Uitspraken

in het geding tussen:

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Noordwijkerhout,

op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 3 september 2013, nummer SGR 13/311, betreffende na te vermelden beschikking en aanslag.

1.1. Bij beschikking als bedoeld in hoofdstuk IV van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) is de waarde van de onroerende zaak, plaatselijk bekend als [a-straat 1] te [Q] (de woning) vastgesteld op € 117.000. De waarde is vastgesteld per de waardepeildatum 1 januari 2011 en de beschikking geldt voor het kalenderjaar 2012.

1.2. In één geschrift verenigd met de beschikking is voor het jaar 2012 wegens het genot krachtens eigendom, bezit of beperkt recht van de woning, een aanslag in de onroerendezaakbelasting van de gemeente Noordwijkerhout opgelegd naar een heffingsmaatstaf van € 117.000.

1.3. Bij uitspraken op bezwaar heeft de heffingsambtenaar de beschikking en de aanslag na daartegen gemaakt bezwaar gehandhaafd.

1.4. Belanghebbende heeft tegen de uitspraken op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 118. De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

2.2. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 17 juni 2014, gehouden te Den Haag. Partijen zijn verschenen. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt.

Vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde is, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende komen vast te staan:

3.1. Belanghebbende is genothebbende krachtens eigendom , bezit of beperkt recht van de woning. De woning is een vrijstaande recreatiewoning met aanbouw en een vrijstaande houten berging. De inhoud van de woning is ongeveer 240 m3. De oppervlakte van het perceel is ongeveer 169 m2.

3.2. De woning is gelegen in het bungalowpark [A]. Op 4 augustus 2011 is een intern memo, bestemd voor de wethouder mr. [B] verschenen, met als onderwerp: [bungalowpark A]. In de startnotitie is onder meer het volgende vermeld:

Bungalowpark [A] is een recreatiepark bestaande uit 333 losstaande en geschakelde recreatiewoningen. Het totale grond oppervlak van het park is eigendom van [C] b.v.

Van het totale aantal recreatiewoningen, zijn er 278 eigendom van verschillende particuliere eigenaren. De overige 55 recreatiewoningen zijn eigendom van [C] zelf. Voor het gebruik van de bijbehorende gronden, hebben de particuliere eigenaren met [C] een erfpachtovereenkomst gesloten.

AI vanaf de oplevering komen er situaties voor die strijdig zijn met de recreatieve bestemming die het park heeft. Enkel in 2005 is er een actief handhavingsbeleid voor onder andere [A] vastgesteld en uitgevoerd. Hierbij zijn persoonsgebonden gedoogbeschikkingen uitgegeven aan bewoners van het park die hiervoor in aanmerking kwamen. Na 2005 is er niet meer in een actieve vorm gehandhaafd en heeft er geen periodieke controle plaatsgevonden om de situatie inzichtelijk te houden. Mede door de omvang en de onoverzichtelijkheid van het park is hierdoor de illegaliteit op het park toegenomen.

Door een recent verzoek tot handhaving van de [Vereniging A] is het onderwerp handhaving weer actueel geworden. In de brief van de [Vereniging A] van 6 mei 2011 wordt de gemeente verzocht handhavend op te treden tegen verscheidene vormen van strijdig gebruik, waar de bewoners en recreanten van [A] veel overlast van ondervinden. In beginsel is het strijdige gebruik op te delen in twee categorieën. Allereerst de personen die zonder in het bezit te zijn van een gedoogbeschikking, permanent woonachtig zijn op het park. Ten tweede de recreatiewoningen die worden gebruikt voor de huisvesting van buitenlandse arbeidsmigranten. De leden van de [Vereniging A] maken zich vooral zorgen over de toenemende vervuiling, geluidsoverlast, verkeersdruk en andere ongewenste ontwikkelingen die met name door de huisvesting van buitenlandse arbeidsmigranten ontstaan. Dat deze problemen daadwerkelijk plaatsvinden werd afgelopen jaar onderschreven door talloze bewoners en recreanten die een mondelinge, telefonische, of schriftelijke klacht hebben ingediend van dezelfde strekking. In een aantal gevallen werd er zelfs melding gemaakt van criminele activiteiten.

In de brief van de [Vereniging A] wordt aangegeven dat door de bovenstaande ontwikkelingen het imago van het park verslechterd, waardoor de prijzen van de recreatiewoningen dalen. Dit heeft als gevolg dat steeds meer mensen gedwongen worden om te gaan verhuren. Omdat [A] een gedateerd recreatiepark is met relatief weinig recreatieve voorzieningen, loopt de markt voor de recreatieve verhuur terug, waardoor de verhuur voor permanente bewoning, of arbeidsmigranten overblijft. Door deze problematiek ongemoeid te laten, is het niet ondenkbaar dat op termijn de situatie in het park zal escaleren tot een onhoudbare situatie.

De gemeenteraad heeft bij de vaststelling van het handhavingsbeleid in 2005 de recreatieve bestemming voor het park [A] herbevestigd. Ook staat in het huidige coalitieakkoord dat de recreatie bevorderd moet worden, door onder andere het ontwikkelen van het naast [A] gelegen [water]. Het vertrekpunt zal dan ook moeten zijn dat de recreatieve bestemming gehandhaafd blijft. Door middel van een projectmatige handhaving actie kan het illegaal gebruik van de recreatiewoningen worden aangepakt en worden beëindigd. Om alle facetten van een mogelijke handhavingactie inzichtelijk te maken is deze notitie opgesteld.

Tevens zal er worden stilgestaan bij de raakvlakken met de ontwikkeling van het [water] en de toekomst van bungalowpark [A] in recreatief opzicht.

3.3. De heffingsambtenaar heeft een matrix in het geding gebracht met daar in gegevens van de woning, alsmede gegevens van met de woning vergelijkbare referentieobjecten.

4.1. In geschil is de waarde van de woning op de waardepeildatum 1 januari 2011. Belanghebbende bepleit een waarde van € 90.000. De heffingsambtenaar bepleit de waarde, zoals vastgesteld, zijnde € 117.000.

4.2. Voor de standpunten van partijen en de gronden waarop zij deze doen steunen, verwijst het Hof naar de gedingstukken.

5.1. Het hoger beroep van belanghebbende strekt tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de vastgestelde waarde tot € 90.000 onder dienovereenkomstige vermindering van de aanslag.

5.2. De heffingsambtenaar heeft geconcludeerd tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

8.1. Het Hof acht termen aanwezig de heffingsambtenaar te veroordelen in de door belanghebbende in beroep en hoger beroep gemaakte proceskosten. Het Hof stelt deze kosten, op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage. De reiskosten van belanghebbende komen voor vergoeding in aanmerking op de voet van artikel 1, letter c, en artikel 2, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit in verbinding met artikel 11, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit tarieven in strafzaken 2003. Laatstgenoemd artikel voorziet in een vergoeding op basis van de kosten van het openbaar vervoer 2e klas, welke kosten met inachtneming daarvan worden vastgesteld op € 13,70. De kosten van het vliegticket van [land] naar Nederland komen niet voor vergoeding in aanmerking. Voorts zal het Hof de door belanghebbende gevorderde, en door de heffingsambtenaar niet bestreden kosten ter zake van internationale telefoongesprekken en internationale koeriersdiensten ten bedrage van € 50 toewijzen.

8.2. Voorts dient het griffierecht dat belanghebbende heeft betaald ter zake van het beroep (€ 42) en het hoger beroep (€ 118) aan hem te worden vergoed.