Uitspraken

Ingevolge artikel 6.1, tweede lid, aanhef en onderdeel a, en artikel 6.3, eerste lid, aanhef en onderdelen a en f, van de Wet Inkomstenbelasting 2001 zijn (aftrekbare) uitgaven voor onderhoudsverplichtingen onder meer periodieke uitkeringen of verstrekkingen op grond van een rechtstreeks uit het familierecht voortvloeiende verplichting en in rechte vorderbare periodieke uitkeringen die berusten op een dringende morele verplichting tot voorziening in het levensonderhoud.

De Inspecteur stelt zich op het standpunt dat geen sprake is van een juridisch afdwingbare verplichting. Het Hof volgt dit standpunt niet. Op grond van het familierecht (artikel 1:81 van het Burgerlijk Wetboek) blijft een juridisch afdwingbare zorgverplichting bestaan nadat echtgenoten duurzaam gescheiden zijn gaan leven. Belanghebbende en de echtgenote hebben derhalve over en weer rechtstreeks uit het familierecht voortvloeiende verplichtingen. De Inspecteur heeft in dit verband aangevoerd dat belanghebbende in 2014 de minstverdienende partner was, hetgeen betekent dat de echtgenote jegens belanghebbende een verplichting had en niet andersom. Het Hof volgt ook dit standpunt niet. Uit het door belanghebbende overgelegde overzicht blijkt weliswaar dat belanghebbende in 2014 inderdaad de minstverdienende partner was, maar ook dat dit een incident is. In de overige jaren is belanghebbende de meestverdienende partner. Belanghebbende heeft voorts onweersproken verklaard dat de echtgenote een gehoorprobleem heeft, dat zij afhankelijk is van haar auto en dat zij de moeder is van zijn zoon, aan wie hij heeft beloofd zijn moeder niet in de steek te laten. Belanghebbende voelt zich dan ook gedrongen de echtgenote te geven wat zij nodig heeft. Het Hof acht deze verklaring geloofwaardig en trekt hieruit de conclusie dat belanghebbende ook in 2014 een uit het familierecht voortvloeiende verplichting had jegens de echtgenote en zich gedrongen voelde haar te ondersteunen.

Vervolgens komt de vraag aan de orde of sprake is van een periodieke uitkering of verstrekking. Het Hof leidt uit de verklaring van belanghebbende af dat weliswaar sprake is van onregelmatige uitkeringen en verstrekkingen, maar wel van periodieke. Belanghebbende heeft onweersproken verklaard dat hij aantekeningen bijhoudt van wat hij de echtgenote uitkeert of verstrekt en dat de echtgenote na afloop van ieder jaar een verklaring ondertekent waarin deze uitkeringen en verstrekkingen staan. Indien de verklaring voor 2014 als voorbeeld wordt genomen (zie 2.4), en het Hof heeft geen aanleiding te veronderstellen dat deze verklaring atypisch zou zijn, is sprake van periodieke uitkeringen en verstrekkingen.

Tot slot is de omvang van de alimentatie in geschil. De Inspecteur stelt zich op het standpunt dat de verklaring op één punt opmerkelijk is en dat belanghebbende niet kan bewijzen dat hij het geld heeft meegegeven. De Inspecteur vindt het opmerkelijk dat belanghebbende op 27 februari 2014 € 900 contant geeft en € 100 per bank overmaakt. Belanghebbende heeft desgevraagd verklaard dat dit nu eenmaal zo is gegaan. De aftrek zou tot hoogstens € 960 kunnen worden verleend, aldus de Inspecteur. Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat naam en adres van de echtgenote in de verklaring staan en dat de Inspecteur haar kan vragen of zij de genoemde bedragen heeft ontvangen.

Het Hof acht de verklaring voldoende bewijs dat belanghebbende de daarin vermelde uitkeringen en verstrekkingen heeft gedaan. Belanghebbende heeft ter zitting van het Hof verklaard dat hij bijhoudt wat hij aan de echtgenote betaalt en dat zij ieder jaar via een verklaring bevestigt wat zij heeft ontvangen. Voorts heeft belanghebbende gelijk dat de naam en het adres van de echtgenote bekend zijn en dat de Inspecteur bij de echtgenote kan navragen of de verklaring juist is. Dat het opmerkelijk lijkt dat belanghebbende op dezelfde dag geld meegeeft en geld overmaakt, is onvoldoende grond voor twijfel. De € 100 is specifiek voor de auto bestemd. Gelet op de afspraken die belanghebbende en de echtgenote hangende deze procedure hebben bevestigd (zie 2.6) en de aparte vermelding van bijdragen voor de auto en overige bijdragen in de verklaring voor 2014 (zie 2.4), acht het Hof dit niet zo opmerkelijk. Belanghebbende heeft recht op aftrek tot een bedrag van € 2.210. Het Hof zal het belastbare inkomen uit werk en woning verminderen met € 1.350 (€ 2.210 - € 860) tot € 9.334.

Het hoger beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op het verzamelinkomen en de belastingrente. Belanghebbende heeft hiertegen geen zelfstandige grieven aangevoerd. Het hoger beroep is in zoverre slechts gegrond voor zover het de vorenbedoelde vermindering van de aanslag betreft.