Uitspraken

Het hof neemt de inhoud van het tussenarrest van 13 juni 2017 hier over.

Ingevolge het vermelde tussenarrest heeft op 5 december 2017 een comparitie van partijen plaatsgevonden. Het hiervan opgemaakte proces-verbaal bevindt zich in afschrift bij de stukken.

Vervolgens zijn de stukken wederom overgelegd voor het wijzen van arrest en heeft het hof arrest bepaald.

Met grief 1 komt [appellant] op tegen het oordeel van de kantonrechter dat de ontwikkeling van het natuurgebied noopt tot het vertrek van [appellant] uit dat gebied. Hij heeft aangevoerd dat er geen koppeling is gemaakt tussen de bestemming "Bedrijventerrein" en de bestemming "Groen". Gebruik van het bedrijventerrein is volgens hem daarom mogelijk zonder dat op de gronden met de bestemming "Groen" een ecologische zone is gerealiseerd.

De Gemeente heeft in de dagvaarding in eerste aanleg gesteld dat de woonfunctie zich niet verdraagt met het bedrijventerrein en heeft dat in de memorie van antwoord met zoveel woorden herhaald. Ter comparitie van 5 december 2017 heeft de Gemeente dat nader onderbouwd en erop gewezen dat het bedrijventerrein gezoneerd is, zodat de aanwezigheid van woonbebouwing in de ecologische zone aan verdere invulling van het bedrijventerrein in de weg staat. Gezoneerd wil zeggen dat het bedrijventerrein is ingedeeld in zones waarbinnen een bepaalde nader aangegeven geluidbelasting is toegestaan. Volgens de Gemeente bevindt zich op 100 meter van de woning van [appellant] al een bedrijfsbestemming in categorie 4 en bevinden zich op 50 meter bedrijfsbestemmingen in de categorieën 2, 3 en 4.1.

Met deze nadere toelichting heeft de Gemeente naar het oordeel van het hof voldoende onderbouwd dat de aanwezigheid van de woning van [appellant] belemmeringen oplevert bij de invulling van het bedrijventerrein. Daarmee nopen ontwikkelingen van ruimtelijke ordening tot ontbinding van de huurovereenkomst.

[appellant] heeft onder grief 1 verder naar voren gebracht dat uit het door de Gemeente overgelegde memo "Ecologische zone Hessenpoort" alleen is af te leiden dat de ecologische zone moet worden aangelegd in verband met verboden die voortvloeien uit de Flora- en faunawet. Naar zijn mening levert bewoning van het bijgebouw door hem echter geen strijd op met de bepalingen van deze wet. Ter ondersteuning van zijn standpunt heeft hij een rapport van [B] van 25 maart 2016, getiteld "Second Opinion [a-straat] 9, Zwolle" overgelegd. Uit dit rapport blijkt, zo heeft hij betoogd, dat het perceel aan de [a-straat] 9 in de huidige situatie al gebruikt wordt door tal van vogels en andere dieren die er een goed heenkomen zoeken.

Naar het oordeel van het hof blijkt uit de memo van [C] voldoende de noodzaak tot het aanleggen van een ecologische zone als compensatie voor de verdwenen natuurwaarden op het bedrijventerrein Hessenpoort. Dit is door [B] in zijn second opinion als zodanig niet bestreden. Hij is met name ingegaan op de vraag in hoeverre de rust ter plekke wordt verstoord door de aanwezigheid van het bijgebouw met daarin slechts één bewoner. Uit onderzoek ter plaatse blijkt volgens hem dat er op het terrein rondom het bijgebouw veel vogels en dieren onbekommerd aanwezig zijn en dat die zich klaarblijkelijk niets aantrekken van de aanwezigheid van het door [appellant] bewoonde bijgebouw. In ieder geval staat naar zijn mening de verstoring van de rust veroorzaakt door de aanwezigheid van [appellant] in het bijgebouw in geen enkele verhouding tot de verstoring veroorzaakt door de bedrijvigheid op het aanpalende bedrijventerrein. Het hof acht gelet op het rapport van [B] de invloed van de aanwezigheid van [appellant] op de rust ter plaatse marginaal. Dat neemt niet weg dat er altijd sprake zal zijn van enige verstoring van de flora en fauna door de aanwezigheid van een bewoond bijgebouw. In aanmerking genomen het doel van de aanleg van de ecologische zone heeft de Gemeente ook uit dit oogpunt belang bij de volledige realisering van die zone, naast het hiervoor in de overwegingen 4.3 en 4.4 genoemde evidente belang van de Gemeente bij de verdere invulling van het bedrijventerrein.

