Uitspraken

GERECHTSHOF TE ARNHEM

Wrakingskamer

Beslissing

op het verzoek als bedoeld in artikel 512 van het Wetboek van Strafvordering van

De procedure

Op 12 mei 2006 heeft verzoeker mondeling de wraking verzocht van [raadsheer], lid van de enkelvoudige strafkamer van dit gerechtshof.

Genoemd lid heeft te kennen gegeven niet in de wraking te berusten. Hij wenste geen gebruik te maken van de gelegenheid te worden gehoord.

Het verzoek tot wraking is behandeld ter terechtzitting van 26 juli 2006, waar is gehoord de advocaat-generaal bij dit hof. Verzoeker is, hoewel behoorlijk opgeroepen, niet ter terechtzitting verschenen.

Ontvankelijkheid

Het hof neemt voor de bepaling van het tijdstip waarop het verzoek tot wraking is gedaan als uitgangspunt het proces-verbaal van de zitting van 12 mei 2006. Hieruit blijkt dat, anders dan verzoeker heeft gesteld in zijn toelichting op het wrakingsverzoek van 16 mei 2006, verzoeker het verzoek tot wraking heeft gedaan tijdens het uitspreken van het arrest door het lid van de enkelvoudige strafkamer. Dat vindt ook bevestiging in het feit dat verzoeker erover klaagt dat de rechter de officier van justitie niet niet-ontvankelijk heeft verklaard, een klacht die niet te rijmen is met verzoekers stelling dat zijn verzoek niet tijdens, maar reeds voor de uitspraak zou hebben gedaan.

Nu de wet niet uitsluit dat ook in dit stadium van het geding een wrakingsverzoek kan worden gedaan, is het hof, anders dan de advocaat-generaal, van oordeel dat het verzoek tijdig is gedaan. Ook overigens zijn er geen gronden het verzoek niet-ontvankelijk te verklaren.

De gronden van het verzoek tot wraking

Het onderhavige verzoek tot wraking berust, kort gezegd, op de stelling, dat er in het aan de orde zijnde geval geen onpartijdige rechtspraak heeft plaatsgehad, nu het openbaar ministerie is ontvangen in de strafvervolging, dit terwijl zowel het vertrouwensbeginsel als het beginsel ‘ne bis in idem’ was geschonden.

De beoordeling van het verzoek tot wraking

Bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van onpartijdigheid van de rechter als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het EVRM dient voorop te staan dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich uitzonderlijke omstandigheden voordoen die zwaarwegende aanwijzingen opleveren voor het oordeel dat de rechter jegens een verdachte een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij de verzoeker dienaangaande bestaande vrees objectief gerechtvaardigd is.

Blijkens de schriftelijke toelichting van verzoeker op het wrakingsverzoek, gedateerd 16 mei 2006, maakt verzoeker bezwaar tegen de inhoud van de door het lid van de enkelvoudige kamer gedane uitspraak. Verzoeker is van oordeel dat het openbaar ministerie niet-ontvankelijk diende te worden verklaard in zijn vervolging en is van mening dat de vervolging niet had dienen te leiden tot een veroordeling, zoals het gerechtshof heeft uitgesproken.

Het hof is van oordeel dat de enkele omstandigheid dat voornoemde uitspraak verzoeker onwelgevallig is, op zichzelf niet een zwaarwegende aanwijzing oplevert als hiervoor bedoeld. Ook is niet gebleken van enige objectief gerechtvaardigde vrees bij de verzoeker dat de betreffende raadsheer vooringenomen is. Van een schending van het fundamentele recht op behandeling van de zaak door een onpartijdige rechter is dus geen sprake.

Het verzoek tot wraking dient derhalve te worden afgewezen.

BESLISSING:

Het hof:

Wijst af het verzoek tot wraking van [raadsheer].