Uitspraken

De kantonrechter heeft overwogen dat van belang is of [geïntimeerde] in haar laatste functie werkzaamheden verrichtte ten behoeve van de concessie ZoF, waarbij in beginsel niet relevant is in welke mate dat het geval was.

De kledinguitgifte voor ZoF was al met ingang van 18 januari 2016 gestaakt en uit de overgelegde stukken blijkt niet dat [geïntimeerde] in haar laatste functie daarbij betrokken was.

[geïntimeerde] staat niet vermeld als lid van de stuurgroep. Qbuzz heeft niet aannemelijk gemaakt dat als [geïntimeerde] bij die stuurgroep aanschoof, zij dat ook namens ZoF deed.

Dat intercollegiaal overleg met [F] wijst op betrokkenheid van [geïntimeerde] bij ZoF is onvoldoende onderbouwd, terwijl de kantonrechter voorshands niet inziet waarom intervisie en het wegwijs maken van [F] werkzaamheden zijn ten behoeve van ZoF. Uit het eenmalige, tijdens vakantie van een collega en op verzoek van haar leidinggevende, doorzenden van gegevens van ZoF-chauffeurs naar Veherex kan niet worden afgeleid dat [geïntimeerde] aldus werkzaamheden verrichtte voor ZoF.

Gelet daarop is [geïntimeerde] naar voorlopig oordeel van de kantonrechter ten onrechte op de transferlijst geplaatst.

Het hof passeert de algemene stelling van [geïntimeerde] dat zij in haar nieuwe functie zozeer verbonden is met GD, dat zij als directe dan wel indirect herleidbare werknemer van GD moet worden aangemerkt en daarmee niet valt onder de werkzame personen, bedoeld in art. 37 lid 1 Wpv, ten behoeve van de verrichting van het openbaar vervoer in ZoF.

[geïntimeerde] is als casemanager vitaliteit en gezondheid niet direct met vervoersactiviteiten bezig, zodat zij al om deze reden niet valt onder de categorie directen (letter a van lid 1). Voor indeling in de groep indirecten (letter b van lid 1) is slechts nodig dat de werknemer (ook) werkzaamheden verricht ten behoeve van de concessie die overgaat. Zou deze werknemer meer dan 50%, maar minder dan 100% van zijn werktijd belast zijn met werkzaamheden voor andere concessies, dan valt hij nog steeds onder de omschrijving van letter b.

Het hof zal daarom moeten beoordelen of [geïntimeerde] in haar (nieuwe) functie vanaf

1 juni 2016 werkzaamheden verrichtte ten behoeve van ZoF. Dat blijkt niet uit de functiebeschrijving die zij als casemanager kreeg (productie 5 bij dagvaarding in eerste aanleg), terwijl uit de onder 3.4 vermelde bevestiging van [C] volgt dat deze functie voor GD is.

In haar functie van operationeel manager was [geïntimeerde] ook belast met kledinguitgifte voor ZoF en de coördinatie van de kledingcommissie die verder bestaat uit chauffeurs van de verschillende concessies. Zij fungeerde met [E] als contactpersoon voor de kledingleverancier en was aanspreekpunt voor vragen, klachten en opmerkingen, ook vanuit ZoF, waartoe zij een aparte mailbox beheerde.

Volgens Qbuzz is deze taak ook na 1 juni 2016 bij [geïntimeerde] gebleven, zij het dat Qbuzz de kledinguitgifte voor ZoF op 18 januari 2016 heeft stopgezet en dat daar werkzaam personeel zich moest wenden tot vestigingsmanagers. In het zicht van een concessie-overgang is het volgens Qbuzz logisch dat de omvang van de indirecte werkzaamheden afneemt.

[geïntimeerde] heeft echter betwist dat concessie-overstijgende taken op kledinggebied na

1 juni 2016 nog tot haar takenpakket behoorden. Dat stond niet in haar functiebeschrijving en is ook niet overeengekomen.

Op de vraag van het hof waaruit blijkt dat dit wèl is overeengekomen, is namens Qbuzz geantwoord dat deze taak is opgedragen door de concessiedirecteur, het bevoegde gezag, zoals blijkt uit de onder 3.5 geciteerde e-mail van 6 juni 2016 van [B] . Het hof constateert evenwel dat uit niets is gebleken dat [geïntimeerde] heeft geaccepteerd dat werkzaamheden met betrekking tot kleding ten behoeve van ZoF tot haar bedongen werkzaamheden per 1 juni 2016 zijn gaan behoren. [geïntimeerde] heeft onweersproken gesteld dat de kledingcommissie sindsdien niet meer bijeen is gekomen en [C] heeft ter zitting verklaard dat [geïntimeerde] na 1 juni 2016 feitelijk ook niets meer heeft gedaan met betrekking tot kledinguitgifte.

Qbuzz heeft gewezen op een e-mail van [geïntimeerde] d.d. 19 juli 2016 (productie 16 bij memorie van grieven) waarin zij, na een bezoek aan de kledingleverancier, vraagt om bepaalde signalen door te geven. Zonder toelichting, die ontbreekt, is echter niet duidelijk dat [geïntimeerde] , mede gelet op de geadresseerden, ook om het doorgeven van signalen uit ZoF vroeg. Gesteld noch gebleken is voorts dat bij het bezoek van [geïntimeerde] aan de kledingleverancier op 14 oktober 2016 punten aan de orde moesten komen of zijn gekomen waarbij [geïntimeerde] ZoF vertegenwoordigde.

