Uitspraken

Conclusie 1 van EP 941 kan als volgt worden onderverdeeld in deelkenmerken:

In hoger beroep heeft Ruby Decor zich op het standpunt gesteld dat onderscheid dient te worden gemaakt tussen de locatie van de dampuitlaatpoort enerzijds en de locatie waar de door die dampuitlaatpoort lopende luchtstromingsweg uitmondt (de uitmondingslocatie) anderzijds. Volgens Ruby Decor zou de gemiddelde vakman begrijpen dat het van de stand van de techniek onderscheidende kenmerk uit EP 941 – en dus voor de uitvinding cruciaal – is, dat de uitmondingslocatie van de luchtstromingsweg (in de foto opgenomen onder r.o. 2.14 aangeduid met punt 4) zich onder het openingenbed bevindt (en dat de locatie van de dampuitlaatpoort niet relevant is), zodat conclusie 1 in die zin dient te worden uitgelegd. Ruby Decor baseert zich daarbij op figuur 60, waarin volgens Ruby Decor de dampuitlaatpoort aan de bovenzijde van houder 652 zou zijn gelegen en dus zich boven het openingenbed bevindt, terwijl de luchtstromingsweg wel onder het openingenbed uitmondt. Basic Holdings heeft deze uitleg van conclusie 1 niet ‘per saldo ook onderschreven’, zoals door Ruby Decor gesteld (pleitnotities HB par. 5.2 onder verwijzing naar diverse paragrafen in de MvA). Integendeel, Basic Holdings heeft dat (ook in de genoemde paragrafen) juist bestreden.

Het hof is met Basic Holdings van oordeel dat er geen aanleiding is een andere uitleg te geven aan de bewoordingen van conclusie 1, waaronder in het bijzonder dat de dampuitlaatpoort onderdeel is van de houder (kenmerk E) en dat de dampuitlaatpoort dusdanig is aangebracht dat de luchtstromingsweg de houder beneden het van openingen voorziene bed verlaat (kenmerk F3). De gemiddelde vakman zal, anders dan Ruby Decor betoogt, niet als de van de stand van de techniek onderscheidende maatregel beschouwen dat de uitmondingslocatie van de luchtstromingsweg zich onder het openingenbed bevindt, omdat deze maatregel reeds in WO 664 is geopenbaard. Zoals hierna (r.o. 4.7) wordt overwogen is het hof voorshands van oordeel dat de gemiddelde vakman, die conclusie 1 leest in de context van de beschrijving en de tekeningen en met achtneming van zijn algemene vakkennis op de prioriteitsdatum, zal onderkennen dat de kenmerkende maatregelen E en F1-F3 uit conclusie 1 de uitvinding onderscheiden van de bekende stand van de techniek en dat het samenstel van deze maatregelen, waaronder met name ook de plaatsing van de dampuitlaatpoort onder het openingenbed, ervoor zorgt dat de damphoudende luchtstroom zodanig wordt gekanaliseerd en vanuit de kopruimte tot onder het openingenbed wordt voortgestuwd, dat een betere simulatie van rook en haardvuur wordt verkregen, zonder dat de watercontainer onder het openingenbed hoeft te zijn geplaatst.

Figuur 60 geeft de gemiddelde vakman geen aanleiding voor de van de bewoordingen van conclusie 1 afwijkende uitleg zoals door Ruby Decor voorgestaan. De in deze figuur afgebeelde inrichting is voorzien van een dampverdelingscomponent zoals door conclusie 3 onder bescherming gesteld (in figuur 56 aangeduid met verwijzingscijfer 484 en in figuur 60 met verwijzingscijfer 684). Volgens die conclusie ontvangt de dampverdelingscomponent de damp van de dampuitlaatpoort. Het kanaal 700 van de in figuur 60 afgebeelde inrichting mondt aan de onderzijde daarvan uit in de zich onder het openingenbed horizontaal uitstrekkende dampverdelingscomponent. Dat is de plaats waar de dampverdelingscomponent de damp ontvangt en dus waar de dampuitlaatpoort is gelegen. Daarmee is duidelijk dat de dampuitlaatpoort onder het openingenbed is gelegen, conform de letterlijke bewoordingen van conclusie 1.

