geintimeerde] ”, het volgende:
"Zeer onlangs is door mijn cliënten het rapport inzake de jaarrekening 2008 van de Groninger Chirurgen Combinatie ontvangen. Het rapport is opgesteld door KPMG Accountants N.V. te Groningen en uitgebracht op 19 juni 2009. Cliënten zijn tot 1 december 2008 lid geweest van de maatschap Groninger Chirurgen Combinatie en uit dien hoofde belanghebbende bij een juiste verslaglegging. Bij cliënten bestaat gerede twijfel over de juistheid van de in het verslag vastgelegde gegevens. Met name met betrekking tot de opgegeven inkomsten bestaat veel onduidelijkheid.
Conform artikel 12 lid 3 van de maatschapovereenkomst deel ik u namens cliënten mede dat zij vooralsnog niet akkoord gaan met de voorgelegde rapportage. Binnen een termijn van twee weken zal ik u mijn bezwaren nader toelichten, waarbij ik u zal verzoeken ten aanzien van een aantal zaken bewijsmiddelen te leveren. Aan de hand daarvan zal worden bezien of de geschillencommissie zal worden gevraagd een bindend oordeel te geven."

4.9

In een brief van 23 juli 2009 schijft [Q] , voornoemd, in aansluiting op zijn hiervoor onder 4.8 genoemde brief van 9 juli 2009 aan de GCC het volgende:
"In aansluiting op mijn schrijven van 9 juli 2009 waarin ik namens mijn cliënten de heren [A] en [geïntimeerde] en in overeenstemming met de maatschapovereenkomst bezwaar heb gemaakt tegen de jaarrekening 2008 van de Groninger Chirurgen Combinatie bericht ik u het volgende:
Mijn cliënten handhaven hun standpunt dat 1/10e deel van de verdiensten door de maatschap gegenereerd over het jaar 2008 rechtmatig aan hen toekomt, (voor hen naar tijdsevenredigheid). Dat de uitbetaling van die verdiensten deels in 2008 maar ook voor een deel op een later tijdstip geschiedt is niet van belang. Alles wat nog niet is ontvangen in 2008 dient als een vordering in de balans te worden opgenomen. Dit uitgangspunt lijkt in de thans gepresenteerde jaarrekening geweld te worden aangedaan.
Ik heb de jaarrekening laten beoordelen door de heer drs. [B] , Registeraccountant. De heer [B] is geheel gespecialiseerd in de financiële verslaglegging binnen de medische beroepsgroep. Bijgevoegd treft u zijn brief met opmerkingen aan, welke opmerkingen, behoudens afdoende weerlegging/verklaring uwerzijds, de bezwaren van cliënten lijken te onderschrijven
(…)
Ook uw afrekening geeft aanleiding tot bezwaar.
1: Ten aanzien van de rente over de goodwillsom merk ik op dat tijdens onze onderhandelingen steeds is gesproken over de wettelijke rente. U heeft daar ook mee ingestemd in uw mail van 1 november 2008. Wij houden dus vast aan een vergoeding van de wettelijke rente.
2: Het winstaandeel is niet tijdsevenredig vastgesteld en derhalve niet correct. Aanpassing zal moeten volgen. Zie ook de opmerking van de heer [B] .
3: De schuld op goodwill ad € 8000,-- is onterecht afgetrokken, tenzij er buiten het maatschaprapport een schuld bestaat. Naar mijn mening is dat niet mogelijk. Als er schulden zijn, dan staan zij in dat rapport en zijn ze derhalve in de kapitaalstand verwerkt.
4: De nabetaling die u heeft gedaan in februari was mogelijk omdat volgens uw eigen zeggen het ziekenhuis een fors bedrag had uitgekeerd in verband met de verdiensten in het B segment die nog niet waren afgerekend. Deze nabetaling zien we nergens terug.
Ik stel U voor dat er, nadat er overeenstemming is bereikt over de juistheid van de cijfers, een nieuwe afrekening wordt gemaakt. Graag zie ik toezending van de gevraagde gegevens binnen twee weken na dagtekening van deze brief tegemoet."

