Uitspraken

Koop en levering

kWh: de door Producent geproduceerde en aan het Net geleverde kilowattuur elektriciteit;

Programmaverantwoordelijkheid: de verantwoordelijkheid van afnemers, niet zijnde beschermde afnemers, en vergunninghouders om programma’s met betrekking tot de productie, het transport en het verbruik van elektriciteit op te stellen of te doen opstellen ten behoeve van de Netbeheerder en zich met inachtneming van de voorwaarden, bedoeld in artikel 31 van de Elektriciteitswet 1998, te gedragen overeenkomstig die programma’s zoals omschreven in artikel 1, lid 1, aanhef onder o van de Elektriciteitswet 1998;

Koop en levering

a. a) Levering Elektriciteit  vergoeding voor FEV

b) Vastrecht levering  vastrecht FEV

c) Energiebelasting  fonds EV v.w.b. de eerste 3.500 kWh, en Energiebelasting voor de verdere levering

d) Heffingskorting  geen verandering

e) Netwerkkosten  geen verandering

[B] wenst (een deel van) de door de windturbines opgewekte elektriciteit aan te wenden voor eigen gebruik door haar leden, en de resterende elektriciteit (Restdeel) te blijven verkopen en leveren aan [C] conform het Leveringscontract;

[C] wenst het Restdeel te blijven doorverkopen en leveren aan [belanghebbende] conform de Raamovereenkomst;

Het Leveringscontract en de Raamovereenkomst blijven onverminderd van kracht.

De Leverancier zal aan de Contractant zo spoedig mogelijk/vanaf 02-12-2011 of zoveel later als de Levering door de Leverancier aan de Contractant daadwerkelijk een aanvang neemt elektriciteit en of gas leveren op de Aansluiting van de Contractant op het in de Annex(en) van deze overeenkomst genoemde aansluitadres.

Het tarief en de bij deze overeenkomst behorende algemene voorwaarden waartegen de Leverancier aan de Contractant elektriciteit en of gas levert staan vermeld in de Annex(en).

Deze overeenkomst en de vaste prijsperiode (conform de annex) gaan in op de datum dat de levering aan de Contractant door de Leverancier tot stand is gebracht.

De vaste prijsperiode eindigt op de datum dat de looptijd van deze prijsperiode is verstreken. De tarieven en de looptijd bij een vaste prijsperiode worden automatisch geactualiseerd en met een zelfde periode verlengd, nadat de looptijd verstreken is.

De rechtbank stelt voorop dat de opwekking van de elektriciteit geschiedt met windturbines in eigendom van de [B], zodat ook de [B] gerechtigd is tot die elektriciteit en niet de Leden. De [B] is immers een zelfstandige rechtspersoon. Verbruik van de elektriciteit door de Leden is vervolgens eerst mogelijk na overdracht aan de Leden. De daartoe door de [B], [belanghebbende] en de Leden gesloten overeenkomsten beschouwt de rechtbank als overeenkomst van verkoop en levering van de elektriciteit via [belanghebbende]. De rechtbank heeft hierbij het volgende in aanmerking genomen.

Ingevolge artikel 7:1, van het Burgerlijk Wetboek (BW) is koop de overeenkomst waarbij de een zich verbindt een zaak te geven en de ander om daarvoor een prijs in geld te betalen. Naar het oordeel van de rechtbank is [belanghebbende] met de deelnemende Leden een overeenkomst aangegaan welke is aan te merken als consumentenkoop in de zin van artikel 7:5, eerste lid van het BW, waarin elektriciteit uitdrukkelijk onder de roerende zaken wordt begrepen. Ingevolge artikel 3:84, eerste lid, van het BW wordt voor overdracht van een goed vereist een levering krachtens geldige titel, verricht door hem die bevoegd is over het goed te beschikken. Ingevolge artikel 3:95, eerste lid, van het BW geschiedt de levering door een daartoe bestemde akte.