Ruby Decor stelt zich op het standpunt dat EP 941 niet-inventief geacht moet worden. Zij heeft daartoe aangevoerd dat in de beschrijving van het octrooi geen probleem wordt beschreven dat door het octrooi wordt opgelost en evenmin hoe dat wordt opgelost. Aldus kan niet worden vastgesteld dat er een uitvinding is, althans wat het technisch effect is dat met het octrooi wordt bereikt, wat de uitvinding is en evenmin of die berust op uitvinderswerkzaamheid. Het hof verwerpt dat standpunt. Het door een uitvinding opgeloste probleem en het bereikte technisch effect hoeven niet met zoveel woorden in een octrooibeschrijving te zijn vermeld. Voldoende is dat de gemiddelde vakman, gebruik makend van zijn algemene vakkennis, bij lezing van de conclusies in de context van de beschrijving en de tekeningen ten tijde van de prioriteitsdatum, het objectieve probleem dat door de geclaimde uitvinding wordt opgelost en daarmee het technisch effect dat met de geclaimde maatregelen wordt bereikt, kan vaststellen.

Niet ter discussie is dat de relevante gemiddelde vakman een vakman is op het gebied van sfeerhaarden en bekend is met (de techniek van ) rook- en vuursimulatie, waaronder het gebruik van verlichting en van ultrasone verdampers voor het opwekken van waterdamp. Een ultrasone omvormerinrichting trilt tegen het wateroppervlak, waardoor een nevel van waterdruppels wordt gegenereerd. Deze koude nevel wordt in EP 941 omschreven als damp.

Deze gemiddelde vakman is ermee bekend (zoals ook gesteld door Ruby Decor in paragraaf 4.5 MvG) dat waterdamp koud en relatief zwaar is. Bij de inrichtingen volgens de stand van de techniek, zoals die van WO 664, stijgt de waterdamp vanwege de zwaartekracht onvoldoende op, waardoor slechts een beperkt rook- en vuureffect wordt bereikt. Naar het oordeel van het hof zou de gemiddelde vakman op de prioriteitsdatum van het octrooi uit de beschrijving, in het bijzonder ook paragrafen 1 en 4, en de tekeningen, begrijpen dat de kenmerkende maatregelen van conclusie 1 zorgen voor een kanalisatie en voortstuwing van de damphoudende luchtstroom vanuit de kopruimte tot onder het openingenbed, waardoor de damp verder door het openingenbed heen omhoog stijgt. De gemiddelde vakman zal daarom inzien dat het doel en technisch effect van de door het octrooi onder bescherming gestelde maatregelen is, dat daarmee een verbeterde simulatie van vlammen en/of rook wordt bereikt, in die zin dat het vlam- en rookbeeld afkomstig van het verbranden van vaste brandstoffen zoals hout of kolen, zo realistisch mogelijk wordt nagebootst. Daarnaast begrijpt de gemiddelde vakman, in het bijzonder uit figuren 39 en 56-60 die zijn beschreven in paragrafen 77-80 en 97-105 van de beschrijving, dat met de kenmerkende maatregelen meer ontwerpvrijheid wordt verkregen, doordat met dit werkingsprincipe de watercontainer waarin de damp wordt gegenereerd niet alleen onder (zoals het geval is bij de inrichtingen volgens de stand van de techniek), maar ook achter of boven het openingenbed kan worden geplaatst. Dat niet in alle uitvoeringsvoorbeelden van die ontwerpvrijheid gebruik wordt gemaakt doet daaraan niet af.