Daarmee heeft Qbuzz onvoldoende aannemelijk gemaakt dat [geïntimeerde] vanaf 1 juni 2016 werkzaamheden ten behoeve van ZoF verrichtte met betrekking tot kleding.

Met betrekking tot de stuurgroep is tijdens de mondelinge behandeling gebleken dat de leden van deze groep (waartoe [geïntimeerde] niet behoorde) een eindrapport omtrent duurzame inzetbaarheid van personeel hebben opgesteld dat in de stuurgroepvergadering van

28 oktober 2016 is besproken. Daarmee had de stuurgroep haar taak afgerond.

Volgens Qbuzz behoorde het onderwerp tot het takenpakket van [geïntimeerde] als casemanager. [geïntimeerde] heeft dat op zichzelf niet weersproken, maar aangevoerd dat zij slechts bij twee bijeenkomsten aanwezig is geweest, waaronder de bijeenkomst op 28 oktober 2016. Een van die twee keren was zij aanwezig als vervanger van het stuurgroeplid Huizenga die GD vertegenwoordigde. De andere keer is zij op verzoek van Qbuzz als toehoorder aangeschoven.

Het hof is voorshands van oordeel dat hieruit niet volgt dat [geïntimeerde] tot taak had ZoF in de stuurgroep te vertegenwoordigen. Dat volgt evenmin uit het gegeven dat het eindrapport van de stuurgroep informatie bevat over een project binnen ZoF.

Qbuzz heeft nog gewezen op het feit dat in het eindrapport staat dat [geïntimeerde] in 2016 is aangesteld als casemanager voor GD en ZoF. Het hof hecht aan deze opmerking minder waarde dan aan de uitdrukkelijk bevestiging van [C] aan [geïntimeerde] dat haar nieuwe functie voor GD was.

Al met al heeft Qbuzz niet aannemelijk gemaakt dat [geïntimeerde] vanaf 1 juni 2016 tot taak had werkzaamheden te verrichten ten behoeve van ZoF binnen de stuurgroep.

In april 2016 heeft ZoF een nieuwe bedrijfsarts gekregen en in diens kielzog is mw. [F] gekomen als externe casemanager voor die concessie. Tijdens de mondelinge behandeling bij het hof is namens Qbuzz bevestigd dat [geïntimeerde] in haar nieuwe functie geen taak had op het gebied van individuele ziektegevallen in ZoF.

Niettemin meent Qbuzz dat [geïntimeerde] werkzaamheden verrichtte voor ZoF door overleg te hebben met [F] .

[geïntimeerde] heeft echter betwist dat dit overleg beschouwd mag worden als werk voor ZoF. [F] heeft haar in gesprekken op 13 en 24 juni 2016 ingewerkt in haar nieuwe functie en geïnformeerd over de opleiding die zij moest volgen. Het bezoek met [F] aan Caparis op 18 september 2016 strekte niet ten behoeve van ZoF, maar ter voorbereiding op samenwerking tussen GD en Iedersz, de zusterorganisatie van Caparis in het concessiegebied GD.

Volgens Qbuzz heeft [geïntimeerde] op haar beurt nuttige informatie verstrekt aan [F] omtrent de vervoerswereld en de mores binnen het bedrijf. Ook als dat juist is, brengt dat naar het oordeel van het hof nog niet mee dat daarmee sprake is van een taak ten behoeve van ZoF.

Qbuzz heeft voorts nog gewezen op haar productie 17 bij memorie van grieven. [geïntimeerde] heeft daarover opgemerkt dat zij op 2 juni 2016 had willen aanschuiven bij een wekelijks overleg in Drachten, maar dat overleg is niet doorgegaan. Het hof kan hieruit niet afleiden dat [geïntimeerde] die dag wel een taak had ten behoeve van ZoF.

Tot slot voert Qbuzz aan dat [geïntimeerde] niet eenmaal, maar tweemaal contact heeft gehad met Veherex. Naast de opgave op 15 juni 2016 van langdurig zieken uit onder meer ZoF, welke opgave de kantonrechter als eenmalig incident terzijde gelaten heeft, had [geïntimeerde] op 29 augustus 2016 een afspraak met Veherex. Partijen verschillen van mening over wat daar aan de orde is geweest. Qbuzz stelt dat zij wilde weten of en hoe de concessie-overstijgende overeenkomst met Veherex beter kon worden benut, bijvoorbeeld door het leveren van extra verzuimbegeleiding en -advies, en derhalve ook voor ziektegevallen in ZoF. [geïntimeerde] betwist dat. Zij wilde voor haar functie in GD meer weten over de rol van Veherex bij verzuimbegeleiding en de voorwaarden voor uitkering.

In het licht van deze betwisting mist het hof een gemotiveerde onderbouwing van de stelling van Qbuzz, zodat het hof voorshands ook wat betreft de contacten van [geïntimeerde] met Veherex niet aannemelijk gemaakt acht dat [geïntimeerde] werkzaam was ten behoeve van ZoF.

Qbuzz is er derhalve niet in geslaagd om aannemelijk te maken dat [geïntimeerde] in haar nieuwe functie vanaf 1 juni 2016 werkzaam is geweest voor de concessie ZoF. Het bewijsaanbod van Qbuzz dat dit wel zo is, is niet geconcretiseerd, nog daargelaten het uitgangspunt dat, gelet op de aard van het kort geding, in deze procedure in het algemeen geen plaats is voor uitgebreide bewijslevering.

Het voorgaande brengt mee dat de grieven 1 tot en met 5 falen.