De [B] kan de door haar opgewekte elektriciteit feitelijk niet rechtstreeks aan de Leden ter beschikking stellen. [Belanghebbende] heeft ter zitting verklaard dat de Directie Toezicht Energie van de NMA weliswaar heeft geconcludeerd dat de [B] geen vergunning nodig heeft voor de levering van elektriciteit aan haar leden maar dat dit in de praktijk niet kan omdat de leveranties en afname(s) niet geadministreerd kunnen worden, daar [B] niet over een leveringsvergunning beschikt en derhalve geen programmaverantwoordelijkheid (zie ook onderdeel 4 hiervoor) kan dragen. Nu de [B], die niet door [A] als programmaverantwoordelijke is erkend, geen programmaverantwoordelijkheid mag dragen, is het noodzakelijk dat [belanghebbende] als leverancier en programmaverantwoordelijke fungeert. Naar het oordeel van de rechtbank heeft het onder 5 vermelde contract tot gevolg dat [belanghebbende] de elektriciteit aan de Leden kan leveren conform het in 7 vermelde contract. Hierdoor hebben [belanghebbende] en de [B] het voor de Leden mogelijk gemaakt de door de [B] opgewekte elektriciteit te gebruiken. De rechtbank acht hierbij voorts van belang dat [belanghebbende] en de [B] telkens de begrippen ‘leveren’, ‘levering’ en ‘leverancier’ in relatie tot [belanghebbende] hanteren. Ook in de overeenkomst tussen [belanghebbende] en de Leden worden deze begrippen gehanteerd. De stelling van [belanghebbende] dat zij niet heeft geleverd, acht de rechtbank in het licht van de gedingstukken en hetgeen zij verder heeft verklaard en bij gebrek aan (nader) bewijs onaannemelijk. Dat in de onder 5 vermelde overeenkomst begrippen als ‘eigen verbruik’ en faciliteren eigen gebruik’ zijn opgenomen en dat bepaalde posten op de factuur een andere benaming krijgen, doet aan voorgaand oordeel niet af. De rechtbank acht hierbij van belang dat [belanghebbende] het elektriciteitsverbruik van de Leden bijhoudt en, naar zij ter zitting heeft toegelicht, een bedrag naar rato daarvan aan hen factureert op basis van de tarieven per KWh geleverde stroom die gelden in de actuele marktsituatie (zie onder ‘Tarieven/Tariefswijzigingen’ in onderdeel 7 hiervoor) en dat zij, naar zij ter zitting heeft verklaard, de door de Leden betaalde vergoeding voor aan hen geleverde (groene) stroom aan [B] doorbetaalt.

Ingevolge artikel 56, eerste lid, onderdeel a, ten eerste, van de Wbm wordt de belasting met betrekking tot de levering van elektriciteit verschuldigd in geval een voorschotnota wordt uitgereikt op het tijdstip waarop een voorschotnota wordt uitgereikt. De door [de Inspecteur] betwiste stelling van [belanghebbende] dat zij geen factuur aan de Leden heeft gestuurd voor de groene stroom strookt niet met hetgeen is opgenomen in artikel 5 1) ‘Facturatie aan leden’ van de in [3.5] hiervoor opgenomen overeenkomst en de in [3.7] vermelde overeenkomst (onder ‘Transportkosten’ en ‘Facturatie/Automatische incasso’). Voorts worden in de annex bij laatstgenoemde overeenkomst de in rekening te brengen tarieven per kWh aangegeven. Gelet hierop en met name ook op de toelichting van [belanghebbende] ter zitting dat zij naar rato van elektriciteitsverbruik en op basis van voornoemde tarieven aan de Leden factureert acht de rechtbank de – niet met bewijs gestaafde – stelling van [belanghebbende] dat de vergoeding van de Leden niet ziet op een vergoeding per verbruikte kWh stroom maar enkel ziet op een vergoeding voor de dienstverlening van en het dragen van programmaverantwoordelijkheid door [belanghebbende] en ter compensatie voor het feit dat de groene stroom niet op de markt wordt gebracht, niet aannemelijk. De rechtbank heeft hierbij tevens in aanmerking genomen dat de aan de Leden in rekening gebrachte vergoeding per kWh groene stroom gelijk is aan de vergoeding die [belanghebbende] in rekening brengt voor de extra geleverde stroom.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen heeft [belanghebbende] terecht energiebelasting afgedragen. Verlening van een (buitenwettelijke) vrijstelling van belasting op de grond dat dit in overeenstemming zou zijn met doel en strekking van de energiebelasting dan wel op grond van onverenigbaarheid met Nederlandse en Europese (fiscale) milieudoelstellingen, is naar het oordeel van de rechtbank, niet mogelijk.