Het standpunt van Ruby Decor dat voor de gemiddelde vakman niet plausibel zou zijn dat de voornoemde technische effecten inderdaad met de geclaimde maatregelen worden bereikt, moet worden verworpen. Iedere onderbouwing voor dat standpunt ontbreekt en is kennelijk gebaseerd op de hiervoor reeds als onjuist beoordeelde veronderstelling dat de gemiddelde vakman niet duidelijk zou zijn welke problemen uit de stand van de techniek worden opgelost en welke technische effecten met de geclaimde maatregelen worden bereikt. Gegeven het tweeledige effect dat met de inrichting volgens het octrooi wordt bereikt – verbeterde simulatie én ontwerpvrijheid – ziet het hof ook geen aanleiding de beschermingsomvang van het octrooi te beperken tot uitvoeringsvormen waarbij van de ontwerpvrijheid gebruik wordt gemaakt door de watercontainer niet onder het openingenbed te plaatsen, zoals door Ruby Decor aangevoerd.

Partijen zijn het erover eens dat WO 664 de meest nabij gelegen stand van de techniek is. EP 941 onderscheidt zich van WO 664 door de maatregelen onder E en F1-F3, die gezamenlijk voorzien in kanalisatie en middelen voor voortstuwing van de waterdamp bevattende luchtstroom vanuit de vrije kopruimte door de dampuitlaatpoort tot onder het openingenbed, waar de waterdamp wordt afgegeven. Het standpunt van Ruby Decor dat de verschilmaatregel slechts bestaat uit het laten uitmonden van de damphoudende luchtstroom beneden, in plaats van in of boven het openingenbed, vloeit voort uit haar onjuiste uitleg van conclusie 1 en is daarom evenzeer onjuist.

Het standpunt van Ruby Decor dat een houder met daarboven een kopruimte en voorzien van een dampuitlaatpoort al bekend zou zijn uit WO 664 wordt verworpen. Het is voor de gemiddelde vakman duidelijk dat de in EP 941 voorziene kanalisatie van de damphoudende luchtstroom wordt bereikt doordat deze gecontroleerd vanuit de kopruimte tot onder het openingenbed wordt geleid en voortgestuwd. Daaruit begrijpt de gemiddelde vakman dat de houder een afgesloten ruimte is, van waaruit de damphoudende lucht via de dampuitlaatpoort wordt afgevoerd. Gegeven de beschrijving van WO 664 “The generator comprises an open-topped rectangular container 28” (p. 15, r. 13) zal de gemiddelde vakman begrijpen dat de daarin geopenbaarde container aan de bovenzijde open is. In de inrichting volgens WO 664 zijn boven de watercontainer, onder het traliewerk waarop de blokken rusten (en dus niet als onderdeel van de houder) deflector means aangebracht, die ervoor zorgen dat de waterdamp niet recht omhoog gaat maar wordt verspreid. De deflector means dekken de container niet af en zorgen dus niet voor het opsluiten van de damp in een afgesloten kopruimte ten behoeve van een kanalisatie van de luchtstroom in de zin van EP 941. In paragraaf 3.3 MvG wordt overigens door Ruby Decor erkend dat maatregel E nieuw is ten opzichte van WO 664 door de – door haar ten opzichte van de meest nabije stand van de techniek “onderscheidend” aangemerkte – constructiemaatregel E te omschrijven als: “Het gebruik van een afgesloten houder met daarin een dampuitlaatpoort (in plaats van een open houder uit WO 664)” (cursivering hof).

