Uitspraken

Volgens [appellant] heeft hij begin maart 2009, vóór zijn vertrek naar Qatar, met Friesland Bank afgesproken dat hij slechts een borgtocht aanging tot de per 1 oktober 2009 voorziene herbeoordeling van de kredietovereenkomst op basis van de dan nog aan te leveren jaarstukken, heeft hij begin maart 2009, vóór zijn vertrek naar Qatar, de overeenkomst voor goedschrift getekend en heeft hij in mei 2009, terug uit Qatar, de borgtochtovereenkomst getekend en daarbij de beperkende toevoeging “tot 1 oktober 2009” geplaatst, welke overeenkomst door Friesland Bank is geaccepteerd en afgestempeld. Klaarblijkelijk doelt hij bij het tweede document op de brief van 4 mei 2009. Hij richt zijn grief I tegen de hem in het tussenvonnis gegeven bewijsopdracht en grief II tegen de in het eindvonnis neergelegde evaluatie van het bewijsmateriaal en het oordeel dat hij niet in zijn bewijsopdracht is geslaagd.

Friesland Bank daarentegen beroept zich op een in tijd ongelimiteerde borgtochtovereenkomst van 5 maart 2009; zij heeft pas achteraf kennisgenomen van op het document van 4 mei 2009 bijgeschreven toevoeging “tot 1 oktober 2009” en dit niet aangemerkt als een inkorting van de looptijd van de borgtocht maar opgevat als een uitdrukkelijke wens van [appellant] dat de tijdelijke verhoging van het krediet tot € 140.000 nimmer langer zou mogen duren dan tot 1 oktober 2009.

Het hof oordeelt als volgt.

Volgens Friesland Bank heeft zij op 5 maart 2009 met [appellant] een borgtochtovereenkomst gesloten en wel voor onbepaalde tijd. Dat partijen toen, begin maart 2009, daarop een beperking in tijd zouden zijn overeengekomen, zoals [appellant] aanvoert, vormt een betwisting van die stelling die de grondslag van de vordering aantast. [appellant] behoefde dat verweer daarom niet te bewijzen maar overeenkomstig de hoofdregel van artikel 150 Rv rustte op Friesland Bank de bewijslast van haar stelling.

Hierover oordeelt het hof als volgt.

Ingevolge artikel 157 lid 2 Rv vormt de dwingende bewijskracht van de borgtochtakte van 5 maart 2009 en de kredietlimietbrief van 4 mei 2009 het uitgangspunt en gaat het dan om de vraag of het daarin neergelegde bewijs door [appellant] is ontzenuwd. De borgtochtakte van 5 maart 2009 noch de voorgetypte tekst van de kredietlimietbrief van 4 mei 2009 biedt enige aanwijzing voor de door [appellant] ingeroepen tijdsbeperking van de borgtocht tot 1 oktober 2009. Het document van 4 mei 2009 strekte, afgaande op de getypte tekst en naar [appellant] redelijkerwijs behoorde te begrijpen, niet (tevens) tot het aangaan van een borgtochtovereenkomst, maar slechts tot een opschorting van de kredietinperking tot aan de verstrekking van de jaarrekening vóór 1 oktober 2009, waarvoor de bank het akkoord vroeg van niet alleen de schuldenaren maar ook van de, eerder bij akte van 5 maart 2009 al gestelde, borg. Het echtpaar [appellant] heeft wel verklaard dat de tijdsbeperking van de borgtocht tot 1 oktober 2009 in de besprekingen met Friesland Bank van zowel 5 maart 2009 als 4 mei 2009 aan de orde is geweest, maar daarvan blijkt niet uit de van Friesland Bank afkomstige teksten in die beide documenten, hetgeen anders wel voor de hand zou hebben gelegen. Weliswaar maakt de getuigenverklaring van de getuige [E] een weinig precieze en nauwkeurige indruk, maar daarbij moet worden bedacht dat het voor hem als bankmedewerker één van de vele zaken betrof. In ieder geval heeft hij beslist ontkend dat zodanige tijdsbeperking op 5 maart 2009 zou zijn besproken, laat staan afgesproken. Indien die door [appellant] ingeroepen tijdsbeperking werkelijk aan de orde zou zijn geweest, dan is onverklaard gebleven waarom [appellant] deze dan toen al niet heeft bijgeschreven in de borgtochtovereenkomst van 5 maart 2009. Verder is, zonder nadere toelichting die ontbreekt, niet aannemelijk dat Friesland Bank tegenover een tijdelijke opschorting van de kredietinperking genoegen zou hebben genomen met een even tijdelijke borgtocht aangezien er onvoldoende zekerheid voor Friesland Bank bestond om aan te nemen dat haar schuldenaren Wassenaar Holding en Handels- en Montagebedrijf Wassenaar per 1 oktober 2009, aan het eind van de opschorting van de kredietinperking, wel voldoende kredietwaardig zouden zijn. Op grond van de getuigenverklaring van [C] in samenhang met de handtekeningenstempel onderaan de brief van 4 mei 2009 moet worden aangenomen dat die brief pas later met de handtekeningen aan Friesland Bank is geretourneerd en dat Friesland Bank de handgeschreven toevoeging "tot 1 oktober 2009", indien zij die al heeft opgemerkt, heeft opgevat en redelijkerwijze heeft mogen opvatten als een tijdsbeperking door [appellant] , niet van zijn eigen borgtocht maar van de nadere kredietafspraken. Uit de daarop volgende stilte van Friesland Bank mocht [appellant] in ieder geval niet zo maar afleiden dat zij zijn tijdsbeperking aanvaardde als betrokken op zijn borgtocht. Op grond van dit alles oordeelt het hof dat de dwingende bewijskracht van beide documenten (het uitgangspunt), zoals ook nog enigermate ondersteund door de getuigenverklaringen van [E] en [C] , onvoldoende ontzenuwd is door de getuigenverklaringen van enkel het echtpaar [appellant] , van wie [appellant] persoonlijk een financieel belang heeft bij de uitkomst van deze procedure en zijn echtgenote, aldus [appellant] , vrijwel hetzelfde belang, hetgeen niet en zeker niet in dezelfde mate is gebleken van de bankwerknemers [E] en [C] .