Uitspraken

Het hof blijft bij hetgeen is overwogen en beslist in de tussenbeschikking van 10 maart 2016, voor zover hierna niet anders wordt overwogen of beslist.

In voornoemde beschikking heeft het hof een (meervoudige) comparitie van partijen gelast teneinde inlichtingen in te winnen en het beproeven van een minnelijke regeling. Het hof heeft iedere verdere beslissing aangehouden.

De man is tijdens de comparitie van partijen onder meer in de gelegenheid gesteld om aan te geven welke mogelijkheid - tevens inhoudende een eventuele financieringsmogelijkheid - tot voldoening c.q. zekerheidsstelling de minst bezwarende voor hem is, zonder dat de rechten van de vrouw te kort worden gedaan.

Van deze gelegenheid heeft de man geen, althans onvoldoende, gebruik gemaakt. Door hem zijn enkel kopieën van oude bankovereenkomsten met kredietfaciliteiten overgelegd. Hoewel mr. Van Oostveen namens de man heeft verzocht om na de comparitie van partijen alsnog nadere bescheiden in het geding te brengen, zal het hof de man hiertoe niet in de gelegenheid stellen. De man is reeds meermaals in de gelegenheid gesteld om nadere bescheiden in het geding te brengen, laatstelijk bij tussenbeschikking van 10 maart 2016. Het feit dat de man herhaaldelijk niet heeft voldaan aan zijn informatieplicht, dient naar het oordeel van het hof voor zijn rekening en risico te blijven.

Het vorenstaande brengt met zich dat het hof thans een beslissing zal geven op basis van de reeds in het procesdossier aanwezige stukken, met inachtneming van hetgeen is overwogen in de tussenbeschikkingen van 14 augustus 2014, 10 september 2015 en 10 maart 2016.

Het hof verwijst ten aanzien van de verrekenvordering kortheidshalve naar hetgeen hieromtrent in de tussenbeschikkingen van 14 augustus 2014, 10 september 2015 en 10 maart 2016 is overwogen. Daaruit blijkt dat de vrouw in het kader van de afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden van partijen - na verrekening - nog een bedrag van afgerond € 23.424,-- van de man te vorderen heeft. Dit brengt met zich dat het hof de bestreden beschikking op dit punt zal vernietigen en opnieuw beschikkende zal bepalen dat de man aan de vrouw in het kader van de afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden een bedrag van € 23.424,-- zal voldoen.

Het hof begrijpt het verzoek van de vrouw in hoger beroep met betrekking tot de aan haar toekomende pensioenaanspraken op die wijze dat zij primair verzoekt om afstorting daarvan bij een externe pensioenverzekeraar en subsidiair om de man te veroordelen tot het stellen van zekerheid ter zake.

De vrouw heeft zich bij brief van 21 oktober 2015 (gevoegd bij het journaalbericht van diezelfde datum van mr. Schoemaker) op het standpunt gesteld dat uit de brief van de accountant van de man, mr. [B] van [C] Accountants en Belastingadviseurs B.V., van 16 november 2011 blijkt dat er wellicht € 222.000,-- nominaal kan worden afgestort. Volgens de vrouw moet er een mogelijkheid zijn voor de man om dit bedrag af te storten. Het hof begrijpt dat de vrouw zich op het standpunt stelt dat de man de nominale waarde van de pensioenaanspraken van de vrouw, zijnde een bedrag van € 222.000,--, dient af te storten dan wel voor dat bedrag zekerheid dient te stellen ter zake het aan haar toekomende pensioen, temeer nu de vrouw in haar verzoek geen (andersluidend) bedrag heeft genoemd.

Aan het hof ligt derhalve de vraag voor of, en in hoeverre, de man in staat is om tot afstorting van voornoemde pensioenaanspraak van de vrouw bij een externe pensioenverzekeraar over te gaan.

Het vorenstaande brengt met zich dat het hof de bestreden beschikking op dit punt (eveneens) zal vernietigen en opnieuw beschikkende zal bepalen dat de man binnen vier maanden na de datum van de onderhavige beschikking tot afstorting van het aan de vrouw toekomende deel van het in eigen beheer opgebouwde pensioen tot een bedrag van € 222.000,-- onder een door de vrouw aan te dragen externe pensioenverzekeraar dient over te gaan. In het geval de man binnen genoemde periode niet tot afstorting is overgegaan, dient hij - met voortduring van de genoemde afstortingsverplichting - tot zekerheidstelling van het aan de vrouw toekomende deel van het in eigen beheer opgebouwde pensioen voor zover hij dat niet zal hebben afgestort over te gaan door middel van een hypothecaire inschrijving ter hoogte van € 222.000,-- (exclusief kosten) op (één van) zijn panden ten gunste van de vrouw. De man dient op eerste verzoek van de vrouw (na ommekomst van voornoemde periode van vier maanden) en in elk geval binnen een maand na dat verzoek mee te werken aan de totstandkoming van deze inschrijving. Ingeval en voor zover de man nadien aan zijn afstortingsverplichting voldoet zal de hypothecaire inschrijving in zoverre mogen worden verminderd.