Onder grief 2 heeft [appellant] aangevoerd dat hem in een gesprek op 6 oktober 2010 door de Gemeente in de persoon van mr. J. Kuik is toegezegd dat er geen procedure tegen hem zou worden gestart om hem uit de woning te krijgen.

De Gemeente heeft betwist dat door mr. Kuik dan wel enige andere medewerker van de Gemeente aan [appellant] is toegezegd dat hij in de woning zou mogen blijven wonen. Daarnaast heeft de Gemeente gesteld dat alleen het college van burgemeester en wethouders bevoegd is een dergelijke toezegging te doen.

Naar het oordeel van het hof heeft [appellant] niet, althans onvoldoende bestreden de stelling van de Gemeente dat, voor zover hem al een toezegging zou zijn gedaan, deze toezegging is gedaan door een daartoe niet bevoegde ambtenaar. Evenmin heeft hij gemotiveerd gesteld dat van de zijde van het college van burgemeester en wethouders de schijn is gewekt dat mr. Kuik bevoegd zou zijn namens hen toezeggingen te doen aan [appellant] . Daarom kan [appellant] geen aanspraken ontlenen aan de door hem gestelde toezegging. Nu [appellant] hoe dan ook geen aanspraken aan een dergelijke toezegging zou kunnen ontlenen zal het hof het aanbod van [appellant] om te bewijzen dat mr. Kuik die toezegging heeft gedaan passeren.

Met grief 3 komt [appellant] op tegen de overweging van de kantonrechter dat de Gemeente een aantal advertenties heeft overgelegd waaruit kan worden afgeleid dat passende vervangende woonruimte in Zwolle en omgeving voorhanden is. [appellant] heeft erop gewezen dat hij altijd in een buitengebied zal moeten wonen, omdat hij mensenschuw is en dagelijks een grote angst ervaart dat hij wordt achtervolgd. Ter onderbouwing van zijn stelling heeft hij een verklaring overgelegd van drs. [D] , psycholoog, van 6 juni 2016. Tevens heeft hij zijn beperkte financiële mogelijkheden om een geschikte woning te huren naar voren gebracht.

De Gemeente heeft betoogd dat [appellant] zijn stelling dat hij altijd in het buitengebied zal moeten wonen niet heeft aangetoond, zoals hij ook niet heeft aangetoond, mocht er sprake zijn van een psychische stoornis, dat deze niet kan worden behandeld. De Gemeente heeft ter comparitie nog meegedeeld dat zij van de woningcorporatie in Zwolle de toezegging heeft gekregen dat [appellant] eenmalig in aanmerking komt voor een spoedtoewijzing van een sociale huurwoning. Daarnaast is er een gemeentelijke instantie voor bijzondere doelgroepen beschikbaar die [appellant] hulp en begeleiding kan bieden.

Het gegeven dat er wellicht op andere bedrijventerreinen in Zwolle bedrijfswoningen zijn gerealiseerd brengt niet met zich dat voortgezette bewoning van het bijgebouw door [appellant] zou moeten worden toegestaan. In het bestemmingsplan Hessenpoort is niet voorzien in bedrijfswoningen en evenmin in een woning in de ecologische zone.

Het hof komt na beoordeling van de grieven 1 tot en met 3 tot de conclusie dat de Gemeente bij afweging van alle betrokken belangen in redelijkheid heeft kunnen oordelen dat is voldaan aan de voorwaarde dat de ontwikkeling van het bedrijventerrein Hessenpoort en daarmee van de Gemeente noopt tot de verdere realisering van de ecologische zone door beëindiging van de woonfunctie van het door [appellant] bewoonde bijgebouw.

De grieven 1 tot en met 3 falen.

Grief 4, die opkomt tegen de veroordeling van [appellant] in de kosten van de procedure, heeft geen zelfstandige betekenis en behoeft om die reden niet verder te worden besproken. Deze grief deelt het lot van de andere grieven.