Uitspraken

Aan [X] (hierna: erflater) zijn voor de jaren 2002 tot en met 2005 aanslagen in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) opgelegd.

Bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar heeft de Inspecteur de bezwaren van belanghebbenden (hierna ook: de erven) gedeeltelijk toegewezen, namelijk voor zover deze zien op de hoogte van de aanslagen. Het verzoek om vergoeding van immateriële schade heeft hij afgewezen.

Belanghebbenden hebben tegen de uitspraken op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. De rechtbank heeft de beroepen ongegrond verklaard.

Belanghebbenden zijn van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van eenmaal € 122. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

De mondelinge behandeling van de zaken heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 19 mei 2015, gehouden te Den Haag. Partijen zijn verschenen. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt.

Met betrekking tot de aan erflater opgelegde aanslag IB/PVV voor het jaar 2001 is een procedure gevoerd die heeft geleid tot uitspraken van dit hof van 28 juni 2011, BK-08/00146, ECLI:NL:GHSGR:2011:BR2600, en BK-08/00147, ECLI:NL:GHSGR:2011:2492. Erflater is [in] 2006 overleden.

Met dagtekening 13 september 2006 hebben de erven ter behoud van rechten bezwaar gemaakt tegen de aan erflater opgelegde aanslagen IB/PVV voor de jaren 2002 en 2003. Met dagtekening 28 februari 2008 hebben de erven bezwaar aangetekend tegen de aan erflater opgelegde aanslagen IB/PVV voor de jaren 2004 en 2005. In de bezwaarschriften is verzocht de zaken aan te houden in afwachting van de uitkomst van de hiervoor in 3.1 vermelde procedure betreffende de aanslag IB/PVV 2001. De bezwaarschriften zijn met dagtekening 7 november 2011 voorzien van een motivering.

De uitspraken op bezwaar zijn gedagtekend 8 november 2013.

De Inspecteur heeft - nadat de rechtbank in de onderhavige procedures uitspraak heeft gedaan - een immateriële schadevergoeding ten bedrage van € 500 aan de erven toegekend vanwege de lange behandelingsduur van de bezwaarschriften.

Evenals voor de rechtbank is in hoger beroep in geschil het antwoord op de vraag of belanghebbenden terecht aanspraak maken op immateriële schadevergoeding vanwege de lange duur van de bezwaarfase. Voorts twisten partijen over het antwoord op de vraag of belanghebbenden recht hebben op een hogere vergoeding van kosten in de bezwaarfase dan het bedrag van € 872 dat reeds door de Inspecteur is toegekend.

Belanghebbenden beantwoorden de in 4.1 opgeworpen vragen bevestigend. Zij betogen in de eerste plaats dat de Inspecteur niet binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (hierna: EVRM) op de bezwaren heeft beslist. Zij menen dat vanwege de samenhang met de in 3.1 bedoelde procedure de aan artikel 6 EVRM ontleende, veronderstelling van immateriële schade wegens spanning en frustratie onverkort geldt. Hieraan doet niet af dat het materiële geschil in de onderhavige zaken niet aan een rechterlijke instantie is voorgelegd, aldus belanghebbenden. Zij stellen voorts dat vanwege de onredelijk trage behandeling van de bezwaren dient te worden gerekend met een wegingsfactor 2 voor de zwaarte van de zaak.

De Inspecteur beantwoordt de in 4.1 opgeworpen vragen ontkennend. Hij heeft zich in hoger beroep bovendien op het standpunt gesteld dat het bezwaar tegen de aanslag IB/PVV 2004 wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk is.

Voor de verdere gronden waarop partijen hun standpunten doen steunen, verwijst het Hof naar de gedingstukken.

Belanghebbenden concluderen tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, tot vernietiging van de uitspraken op bezwaar voor zover betrekking hebbend op het verzoek om vergoeding van kosten in de bezwaarfase en het verzoek om vergoeding van immateriële schade, tot toekenning van een vergoeding van de proceskosten in de bezwaarfase ten bedrage van (4 zaken x wegingsfactor 2 x € 218 =) € 1.744, alsmede tot toekenning van een immateriële schadevergoeding ten bedrage van (4 zaken x 5 halve jaren x € 500 =) € 10.000. Voorts wordt verzocht om de Inspecteur te veroordelen in de proceskosten van het beroep en het hoger beroep.

De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Het Hof acht termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen in de door de erven gemaakte proceskosten, waarbij het Hof de onderhavige zaken aanmerkt als met elkaar samenhangende zaken in de zin van artikel 3 van het Besluit proceskosten bestuursrecht. Het Hof stelt deze kosten, op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het vorengenoemde Besluit en de daarbij behorende bijlage, voor de vorenbedoelde zaken tezamen vast op € 4.410 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand voor de rechtbank en voor het Hof (1 punt voor het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting van de rechtbank, 1 punt voor het hogerberoepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting van het Hof, een wegingsfactor van 1,5 voor het gewicht van de zaak, een factor 1,5 voor vier samenhangende zaken en een bedrag per punt van € 490).

Voorts dient aan de erven het voor de behandeling voor de rechtbank gestorte griffierecht van € 44, alsmede het voor de behandeling in hoger beroep gestorte griffierecht van € 122 te worden vergoed.