Bezwaar, beroep, hoger beroep en feiten
1.1.
Belanghebbende doet over april 2013 aangifte voor de loonheffingen van € 17.845, draagt € 9.500 af en maakt tegen de afdracht bezwaar. Het bezwaarschrift vermeldt:
"(…) Het bestreden bedrag is € 8.591. Dit betreft een loonheffing waarvan inhoudingsplichtige van mening is dat geen sprake is van loon in de zin van de Wet op de loonbelasting 1964. (…)"
1.2.
Belanghebbende stelt de Inspecteur schriftelijk in gebreke vanwege het niet (tijdig) hebben beslist op het bezwaar en verzoekt alsnog binnen twee weken na ontvangst van de ingebrekestelling uitspraak op bezwaar te doen, waarbij te kennen is gegeven dat een dwangsom is verschuldigd, als niet binnen de termijn op het bezwaar wordt beslist.
1.3.
Bij uitspraak op bezwaar verklaart de Inspecteur het bezwaar gegrond en wijst het verzoek om een kostenvergoeding af. De uitspraak vermeldt:
"(…) Binnen de hierna te omschrijven kaders wijs ik uw bezwaarschriften toe. Het boekenonderzoek is nog niet afgesloten. De belastingdienst ziet geen kans om voor 22 augustus a.s. een gemotiveerde uitspraak op bezwaar te doen. Ik wijs u en [X] V.O.F. er met nadruk op dat ik overigens niet heb beoordeeld of de aangifte over april 2013 inhoudelijk juist is. Aan deze toewijzing kunnen derhalve geen rechten worden ontleend met betrekking tot de verschuldigde loonheffingen van genoemde personen voor de maanden volgende op april 2013, noch ten aanzien van niet in de aangifte opgenomen overige vennoten van [X] voor de maand april en volgende maanden. (…) U hebt om een kostenvergoeding verzocht. Dit bezwaarschrift is een bezwaarschrift tegen de afdracht van loonheffingen over de maand april 2013 door [X] V.O.F. Er wordt volledig aan het bezwaar tegemoet gekomen. Er is naar mijn mening dan ook geen sprake van onrechtmatige daad aan de zijde van de belastingdienst die tot het vergoeden van kosten leidt. Ik wijs uw verzoek om een kostenvergoeding af."
1.4.
De Inspecteur wijst toekenning van een dwangsom af, omdat binnen twee weken na de ontvangst van de ingebrekestelling uitspraak op bezwaar is gedaan. Het bezwaar tegen de afwijzing verklaart de Inspecteur ongegrond.
1.5.
Belanghebbende stelt tegen de uitspraak op bezwaar en de afwijzing van een dwangsom beroep bij de rechtbank in. Een griffierecht van € 318 is geheven.
1.6.
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond en wijst het verzoek om toekenning van een dwangsom af.
1.7.
Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. Een griffierecht van € 493 is geheven.
1.8.
De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend. Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend, de Inspecteur een conclusie van dupliek.
1.9.
De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 10 april 2015 in Den Haag. Partijen zijn verschenen.
De rechtbank
2. De rechtbank heeft overwogen:
"(…)
9. [ Belanghebbende] concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, tot vaststelling van een dwangsom van € 1.260 en tot vergoeding van de werkelijke kosten in de bezwaarfase wegens bijzondere omstandigheden. [Belanghebbende] verzoekt de rechtbank te beslissen dat ten aanzien van de vennoten van [belanghebbende] geen sprake is van inhoudingsplicht. [De Inspecteur] concludeert primair tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en niet-ontvankelijkheid van het bezwaar, en subsidiair tot ongegrondverklaring van het beroep wegens het ontbreken van een belang.
10. Voor het overige verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.
Beoordeling van het geschil
11. [ Belanghebbende] stelt zich op het standpunt dat de uitspraak van 20 augustus 2013 niet als een uitspraak in de zin van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) kan worden aangemerkt omdat de uitspraak is geclausuleerd en is gedaan onder een tijdsbepaling, geen sprake is van een heroverweging als bedoeld in artikel 7:11 van de Awb, en in de uitspraak slechts op onderdelen een besluit is genomen zodat impliciet sprake is van een weigering een besluit te nemen op onderdelen.