Het standpunt van Ruby Decor dat een dampuitlaatpoort al uit WO 664 bekend zou zijn in de vorm van openingen in het traliewerk, miskent dat de dampuitlaatpoort in de zin van EP 941 onderdeel is van de (afgesloten) houder en onder het openingenbed is aangebracht. Ruby Decor heeft ter ondersteuning van haar standpunt verwezen naar de Communication van de Examiner tijdens de verleningsprocedure (zie r.o. 2.9), die de openingen in het traliewerk (47) van het in WO 664 geopenbaarde vuurbed aanmerkte als dampuitlaatpoorten. Basic Holdings heeft in haar antwoord aan de Examiner (zie r.o. 2.10) terecht erop gewezen dat dit een onjuiste stellingname was, onder meer omdat de uitlaatpoort volgens conclusie 1 onderdeel is van de houder terwijl bij de inrichting bekend uit WO 664 het over de open houder geplaatste frame voor het dragen van de blokken geen onderdeel uitmaakt van de houder. De Examiner heeft dit kennelijk ingezien, nu het octrooi vervolgens met maatregel E als kenmerkende maatregel is verleend. In de subsidiaire stellingname van Basic Holdings in haar antwoord aan de Examiner, dat indien de openingen in het raamwerk als uitlaatpoorten gezien zouden moeten worden, de uitvinding nog altijd nieuw zou zijn omdat de dampuitlaatpoorten uit WO 664 niet onder het openingenbed liggen, kan geen erkenning van de juistheid van de stellingname van de Examiner worden gezien, zoals door Ruby Decor gesuggereerd.

De stelling van Ruby Decor dat maatregelen F1/F2 al in WO 664 worden geopenbaard houdt ook geen stand. In WO 664 wordt de damphoudende lucht vanuit het blokkenbed (en de daaronder gelegen ruimte) aangezogen door een boven het blokkenbed geplaatste ventilator. Daarmee is maatregel D (‘middelen voor het verschaffen van een luchtstroom, die vanaf het van openingen voorziene bed naar boven is gericht’) geopenbaard. Middelen voor een luchtstroom langs een weg die zich naar binnen in de kopruimte (die zich boven de vloeistof in het afgesloten waterreservoir bevindt) en uit de dampuitlaatpoort uitstrekt (maatregel F1/F2) wordt daarin niet geopenbaard. Ruby Decor heeft om haar standpunt kracht bij te zetten ook hier verwezen naar de Communication van de Examiner (zie r.o. 2.9) Dat kan haar ook hier niet baten. Ook ten aanzien van dit opgeworpen nieuwheidsbezwaar heeft Basis Holdings aan de Examiner laten weten dat en waarom zijn standpunt onjuist was (zie r.o. 2.10). Het standpunt van Basic Holdings acht het hof voorshands juist en de Examiner vond dat kennelijk ook. Het octrooi is met maatregelen F1/F2 als kenmerkende maatregelen verleend. Ook hier geldt dat in de hiervoor al genoemde subsidiaire stellingname van Basic Holdings geen erkenning kan worden gelezen dat maatregelen F1/F2 niet nieuw zouden zijn, zoals door Ruby Decor aangevoerd. Overigens wordt ook de nieuwheid van maatregelen F1/F2 ten opzichte van WO 664 door Ruby Decor erkend in paragraaf 3.3 MvG, door de – eveneens als ten opzichte van de meest nabije stand van de techniek “onderscheidend” aangemerkte – constructiemaatregel F te omschrijven als: “Het gebruik van die dampuitlaatpoort als uitgang voor een luchtstromingsweg die de kopruimte van de afgesloten houder ingaat en die kopruimte vervolgens via de dampuitlaatpoort verlaat (in plaats van een ongeleide luchtstroom uit WO 664)” (cursivering hof).

