Uitspraken

De heffingsambtenaar heeft bij beschikking op grond van artikel 22 van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) de waarde op 1 januari 2013 (hierna: de waardepeildatum) van de onroerende zaak, plaatselijk bekend als [Y] te [Z] (hierna: de woning), voor het kalenderjaar 2014 vastgesteld op € 182.000 (hierna: de beschikking). Met de beschikking is in één geschrift bekendgemaakt en verenigd de aan belanghebbende voor het jaar 2014 opgelegde aanslag in de onroerendezaakbelastingen van de gemeente [Z] (hierna: de aanslag).

De heffingsambtenaar heeft het daartegen gemaakte bezwaar gegrond verklaard, de waarde van de woning nader vastgesteld op € 171.000 en de aanslag dienen overeenkomstig verminderd.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep ingesteld bij de Rechtbank. Er is een griffierecht geheven van € 45. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 123. De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 17 februari 2016. Partijen zijn verschenen. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt.

Het bezwaarschrift tegen de beschikking is met dagtekening 13 maart 2014 ingediend door ir. [A] van WOZMeldpunt, de gemachtigde van belanghebbende (hierna: de gemachtigde). In het bezwaarschrift is, voor zover hier van belang, het volgende vermeld:

Bij brief van 14 augustus 2014 heeft de heffingsambtenaar gereageerd op het verzoek van de gemachtigde te worden gehoord in zowel onderhavige zaak als in 28 andere zaken. In deze brief is, voor zover hier van belang, het volgende vermeld:

Vanwege de vakantieperiode en daardoor mindere bezetting op het kantoor van de gemachtigde is het hem niet gelukt binnen de gestelde termijn contact met de heffingsambtenaar op te nemen. Op 3 september 2014 heeft gemachtigde met het kantoor van de heffingsambtenaar gebeld om een afspraak voor een hoorzitting te maken. De medewerker die de zaak behandelde (hierna: de behandelaar) was op die dag echter niet aanwezig.

Op 4 september 2014 heeft de behandelaar de gemachtigde teruggebeld en hem meegedeeld dat dat de uitspraak op bezwaar al was vastgesteld en dat de behandelaar daarom niet bereid was om een afspraak voor een hoorgesprek te maken.

Naar aanleiding van dit telefonisch contact heeft de gemachtigde nog diezelfde dag een e-mail aan de heffingsambtenaar gestuurd. In de e-mail is, voor zover hier van belang, het volgende vermeld:

Bij uitspraak op bezwaar met dagtekening 4 september 2014 heeft de heffingsambtenaar het bezwaar gedeeltelijk gegrond verklaard. De uitspraak op bezwaar bevat ten aanzien van het horen, voor zover hier van belang, de volgende passage:

Op grond van artikel 30, eerste lid, van de Wet WOZ in samenhang met artikel 25, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, wordt in afwijking van artikel 7:2 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) de belanghebbende gehoord op zijn verzoek.

In hoger beroep is tussen partijen uitsluitend in geschil of de Rechtbank terecht een veroordeling van de heffingsambtenaar in de proceskosten van belanghebbende achterwege heeft gelaten.

Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend. Hij voert daartoe – kort samengevat – aan dat de Rechtbank heeft miskend dat de heffingsambtenaar in de bezwaarfase de hoorplicht heeft geschonden en dientengevolge ten onrechte heeft geoordeeld dat voor een proceskostenveroordeling geen aanleiding bestaat.

De heffingsambtenaar heeft het standpunt van belanghebbende gemotiveerd betwist.

Voor de onderbouwing van de standpunten van partijen verwijst het Hof naar de stukken van het geding.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank voor zover de Rechtbank daarin heeft geoordeeld dat voor een proceskostenveroordeling geen aanleiding bestaat en tot veroordeling van de heffingsambtenaar in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar, het beroep en het hoger beroep heeft gemaakt.

De heffingsambtenaar concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Het Hof acht termen aanwezig de heffingsambtenaar te veroordelen in de door belanghebbende gemaakte proceskosten. Het Hof stelt deze kosten, op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage, vast op € 2.230 (€ 1.984 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand voor de Rechtbank en voor het Hof (4 punten à € 496 met wegingsfactor 1 voor het gewicht van de zaak) en € 246 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand in de bezwaarfase (1 punt à € 246 met wegingsfactor 1 voor het gewicht van de zaak)).

Voorts dient aan belanghebbende het voor de behandeling van het beroep in eerste aanleg gestorte griffierecht van € 45, alsmede het voor de behandeling in hoger beroep gestorte griffierecht van € 123 te worden vergoed.