Uitspraken

De grieven en de daarop gegeven toelichtingen, bezien in hun onderlinge samenhang, stellen achtereenvolgens de volgende kwesties aan de orde:
a.) is de vordering van De Terp verjaard,
b.) heeft de factuur van 27 november 2007 betrekking op werkzaamheden waarvoor door [appellante] opdracht is gegeven,

c.) zijn die werkzaamheden ook verricht,
d.) was voor die werkzaamheden al eerder door Westerdijk, althans De Terp gefactureerd,
e.) is [appellante] wettelijke rente, buitengerechtelijke kosten en proceskosten verschuldigd?

f.) de vordering van [appellante] in (oorspronkelijk) reconventie.
De grieven beogen deze kwesties blijkens de daarop gegeven toelichtingen in volle omvang aan het hof voor te leggen.

verjaring

[appellante] heeft met een beroep op artikel 7:5 lid 4 BW aangevoerd dat de vordering van De Terp is gebaseerd op een overeenkomst die als een consumentenkoop moet worden gekwalificeerd en waarop derhalve de regels van verjaring van toepassing zijn die gelden voor consumentenkoop (7:28 BW). Op basis van die regels is de vordering verjaard. Ook als de algemene verjaringsregels van toepassing zijn (3:307 BW), is de vordering echter al verjaard, nu de vordering opeisbaar is geworden op 11 december 2007 en [appellante] pas voor het eerst is aangesproken op 16 januari 2013, aldus [appellante] .

Dit beroep op verjaring wordt verworpen. Daartoe wordt het volgende overwogen.

De inhoud van de brief van 15 oktober 2008 ( zie hiervoor 3.7) voldoet aan de omschrijving van artikel 3: 317 lid 1 BW. Uit de e-mail van 27 oktober 2008 (zie hiervoor 3.8) blijkt dat [appellante] wist dat deze brief betrekking had op de betaling voor werkzaamheden waarvoor zij aan De Terp opdracht had gegeven (derde en vierde zin: Uw cliënt heeft vorig jaar werkzaamheden verricht aan de onderkant van mij huis. Hierbij is de 'band" opnieuw door uw cliënt gezandstraalt, afgebikt en opnieuw van metselwerk voorzien).
[appellante] heeft, afgaande op haar reactie, uit die sommatie ook afgeleid dat De Terp zich terzake die werkzaamheden jegens haar het recht op betaling voorbehield. Aan de sommatie van 15 oktober 2008 komt, zoals door De Terp (ook) is aangevoerd, daarmee jegens [appellante] stuitende werking toe. Daar doet niet aan af dat de sommatie was gericht aan “de heer/mevrouw [partner] ” en derhalve niet (uitdrukkelijk) aan (alleen) [appellante] zelf. Evenmin doet daar aan af dat de sommatie vermeldt dat deze de cliënt Hoefsmederij [Q] van incassobureau Blomsma zou betreffen. Uit haar reactie op de sommatie blijkt dat [appellante] wist dat de sommatie betrekking had op de onderhavige vordering van De Terp.

Zij heeft ook niet aangevoerd dat zij in de veronderstelling heeft verkeerd dat de sommatie betrekking had op een vordering van Hoefsmederij [Q] op haar.

opdrachtverlening

De e-mail van 27 oktober 2008 kan naar het oordeel van het hof niet anders worden begrepen dan als een erkenning door [appellante] dat zij opdracht heeft gegeven aan De Terp voor het verrichten van werkzaamheden aan de buitenzijde van de woning; de werkzaamheden die zij noemt (zandstralen gevolgd door afbikken en nieuw metselwerk) duiden immers op werkzaamheden die gewoonlijk aan de buitenzijde van een woning worden verricht. Voor zover [appellante] in deze procedure betwist dat zij die opdracht heeft gegeven, heeft zij nagelaten te verduidelijken hoe de e-mail dan wel begrepen moet worden. Het hof leest in het vervolg van de e-mail alleen dat de betaling voor die werkzaamheden volgens [appellante] al zou zijn begrepen in haar betaling van de factuur van 28 augustus 2007. Dat is echter een ander verweer dan het verweer dat geen opdracht is gegeven.

Daarmee heeft [appellante] de onderbouwde stelling van De Terp dat zij opdracht heeft gegeven voor de werkzaamheden waarvan De Terp in deze procedure betaling vordert onvoldoende gemotiveerd weersproken en houdt het hof die stelling daarom voor juist.

Voor het verstrekken van een bewijsopdracht dienaangaande aan De Terp, zoals [appellante] verlangt, bestaat derhalve geen grond.
uitvoering opgedragen werkzaamheden

De Terp heeft ter onderbouwing van haar stelling dat de werkzaamheden zijn uitgevoerd bij akte van 25 maart 2015 werkbriefjes overgelegd van verschillende werknemers, waaruit volgens haar blijkt dat er in de periode van 20 augustus 2007 (week 34) tot en met 8 oktober 2007 (week 40) voor in totaal 89 uur aan werk is verricht aan de buitengevel.