4.10

Op 15 juli 2009 heeft GCC aan [geïntimeerde] een vergoeding voor goodwill betaald, vermeerderd met het volgens de maatschap aan [geïntimeerde] toekomende saldo van zijn kapitaalrekening. Dat saldo bedroeg, volgens de maatschap, per 31 december 2008 € 26.905,-. Daarop is een bedrag van € 8.000,- voor "schuld op goodwill per maat op 30-11- 2008" in mindering gebracht. Per saldo heeft GCC aan [geïntimeerde] een bedrag van € 262.114,05 betaald.

4.11

Naar aanleiding van de bezwaren van [geïntimeerde] tegen de samenstellingsverklaring in de jaarrekening 2008 van de maatschap heeft de accountant [Y] , voornoemd, aan [geïntimeerde] schriftelijk het volgende meegedeeld:
"Op basis van aanvullend ontvangen informatie betreffende boekjaar 2008, delen wij u mede dat niet langer op onze samenstellingsverklaring bij de jaarrekening 2008 van de Groninger Chirurgen Combinatie kan worden vertrouwd. Gelet op onze regels van geheimhouding verwijzen wij u voor nadere details en achtergronden naar het bestuur van de Groninger Chirurgen Combinatie."

6.1

[geïntimeerde] heeft bij “memorie van antwoord tevens grieven in het incidenteel appèl” zijn oorspronkelijke eis vermeerderd door aanvullend betaling te vorderen van:
- zijn aandeel (10%) in de affiliatiegelden 2007/2008 (totaal € 52.200,-) derhalve € 5.220,-;
- zijn aandeel (10%) in de restitutie van btw over het 3e kwartaal 2007 t/m het 3e kwartaal 2008 (totaal € 51.027,-) afgerond derhalve € 5.103,-;
- zijn aandeel (10%) over het aan 2007/2008 toe te rekenen deel (zijnde 2/3) van de vergoeding regiegroep 2007 - 2009 (totaal € 61.560,-) derhalve € 4.104,-.
In totaal derhalve een vermeerdering van € 14.427,- te vermeerderen met rente.

6.2

GCC heeft zich tegen deze vermeerdering van eis verzet. Hetgeen zij in dat verband aanvoert, komt neer op (een verwijzing naar) haar inhoudelijke verweer tegen de vordering van [geïntimeerde] , in het bijzonder tegen de grondslag van de vorderingen. Uit hetgeen GCC aanvoert volgt niet dat en waarom een processueel belang van GCC dan wel de eisen van een goede procesorde zich tegen de vermeerdering van eis verzet. Het hof ziet ook ambtshalve geen aanleiding de vermeerdering van eis te weigeren en zal daarom recht doen op de vermeerderde eis.

7.1

De grieven 1 tot en met 3 strekken ertoe dat niet [geïntimeerde] als persoon maar zijn praktijkvennootschap in de maatschap participeerde. Slechts die vennootschap kon geldig bezwaar maken tegen de jaarstukken 2008 en slechts zij kon een vordering op GCC hebben. [geïntimeerde] is daarom, aldus GCC, niet-ontvankelijk in zijn vordering.

7.2

Om tegemoet te komen aan de door GCC in grief 2 opgeworpen bezwaren tegen de verkort door de rechtbank weergegeven inhoud van de brieven van 29 juni 2009 van de advocaat en van de accountant van [geïntimeerde] en de brief van 9 juli 2009 van de accountant van [geïntimeerde] , in het vonnis van 27 februari 2013, heeft het hof die verkorte weergave vervangen door citaten uit de betreffende brieven (zie hiervoor onder 4.7 tot en met 4.9). In grief 1 leest het hof geen bezwaar tegen rechtsoverweging 2.3 maar slechts een nadere duiding daarvan. Het hof zal daarmee rekening houden bij zijn verdere beoordeling. Daarmee mist GCC belang bij een afzonderlijke behandeling van de grieven 1 en 2 zodat deze falen. In grief 4 wijst GCC er terecht op dat de door de rechtbank onder 4.3 genoemde goodwillsom € 258.000,- bedraagt en niet € 285.000,-. Het hof gaat bij zijn beoordeling van de zaak van het eerstgenoemde bedrag uit.