Zoals hiervoor (r.o. 4.7) overwogen is het technische effect dat met de kenmerkende maatregelen van conclusie 1 wordt bereikt, dat een verbeterde simulatie van rook en/of vlammen wordt bereikt doordat de kanalisatie en voortstuwing van de gegenereerde damp ervoor zorgt dat de damp verder boven het openingenbed uitstijgt, terwijl tegelijkertijd meer ontwerpvrijheid wordt verkregen doordat de waterhouder niet alleen onder, maar ook achter of boven het openingenbed kan zijn geplaatst. Het hof is met Basic Holdings van oordeel dat het objectieve technische probleem dat met het octrooi wordt opgelost als volgt kan worden geformuleerd: “hoe kan de simulatie van rook en/of vuur op basis van waterdamp worden verbeterd door verplaatsing van de damp verder boven het openingenbed en tegelijkertijd meer vrijheid worden verschaft bij het inrichten / ontwerpen van een dergelijke elektrische haard”. De door Ruby Decor voorgestelde probleemstelling ‘hoe een bredere c.q. betere verdeling van de damphoudende luchtstroom over het vuurbed te bereiken’ wordt onjuist geacht nu niet valt in te zien – en Ruby Decor ook niet voldoende heeft onderbouwd – dat zo’n effect met de kenmerkende maatregelen van conclusie 1 wordt bereikt.

Ruby Decor heeft zich op het standpunt gesteld dat geen aanspraak gemaakt kan worden op de ingeroepen prioriteit van GB 001, omdat deze geen conclusies bevat en niet de uitvinding in zijn algemeenheid zou openbaren. Vooropgesteld moet worden dat niet vereist is dat een prioriteitsdocument conclusies bevat. Voldoende is als de uitvinding in het prioriteitsdocument duidelijk en ondubbelzinnig wordt geopenbaard. Daartoe is niet nodig dat ieder aspect van de uitvinding daarin expliciet wordt beschreven, aangezien tevens in aanmerking is te nemen hetgeen aan de gemiddelde vakman, die het prioriteitsdocument in zijn geheel – inclusief de daarin vervatte figuren – en in onderlinge samenhang leest, in aanmerking genomen zijn algemene vakkennis op de prioriteitsdatum, impliciet wordt geopenbaard. Aangezien de relevante vakman, zoals Ruby Decor heeft aangevoerd, een vakman is op het gebied van sfeerhaarden en bekend is met de technieken voor het opwekken van waterdamp voor het simuleren van rook, zal hij – voor zover niet reeds aanstonds duidelijk uit de figuren – begrijpen dat de inrichting een van openingen voorzien bed omvat (volgens Ruby Decor ‘specifiek voor een sfeerhaard’, par. 3.3 pleitnotities HB), waardoor de damp omhoog kan gaan. Het ontbreken van de expliciete term ‘apertured bed’ doet er dus niet aan af dat die maatregel wel aan de gemiddelde vakman wordt geopenbaard als onderdeel van de inrichting. Datzelfde geldt voor de maatregel dat de dampuitlaatpoort zich onder het openingenbed bevindt. Wat het belang daarvan is voor het met de inrichting bereikte technisch effect is voor de gemiddelde vakman duidelijk, op gelijke wijze als dit voor hem bij lezing van EP 941 duidelijk is (zoals hiervoor reeds overwogen). Aan de suggestie van Ruby Decor dat de uitvinding niet in zijn algemeenheid in GB 001 – dat vele aan de figuren van het octrooi (nagenoeg) identieke figuren bevat en waarvan de gedetailleerde beschrijving van de daarin geopenbaarde inrichting grote gelijkenis vertoont met die opgenomen in het octrooischrift – zou zijn geopenbaard, waardoor sprake zou kunnen zijn van intermediate generalisation, wordt bij gebreke van enige onderbouwing voorbij gegaan. Dat betekent dat het octrooi aanspraak kan maken op de prioriteitsdatum van 13 maart 2006 en dat de publicatie WO 272, die eerst nadien openbaar is gemaakt, niet in aanmerking kan komen bij de beoordeling van de inventiviteit. Ruby Decor heeft de nieuwheid van EP 941 niet bestreden.