[appellante] betwist dat de werkbriefjes het bewijs opleveren dat de werkzaamheden zijn verricht, nu die niet door haar zijn ondertekend en ook niet is aangetoond dat die stroken met de boekhouding van De Terp en Westerdijk.

Het hof is van oordeel dat de werkbriefjes vanwege de gedetailleerdheid ervan een solide onderbouwing vormen van de stelling van De Terp dat zij de werkzaamheden die zij van [appellante] opgedragen had gekregen ook heeft uitgevoerd. Op de werkbriefjes is immers vermeld welke werknemer van De Terp werkzaamheden heeft verricht, welke werkzaamheden dat zijn geweest, op welke dagen die zijn uitgevoerd en hoeveel uren daaraan zijn besteed.
Tegenover die specifieke onderbouwing had van [appellante] een motivering verwacht mogen worden van haar verweer dat die werkzaamheden niet zijn verricht. [appellante] heeft haar verweer echter op geen enkele wijze onderbouwd.

Het hof merkt daarbij voor de volledigheid nog op dat [appellante] er in haar e-mail van 27 oktober 2008 niet over rept dat de werkzaamheden niet zouden zijn uitgevoerd, zoals in de rede had gelegen indien dat daadwerkelijk het geval zou zijn geweest.

betaling

Wat Westerdijk betreft beroept [appellante] zich daarvoor op door haar bij akte van 24 februari 2015 overgelegde documenten (prod. B bij de akte; een factuur en weekoverzichten). Volgens [appellante] blijkt daaruit dat in de periode waar de factuur van De Terp betrekking op heeft er door Westerdijk nog aanzienlijke werkzaamheden werden uitgevoerd aan het pand, waaronder metselwerkzaamheden.

Als [appellante] , zoals het hof veronderstelt, hiermee heeft willen aanvoeren dat de werkzaamheden van De Terp aan de buitenzijde van de woning al waren begrepen in de werkzaamheden waarvoor Westerdijk aan [appellante] heeft gefactureerd, geldt dat [appellante] dat verweer onvoldoende heeft uitgewerkt. In het bijzonder ontbreken facturen waaruit kan blijken dat Westerdijk aan [appellante] de door De Terp aan de buitenzijde verrichte werkzaamheden in rekening heeft gebracht. Het ontbreken van dergelijke facturen klemt temeer, omdat [appellante] alleen een factuur van 23 oktober 2007 heeft overgelegd waarin aan haar juist 8 termijnen tot een totaal van € 119.000,- (incl. btw) worden gecrediteerd.

In die omstandigheden is allerminst inzichtelijk dat [appellante] al aan Westerdijk zou hebben betaald voor de onderhavige werkzaamheden.

Voor zover [appellante] er over heeft geklaagd dat het door het faillissement van Westerdijk in 2011 voor haar onmogelijk is geworden om nog meer bescheiden boven water te krijgen, geldt dat zij in ieder geval al vanaf oktober 2008 bekend was met de vordering van De Terp en dus in ieder geval al vanaf dat moment de administratie van Westerdijk had kunnen raadplegen.

wettelijke rente

Nu in ieder geval de sommatiebrief van 15 oktober 2008 [appellante] heeft bereikt, terwijl de eerdere sommatiebrieven waren gericht aan [partner] en niet is komen vast te staan dat die [appellante] ook hebben bereikt, zal het hof als datum waarop het verzuim is ingetreden aanhouden 22 oktober 2008, zodat vanaf die datum de wettelijke rente is verschuldigd over de hoofdsom.
Nu De Terp de wettelijke rente over de hoofdsom heeft berekend vanaf 24 april 2008 slaagt in zoverre de grief tegen de toegewezen wettelijke rente.

buitengerechtelijke kosten

Of [appellante] buitengerechtelijke kosten is verschuldigd, zal het hof beoordelen naar het rapport “Voorwerk II”, nu het verzuim waar De Terp zich voor haar vordering op beroept is ingetreden vóór 1 juli 2012.
Uit de hiervoor onder 3.7 t/m 3.11 vermelde feiten blijkt dat De Terp [appellante] herhaaldelijk tot betaling heeft gesommeerd. [appellante] is daarmee buitengerechtelijke incassokosten verschuldigd geworden. Niet betwist is dat De Terp het aan buitengerechtelijke kosten verschuldigde bedrag juist heeft berekend. Daarmee faalt ook grief XII.

de vordering van [appellante] in (oorspronkelijk) reconventie