Uitspraken

Het in de artikelen 3.148 tot en met 3.153 van de Wet IB 2001 neergelegde systeem van verrekening van verliezen impliceert dat verrekening van een eenmaal bij beschikking vastgesteld verlies zonder een herzieningsbeschikking als bedoeld in artikel 3.151, vierde lid, van de Wet IB 2001 niet door middel van navordering ongedaan kan worden gemaakt (vergelijk HR 1 april 2005, nr. 40.321, ECLI:NL:HR:2005:AR6000).

De Inspecteur heeft in 2009 bij het vaststellen van de aanslag IB/PVV een verlies uit werk en woning bij beschikking vastgesteld. Nadien wil hij het inkomen verhogen met de in zijn ogen ten onrechte in aanmerking genomen zelfstandigen- en startersaftrek. Ondanks dat het Hof de Inspecteur daartoe uitdrukkelijk in de gelegenheid heeft gesteld, heeft hij geen verliesherzieningsbeschikking overgelegd. De Inspecteur verwijst naar de beschikking verzamelinkomen IB/PVV 2009. Uit deze beschikking blijkt op geen enkele wijze dat het ondernemingsverlies is herzien. Naar het oordeel van het Hof is deze beschikking verzamelinkomen daarom niet aan te merken als een verliesherzieningsbeschikking.

Ingevolge 3.76, eerste lid, van de Wet IB 2001 geldt de zelfstandigenaftrek voor de ondernemer die aan het urencriterium voldoet.

Indien de ondernemer in een of meer van de vijf voorafgaande kalenderjaren geen ondernemer was, wordt ingevolge artikel 3.6 van de Wet IB 2001 onder het urencriterium verstaan: het gedurende het kalenderjaar besteden van ten minste 1225 uren aan werkzaamheden voor een of meer ondernemingen waaruit de belastingplichtige als ondernemer winst geniet.

Als tijd die in beslag wordt genomen door het drijven van een onderneming geldt alle tijd die wordt besteed aan werkzaamheden die worden verricht met het oog op de zakelijke belangen van de onderneming (HR 14 maart 2003, nr. 37.975, ECLI:NL:HR:2003:AF5827).

De bewijslast met betrekking tot belanghebbendes stelling dat zij ten minste 1225 uren aan haar onderneming heeft besteed, berust bij belanghebbende. Deze bewijslastverdeling brengt mee dat indien er twijfel bestaat over het door belanghebbende gestelde, dit ten nadele werkt van haar.

Belanghebbende stelt dat zij aan het urencriterium voldoet. Hiervoor draagt zij onder meer de onder 2.4 en 2.5 genoemde overzichten aan, tezamen met een gemotiveerde toelichting van de gewerkte uren. Ter zitting heeft ze toegelicht dat zij en haar echtgenoot gedurende de 23 weken per jaar dat het park open is, op het park wonen. In die periode zijn zij enkel met het park en de gasten bezig. Belanghebbende geeft aan dat zij ook in haar stacaravan benaderd wordt door gasten, dat zij meer dan de helft van de afsluitrondes loopt, dat zij weliswaar geen schoonmaakwerkzaamheden kan doen, maar wel de eindcontrole van de schoonmaakwerkzaamheden op zich neemt. Verder heeft zij een nadere toelichting op haar gezondheidstoestand gegeven, waaruit volgt dat zij met voldoende rustpauzes en het vermijden van stress in staat is haar werkzaamheden op het park te verrichten.

De Inspecteur heeft hiertegen ingebracht dat hij het aantal gewerkte uren niet kan controleren, dat in het overzicht van reserveringen niet alle in- en uitboekingen goed zijn verwerkt, dat belanghebbende vanwege haar arbeidsongeschiktheid niet in staat is meer dan 50% te werken en dat zij bij de controle heeft opgegeven maximaal 20 uren per week te werken.

Het Hof is van oordeel dat belanghebbende aan de hand van de hiervoor onder 2.4 en 2.5 geschetste stukken en haar geloofwaardige verklaringen aannemelijk heeft gemaakt, dat zij in de jaren 2009, 2010 en 2011 meer dan 1225 uren aan werkzaamheden voor haar onderneming heeft besteed. Uit de stukken volgt dat de onderneming gedurende het vakantieseizoen de hele week open is en dat over de gehele dag verspreid werkzaamheden moeten worden verricht die alle door belanghebbende en haar echtgenoot zijn verricht. Doordat belanghebbende op het park woont vloeien privé en zakelijke tijd in elkaar over, waardoor het inschatten van het aantal voor de onderneming gewerkte uren en privé-uren – waaronder wachttijden – moeilijk is. Het Hof neemt voorts in aanmerking dat belanghebbende de onderneming begin 2009 is gestart, dat belanghebbende en haar echtgenoot geen ervaring hebben in het opzetten van een park en dat zij veel tijd hebben moeten investeren in het opbouwen van relaties in Nederland en Duitsland. De inspanningen van belanghebbende en haar echtgenoot in de jaren 2009, 2010 en 2011 hebben in de latere jaren geleid tot een positief resultaat van hun onderneming. Dat er in de onder 2.5 geschetste stukken enige onjuistheden zijn opgetreden, doet hieraan niet af, nu deze onjuistheden niet noodzakelijkerwijs tot een lager aantal gewerkte uren leiden en evenmin van een dusdanige omvang zijn dat de stukken niet langer de berekening van de gewerkte uren kunnen steunen.

Belanghebbende heeft aan het urencriterium voldaan en daarom terecht de zelfstandigenaftrek en startersaftrek toegepast. Er is geen reden tot navordering of, zoals de Inspecteur voor het jaar 2009 heeft gedaan, het bij beschikking herzien van het verzamelinkomen. Daargelaten of en onder welke voorwaarden het nemen van een dergelijke herzieningsbeschikking is toegestaan, zal het Hof de onder 1.2 genoemde beschikking verzamelinkomen 2009 vernietigen, nu door het oordeel van het Hof de grond tot herziening is komen te vervallen.