Voor zover Ruby Decor heeft beoogd te stellen dat inventiviteit van conclusie 1 ontbreekt omdat de onvoldoende rookopbrengst van de inrichting volgens WO 664 eenvoudig ondervangen kan worden door toepassing van niet-inventieve maatregelen zoals een sterkere ventilator al dan niet in combinatie met een zwaardere verdamper, dan faalt die stelling. Daarmee wordt mogelijk een hogere rookopbrengst verkregen, maar die maatregelen leiden niet tot een inrichting volgens het octrooi waarmee niet alleen verbeterde dampopbrengst boven het openingenbed, maar tegelijkertijd ook bovengenoemde ontwerpvrijheid wordt verkregen.

Waarom toepassing van de kenmerkende maatregelen van het octrooi voor de gemiddelde vakman op de prioriteitsdatum, vertrekkend vanuit WO 664, (kennelijk alleen op grond van zijn algemene vakkennis) voor de hand liggend zou zijn, zoals door Ruby Decor gesteld, wordt door haar na betwisting door Basic Holdings niet onderbouwd, zodat die stelling dient te worden verworpen. Dat een combinatie van WO 664 met een bekende ‘generieke waterverdamper’, al dan niet met toepassing van een bekende ultrasone dampgenerator, voor de gemiddelde vakman voor de hand liggend zou zijn is na betwisting door Basic Holdings evenmin deugdelijk onderbouwd. In het bijzonder heeft Ruby Decor nagelaten te onderbouwen waarom de gemiddelde vakman op zoek zou gaan naar andere ultrasonische omvormerinrichtingen, terwijl het probleem dat hij probeert op te lossen geen betrekking heeft op het genereren van waterdamp, maar op de verplaatsing ervan naar boven. Voorts is niet inzichtelijk is gemaakt hoe die combinatie tot de inrichting volgens het octrooi – met kanalisatie en voortstuwing van de gegenereerde damp – zou leiden. Dat geldt temeer omdat die waterverdamper dan volgens Ruby Decor beneden het openingenbed zou moeten uitmonden (par. 5.6.2. MvG / par. 4.4.3. pleitnotities HB) en aldus niet valt in te zien hoe de met EP 941 verkregen ontwerpvrijheid, door de mogelijkheid van plaatsing van de watercontainer naast of achter het openingenbed, kan worden bereikt.

De slotsom is dat het hof voorshands van oordeel is dat de nietigheidsverweren van Ruby Decor niet slagen en dat er geen serieuze, niet te verwaarlozen kans is dat EP 941 in een bodemprocedure nietig zal worden verklaard.

Partijen verschillen van mening over de vraag of aan deelkenmerken A, E en F3 (door Ruby Decor aangeduid als G) is voldaan.

Ruby Decor heeft aangevoerd dat haar inrichting niet onder de beschermingsomvang van conclusie 1 van het octrooi valt, omdat onder een van openingen voorzien bed (deelkenmerk A) in de zin van conclusie 1 moet worden verstaan een openingenbed waarbij het effect van dwarrelende rook ontstaat doordat meerdere openingen zijn aangebracht. Daarvan zou bij haar inrichting geen sprake zijn omdat de gesimuleerde rook er bij weglating van de blokken niet anders zou uitzien. Volgens Ruby ontstaat de meanderende mist bij haar inrichting door de uitstroom van damp over de volledige lengte van het langgerekte dampuitlaatstuk in combinatie met de wisselende opstijgwarmte van de lampen. Ook al zou het openingenbed in haar inrichting meerdere openingen bevatten, dan wordt daarmee toch niet voldaan aan deelkenmerk A, zo begrijpt het hof het standpunt van Ruby Decor.