7.3

Indien ten tijde van de opzegging niet [geïntimeerde] persoonlijk maar zijn praktijkvennootschap participeerde in de maatschap, zou dit kunnen leiden tot de conclusie dat [geïntimeerde] persoonlijk een grondslag voor een vordering wegens beëindiging van deelname in de maatschap mist en dat de vordering derhalve ongegrond verklaard moet worden. Van niet-ontvankelijkheid is echter geen sprake. In zoverre falen de grieven.

7.4

GCC voert aan dat een eventueel vorderingsrecht inzake de beëindigingsvergoeding slechts toekomt aan de uittredende maat. Het door [geïntimeerde] persoonlijk maken van bezwaar tegen de jaarstukken 2008 is om die reden niet voldoende om de thans door [geïntimeerde] ingestelde vordering op GCC te doen ontstaan. Zo de vordering is ontstaan doordat de vennootschap de maatschap heeft opgezegd en door de vennootschap bezwaar is gemaakt tegen de jaarstukken 2008, dan is die vordering niet door cessie overgegaan op [geïntimeerde] , aldus nog steeds GCC.

7.5

Voor de in deze zaak te geven beslissing kan in het midden blijven of [geïntimeerde] persoonlijk dan wel zijn praktijkvennootschap maat was. Als ervan wordt uitgegaan dat de praktijkvennootschap maat was, was het [geïntimeerde] persoonlijk die deze vennootschap jegens de overige maten vertegenwoordigde. Bezwaren tegen de jaarrekening 2008 door [geïntimeerde] gemaakt zijn dan aan te merken als gedaan in zijn hoedanigheid van bestuurder van zijn praktijkvennootschap. Hetzelfde geldt voor het jegens GCC geldend maken van een vordering in het kader van de beëindiging. Het gaat om partijen die al vele jaren intensief samenwerkten in een nauw zakelijk verband. Als de praktijkvennootschap wordt aangemerkt als de uittredende maat, dan heeft die praktijkvennootschap door het handelen van [geïntimeerde] een vordering jegens GCC verkregen.

7.6

Indien het de praktijkvennootschap is die een vordering jegens GCC heeft verkregen, rijst echter de vraag of die vordering in de onderhavige procedure aan [geïntimeerde] persoonlijk kan worden toegewezen. [geïntimeerde] heeft daartoe gesteld dat de vordering door cessie bij een akte van 19 augustus 2014 aan hem is overgedragen. Volgens GCC baat die cessie [geïntimeerde] niet omdat de praktijkvennootschap zich nooit op het standpunt heeft gesteld dat zij een vordering op de maatschap heeft en zij geen vordering kan cederen die zij niet heeft. Bovendien, op het moment dat [geïntimeerde] de vordering in rechte aanhangig maakte had de cessie nog niet plaatsgevonden. Toen [geïntimeerde] (in persoon) de procedure aanhangig maakte had hij derhalve geen recht op de (vermeende) vordering die het onderwerp van de procedure vormt.

7.7

Ook dit betoog faalt. Dat de praktijkvennootschap zich ten aanzien van het kapitaalsaldo nog nooit jegens GCC op een vordering heeft beroepen, zoals GCC heeft aangevoerd, staat aan het bestaan van een vordering (en het cederen daarvan) nog niet in de weg. De feiten en omstandigheden die dienen als grondslag voor de vordering dienen vast te staan op het moment dat de rechter uitspraak doet. Het stond [geïntimeerde] vrij om bij het instellen van hoger beroep de grondslag voor zijn vordering te wijzigen door aan zijn vordering naast het maatschapscontract ook de cessie ten grondslag te leggen.

7.8

De verwijzing naar artikel 332 Rv en de daarop betrekking hebbende commentaren baten GCC niet. Deze commentaren zien op de situatie dat in eerste aanleg een andere partij procedeert dan in hoger beroep en de situatie dat een partij in hoger beroep niet langer de hoedanigheid heeft die zij in eerste aanleg had, meestal als gevolg van rechtsopvolging. De bedoelde commentaren zien op de vraag of in dat geval kan worden afgeweken van de hoofdregel dat in hoger beroep slechts dezelfde partijen kunnen optreden als in eerste aanleg. Meer in het bijzonder of in het geval van cessie de cessionaris in beroep kan komen van een jegens de cedent gewezen vonnis. Een degelijke situatie doet zich hier niet voor. In de onderhavige zaak gaat het om het antwoord op de vraag of [geïntimeerde] , die zowel in eerste aanleg als in hoger beroep partij is, voldoende feiten en omstandigheden heeft gesteld en bij tegenspraak heeft bewezen ter onderbouwing van zijn vordering. De grieven 1 tot en met 3 falen.