12. De rechtbank verwerpt dit standpunt van [belanghebbende]. [De Inspecteur] is in de uitspraak geheel tegemoet gekomen aan het bezwaar van [belanghebbende] tegen de afdracht voor de maand april 2013. De opmerkingen van [de Inspecteur] dat aan de toewijzing geen rechten kunnen worden ontleend met betrekking tot de verschuldigde loonheffingen van de in de aangifte genoemde personen voor de maanden volgende op april 2013, noch ten aanzien van niet in de aangifte opgenomen overige vennoten van [belanghebbende] voor de maand april en volgende maanden, doen hieraan niet af. Het stond [de Inspecteur] vrij zijn uitspraak uitdrukkelijk te beperken tot de afdracht die in geschil is. [Belanghebbende] heeft haar stelling, dat vooraf met [de Inspecteur] was afgesproken dat in de uitspraak een standpunt zou worden ingenomen of sprake is van inhoudingsplicht ten aanzien van de vennoten van [belanghebbende], tegenover de betwisting door [de Inspecteur] niet aannemelijk gemaakt. Van een weigering een besluit te nemen op onderdelen is daarom geen sprake. Nu het bezwaar niet was gericht tegen een besluit van [de Inspecteur], maar tegen de afdracht door [belanghebbende], kan geen sprake zijn van een heroverweging als bedoeld in artikel 7:11 van de Awb.
15. Het verzoek van [belanghebbende] om vaststelling van een dwangsom wijst de rechtbank af op grond van het bepaalde in artikel 4:17, derde lid, van de Awb. [De Inspecteur] heeft binnen twee weken na de dag waarop [de Inspecteur] van [belanghebbende] een schriftelijke ingebrekestelling heeft ontvangen uitspraak op bezwaar gedaan, zodat hij geen dwangsom is verschuldigd.
16. Ingevolge artikel 7:15, tweede lid, van de Awb worden de kosten, die de belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar redelijkerwijs heeft moeten maken, door het bestuursorgaan uitsluitend vergoed voor zover het bestreden besluit wordt herroepen wegens aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid. [Belanghebbende] heeft bezwaar gemaakt tegen de eigen afdracht, zodat geen sprake is geweest van het herroepen van een besluit door [de Inspecteur] wegens aan [de Inspecteur] te wijten onrechtmatigheid. De rechtbank is daarom van oordeel dat [de Inspecteur] het verzoek van [belanghebbende] om vergoeding van de kosten in de bezwaarfase terecht heeft afgewezen.
17. Gelet op het voorgaande dient het beroep ongegrond te worden verklaard. Het verzoek van [belanghebbende] om vergoeding van schade op grond van artikel 8:73, eerste lid, van de Awb (in de vóór 1 juli 2013 geldende tekst) dient daarom te worden afgewezen.
18. [ Belanghebbende] verzoekt om het griffierecht opnieuw vast te stellen, omdat naar haar mening slechts eenmaal griffierecht is verschuldigd in de zaken met de kenmerken 13/7894, 13/7897, 13/7902, 13/7905 en 13/7906. Ook dit verzoek wijst de rechtbank af. De beroepschriften in deze zaken zijn ingediend door vijf indieners ter zake van vijf besluiten die zijn genomen ten aanzien van hen afzonderlijk, zodat voor de indiening van het beroepschrift door elk van die indieners griffierecht is verschuldigd (zie Hoge Raad 13 juli 2012, nr. 11/04087, LJN:BX1396 en Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 28 juli 2011, nr. 10/00329, ECLI:NL:GHSHE:2011:BU2916).
19. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding."
Beslissing
Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.
De uitspraak is vastgesteld door mrs. U.E. Tromp, E.M. Vrouwenvelder en G.D. van Norden, in tegenwoordigheid van de griffier mr. L. van den Bogerd. De beslissing is op 22 mei 2015 in het openbaar uitgesproken.
aangetekend aan
partijen verzonden:
Zowel de belanghebbende als het daartoe bevoegde bestuursorgaan kan
binnen zes weken
na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:
1. Bij het beroepschrift wordt een kopie van deze uitspraak gevoegd.
2. Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:
- - de naam en het adres van de indiener;
- - de dagtekening;
- - de vermelding van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;
- - de gronden van het beroep in cassatie.
Het beroepschrift moet worden gezonden aan de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag.
De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