Dit standpunt berust op een onjuiste uitleg van conclusie 1 en moet worden verworpen. Het zijn de onderscheidende kenmerken E en F1-F3 die ervoor zorgen dat de met de inrichting volgens het octrooi beoogde technische effecten (waaronder de verbeterde rooksimulatie) worden bereikt, niet de reeds tot de stand van de techniek behorende maatregel dat damphoudende lucht onder een van meerdere openingen voorzien openingenbed uitstroomt. Ruby Decor heeft onvoldoende onderbouwd waarom de gemiddelde vakman uit het octrooi en WO 664 zou begrijpen dat een rookeffect alléén zou kunnen worden verkregen met een van meerdere openingen voorzien vuurbed, zoals zij stelt. Naar voorshands oordeel van het hof biedt geen van beide documenten daarvoor enige aanleiding. Basic Holdings heeft er terecht op gewezen dat in de beschrijving van zowel WO 664 (p.8, r.9-13) als van EP 941 (par. 19) nadrukkelijk als mogelijkheid wordt genoemd dat er sprake is van slechts één opening. Aldus kan niet als juist worden aanvaard dat de gemiddelde vakman zou begrijpen dat het ‘openingenbed’ noodzakelijkerwijs meerdere openingen zou moeten hebben. De door Ruby Decor voorgestane functionele uitleg wordt daarom verworpen. De overige argumenten van Ruby die berusten op de stelling dat een openingenbed dat slechts één opening heeft niet onder de beschermingsomvang van het octrooi valt kunnen onbesproken blijven, nu het openingenbed van de inrichting van Ruby Decor vanwege de over de sleuf liggende blokken onmiskenbaar meerdere openingen heeft. Het beantwoordt daarmee aan deelkenmerk A.

Ruby Decor heeft in eerste aanleg aangevoerd dat het onderdeel van haar inrichting aangeduid met punt 4 in de foto afgebeeld in 2.14 hiervoor als de dampuitlaatpoort in de zin van conclusie 1 moet worden aangemerkt. In hoger beroep stelt zij zich op het standpunt dat dit punt de uitmondingslocatie van de luchtstromingsweg aanduidt. Omdat die locatie volgens Ruby Decor beslissend is voor de vraag of aan conclusiekenmerk F3 is voldaan, en de uitmondingslocatie bij haar inrichting niet onder het openingenbed uitmondt, maakt zij geen inbreuk op het octrooi, aldus Ruby Decor.

Hetgeen door Ruby Decor wordt aangeduid als de ‘uitmondingslocatie’ (punt 4 op hiervoor bedoelde foto), is volgens Basic Holdings de uitgang van een dampverdelingscomponent. Uit conclusie 3 volgt dat die niet kan worden gelijk gesteld met de dampuitlaatpoort, omdat volgens conclusie 3 de dampverdelingscomponent de damp van de uitlaatpoort ontvangt. De uitlaatpoort gaat derhalve vooraf aan en is lager gelegen dan de met punt 4 aangeduide uitmonding van de dampuitlaatpoort, zo stelt Basic Holdings.

Zoals hiervoor (r.o. 4.3-4.4) reeds is overwogen kan naar voorlopig oordeel van het hof de door Ruby Decor gegeven uitleg van conclusie 1 niet als juist worden aanvaard en bestaat geen aanleiding de conclusie anders uit te leggen dan conform de duidelijke bewoordingen ervan. Derhalve is niet relevant waar de damphoudende luchtstroom uitmondt, maar of de van de houder deel uitmakende dampuitlaatpoort zo is aangebracht dat de luchtstromingsweg beneden het openingenbed uitmondt.

Ruby Decor heeft in deze procedure in hoger beroep niet geëxpliciteerd welk onderdeel van haar inrichting als de dampuitlaatpoort dient te worden aangemerkt, omdat dit volgens haar niet relevant zou zijn. Wel heeft Ruby Decor gesteld dat het onderdeel dat door Basic Holdings (in elk geval in hoger beroep) is aangemerkt als ‘stijgbuis’ geen (onderdeel van een) dampverdelingscomponent is, maar dat dit een doorvoerkanaal betreft conform ‘conduit 700’ van figuur 60. Dat standpunt leidt naar voorlopig oordeel tot de conclusie dat de inrichting van Ruby Decor voldoet aan deelkenmerken E (‘dat de houder een dampuitlaatpoort omvat’) en F3 (‘waarbij de uitlaatpoort dusdanig is aangebracht, dat de luchtstromingsweg de houder beneden het van openingen voorziene bed verlaat’). Dit wordt als volgt toegelicht.