8.1

Dat [geïntimeerde] op 1 december 2008 door opzegging uit de maatschap is getreden staat vast.

8.2

[geïntimeerde] heeft zijn vordering tot betaling van een beëindigingsvergoeding gebaseerd op nakoming door GCC van haar verplichtingen uit de maatschapsovereenkomst, in het bijzonder op artikel 16 en 17 daarvan. Aan het betoog van GCC dat [geïntimeerde] zijn vordering heeft gebaseerd op de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid (GCC verwijst naar artikel 6:248 lid 2 BW en 6:258 BW) gaat het hof voorbij. Voorop staat dat het aan [geïntimeerde] zelf is om de grondslag voor zijn vordering te kiezen, hetgeen hij uitdrukkelijk heeft gedaan, maar bovendien strekt de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid er nu juist toe dat een tussen partijen als gevolg van de overeenkomst geldende regel niet van toepassing is indien dit in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Grief 4 faalt.

9.1

De grieven 5 tot en met 9 in het principaal hoger beroep en grief 1 in het incidenteel hoger beroep zien evenals de in hoger beroep opgevoerde posten bij vermeerdering van eis alle op de omvang van de kapitaalrekening en lenen zich daarmee voor gezamenlijke beoordeling.

9.2

In artikel 17 lid 1 van de maatschapsovereenkomst is bepaald dat bij opzegging door een maat de overblijvende maten verplicht zijn aan de vertrekkende maat het in artikel l6 lid 2 sub a genoemde bedrag uit te keren, te weten: diens saldo van de kapitaalrekening in de eindbalans als bedoeld in artikel 11 lid 2 in samenhang met artikel 12 lid 1 van de maatschapsovereenkomst.

9.3

Ten aanzien van de incidentele grief overweegt het hof dat ook het onderhanden werk voor zover dat is te herleiden tot werkzaamheden gedurende de periode dat [geïntimeerde] nog lid was van de maatschap, op bovenstaande gronden, dient te worden betrokken in de berekening van het te verdelen vermogen. In zoverre slaagt de grief.

9.4

Alvorens de comparitie te bevelen zal het hof eerst de resterende grieven in het principaal hoger beroep beoordelen.

10.1

De grieven 10 en 11 missen, gezien de toelichting daarop, zelfstandige betekenis en falen.

10.2

Ten slotte wordt in grief 12 aan de orde gesteld of GCC op grond van een daartoe met [geïntimeerde] gemaakte afspraak gerechtigd was een bedrag van € 8.000,- in mindering te brengen op het aan [geïntimeerde] te betalen bedrag. De rechtbank heeft geoordeeld dat GCC daartoe niet gerechtigd was. In grief 12 heeft GCC onder verwijzing naar haar eerdere argumenten en eerder overgelegde stukken betoogd dat dit oordeel van de rechtbank onjuist is. Het hof is van oordeel dat de aldus onderbouwde grief onvoldoende reden is om het oordeel van de rechtbank, dat een afspraak tot verrekening met het uit te betalen eindkapitaal niet is gemaakt, te vernietigen. Het hof maakt dit oordeel tot het zijne. Een dergelijke afspraak kan niet worden afgeleid uit de e-mailwisseling, die is overgelegd als productie 5 bij conclusie van antwoord. Hieruit kan worden afgeleid dat de schuld van € 80.000,00 zou worden betrokken bij de kapitaalrekening en niet bij de goodwillvergoeding. Die schuld ís daadwerkelijk bij de kapitaalrekening betrokken aangezien deze schuld is opgenomen in de eindbalans. Er is geen grond om daarnaast nógmaals € 8.000,00 te verrekenen. In hoger beroep ontbreekt een voldoende concreet en gespecificeerd bewijsaanbod om GCC alsnog tot bewijs van de gestelde afspraak toe te laten. Grief 12 faalt.

10.3

Grief 13 mist, gezien de toelichting daarop, zelfstandige betekenis zodat deze faalt.