Uitspraken

[verzoeker] heeft in het beroepschrift aangevoerd dat hij ten onrechte niet door de kantonrechter is gehoord alvorens de bestreden beschikkingen zijn gegeven. Het hof overweegt dat het hoger beroep mede strekt tot herstel van eventuele procedurele gebreken tijdens de procedure in eerste aanleg en dat in ieder geval tijdens de procedure in hoger beroep hoor en wederhoor is toegepast. Deze formele klacht kan daarom bij gebrek aan belang verder onbesproken blijven.

Het beroepschrift is blijkens de aanhef mede namens [belanghebbende1] ingediend. Tijdens de mondelinge behandeling is desgevraagd duidelijk geworden dat mr. Vaupell na de bestreden beschikkingen niet met [belanghebbende1] heeft gesproken over het instellen van hoger beroep. Ook heeft zij niet op andere wijze nagegaan of [belanghebbende1] in hoger beroep wilde gaan tegen de beschikkingen. De ongedateerde bereidverklaring van [verzoeker] om als mentor van [belanghebbende1] op te treden kan niet als een zodanige wilsverklaring van [belanghebbende1] worden aangemerkt. Aangezien het hof ook overigens niet is gebleken dat [belanghebbende1] het onderhavige hoger beroep heeft willen instellen, merkt het hof alleen de echtgenoot aan als verzoeker.

Ter zitting is namens [verzoeker] verklaard dat [verzoeker] niet (meer) tot bewindvoerder wil worden benoemd en dat het hoger beroep derhalve enkel nog ziet op de te benoemen mentor. Het hof zal dan ook [verzoeker] niet-ontvankelijk verklaren in het door hem ingestelde hoger beroep tegen de beschikking van 9 oktober 2019 (zaaknummer 8024029). Aan de opmerking van [verzoeker] dat hij het bewind het liefst bij de [K] te [L] zou zien, gaat het hof voorbij nu hij aan deze opmerking geen verzoek heeft verbonden.

Betrokkene is in hoger beroep niet ter zitting verschenen. Het hof ziet geen aanleiding om betrokkene alsnog in de gelegenheid te stellen om te worden gehoord, omdat uit de stukken en het verhandelde ter zitting genoegzaam is gebleken dat betrokkene in verband met haar gezondheid (ziekte van Alzheimer/dementie) niet voldoende in staat is om haar mening kenbaar te maken ten aanzien van de geschilpunten die aan het hof zijn voorgelegd of om te begrijpen waar het onderhavige geschil over gaat. De vertegenwoordiger van [verweerder] heeft ter zitting desgevraagd aangegeven dat [belanghebbende1] geen notie meer heeft van de onderhavige kwestie. Geen van de ter zitting verschenen aanwezigen heeft dit weersproken.

Op grond van 1:452 lid 3 van het Burgerlijk Wetboek volgt de rechter bij de benoeming van de mentor de uitdrukkelijke voorkeur van de betrokkene, tenzij gegronde redenen zich tegen zodanige benoeming verzetten. Ingevolge het vierde lid van voornoemd artikel wordt, tenzij lid 3 is toegepast, indien de betrokkene is gehuwd, een geregistreerd partnerschap is aangegaan of anderszins een levenspartner heeft, bij voorkeur de echtgenoot, geregistreerd partner, dan wel een andere levensgezel tot mentor benoemd. Is het voorgaande niet van toepassing, dan wordt bij voorkeur een van zijn ouders, kinderen, broers of zusters tot mentor benoemd.

Ter beoordeling aan het hof ligt de vraag voor wie tot mentor van [belanghebbende1] moet worden benoemd: de echtgenoot van [belanghebbende1] of een professionele mentor.

Gelet op de stukken en het verhandelde ter zitting is het hof, evenals de kantonrechter, van oordeel dat niet de echtgenoot maar [belanghebbende7] tot mentor moet worden benoemd. Het hof verwijst voor de onderbouwing van dat oordeel naar de overwegingen van de kantonrechter in de bestreden beschikking (zaaknummer 8024032) en maakt die overwegingen - na eigen onderzoek - tot de zijne. Het hof voegt hier het volgende aan toe.

Zoals hiervoor reeds overwogen, staat voor het hof voldoende vast dat [belanghebbende1] niet meer in staat is om zelf haar uitdrukkelijke voorkeur kenbaar te maken voor de te benoemen mentor. Op grond van de overwegingen van de kantonrechter en de navolgende onderbouwing zal onbesproken blijven of [belanghebbende1] reeds in een eerder stadium haar uitdrukkelijke voorkeur voor haar echtgenoot als mentor heeft aangegeven.

Voor het uitvoeren van de taak als mentor is het van belang dat de mentor goed met de betrokken personen en instanties kan communiceren en overleggen en tot een constructieve samenwerking kan komen. Het is het hof duidelijk geworden dat de echtgenoot dat (momenteel) onvoldoende kan. Uit de stukken en het verhandelde ter zitting is gebleken dat de echtgenoot regelmatig zeer dreigende taal en beschuldigingen uit richting de betrokken personen en instanties. De echtgenoot heeft ter zitting ook erkend dat hij heel agressief wordt wanneer er in zijn beleving onwaarheden worden verteld. Mede door deze wijze van communiceren komt de echtgenoot niet tot een adequate samenwerking met de verschillende betrokken personen en instanties. Hierdoor wordt de echtgenoot door het hof onvoldoende in staat geacht om de wil van [belanghebbende1] te vertolken en haar niet-vermogensrechtelijke belangen adequaat te behartigen.

Daarnaast blijkt uit de stukken, en dit is door de betreffende personen ook ter zitting erkend, dat de verstandhouding en communicatie tussen de echtgenoot en zijn stiefdochters (de dochters van [belanghebbende1] ) ernstig is verstoord. Dochters [belanghebbende3] en [belanghebbende5] hebben ter zitting verklaard dat zij mede daarom willen dat niet de echtgenoot van [belanghebbende1] tot mentor wordt benoemd, maar dat de benoeming van [belanghebbende7] tot mentor in stand wordt gelaten.

Op grond van het hiervoor overwogene ziet het hof aanleiding om af te wijken van voornoemd wettelijk uitgangspunt dat bij voorkeur de echtgenoot tot mentor wordt benoemd. Het hof acht het aangewezen en in het belang van [belanghebbende1] dat een professional tot mentor wordt benoemd, die als onafhankelijke partij in staat is te communiceren met alle betrokken partijen en informatie (over de zorgontwikkelingen en het welzijn van [belanghebbende1] ) op neutrale wijze met een ieder kan delen en kan ontvangen. Nu het hof ook overigens niet is gebleken van bezwaren tegen de huidige mentor, zal het hof de benoeming van [belanghebbende7] tot mentor in stand laten.