Hetgeen door Ruby Decor in haar inrichting wordt aangeduid als ‘de verbrede uitstromingsmond’ of ‘mistverdeelmondstuk’ kan niet anders worden gezien dan als de uitgang van een dampverdelingscomponent, zoals Basic Holdings ook heeft aangevoerd, waarbij het hof in het midden laat of wordt voldaan aan alle kenmerken van conclusie 3 (in het bijzonder of deze in hoofdzaak beneden het van openingen voorziene bed is aangebracht). Het ‘mistverdeelstuk’ verdeelt onmiskenbaar de damp over een groter oppervlak van het openingenbed, hetgeen naar de gemiddelde vakman uit de beschrijving begrijpt in elk geval één van de functies van de dampverdelingscomponent is. Zoals hiervoor (r.o. 4.4) reeds is overwogen ziet de gemiddelde vakman het kanaal 700 uit figuur 60 als onderdeel van de houder die aan het uiteinde ervan, waar de dampuitlaatpoort is gelegen, aansluit op de dampverdelingscomponent.

Als de stijgbuis inderdaad moet worden gelijkgesteld aan de conduit 700 uit figuur 60, zoals Ruby Decor stelt, dan volgt daaruit dat de dampuitlaatpoort aan het bovenrand van de stijgbuis is gelegen, waar de stijgbuis aansluit op de dampverdelingscomponent. De bovenrand van de stijgbuis ligt onder het rooster, naar het hof heeft kunnen waarnemen aan de hand van een door Ruby Decor ter zitting getoonde Ruby-sfeerhaard. De schematische schets die door Ruby Decor is overgelegd als productie 33, waarin de bovenzijde van de stijgbuis (net) boven het rooster is getekend, is derhalve niet in overeenstemming met de werkelijkheid. De dampuitlaatpoort is in de inrichting van Ruby Decor dus in elk geval onder het rooster, en daarmee ook onder het openingenbed, gesitueerd. Overigens heeft Ruby Decor in een andere procedure (een executiegeschil inzake het vonnis waarvan beroep) een schematische tekening overgelegd waar zij de ‘dampuitlaat’ situeert aan de onderzijde van de stijgbuis, nog verder onder het rooster gelegen. Het antwoord op de vraag of het rooster deel uitmaakt van het openingenbed in de zin van conclusie 1 (zoals Ruby Decor stelt), of dat het daarop gelegen blokkenbed als zodanig moet worden aangemerkt (zoals Basic Holdings betoogt) kan bij deze stand van zaken in het midden blijven.

Uit het voorgaande volgt dat het hof voorshands van oordeel is dat de Ruby-sfeerhaarden voldoen aan alle deelkenmerken van conclusie 1 van het octrooi en derhalve daarop inbreuk maken.

Ruby Holdings heeft op dezelfde gronden als in eerste aanleg aangevoerd bezwaar gemaakt tegen de hoogte van de door Basic Holdings in eerste aanleg gevorderde en toegewezen proceskosten. Het hof kan zich verenigen met en neemt over het oordeel van de voorzieningenrechter ter zake daarvan, zodat dit bezwaar wordt verworpen. De slotsom in het principaal appel is dat alle aangevoerde grieven falen en dat het vonnis waarvan beroep dient te worden bekrachtigd, met inbegrip van de toegewezen grensoverschrijdende vorderingen ter zake waarvan het hof zich bevoegd acht op de dezelfde gronden als overwogen door de voorzieningenrechter in r.o. 4.1 van het bestreden vonnis. Ruby Decor zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van Basic Holdings op de voet van 1019h Rv, ter hoogte van het door Basic Holdings gespecificeerde bedrag van € 90.056,50 vermeerderd met €718,- aan griffierecht en €482,50 aan verschotten. Ruby Decor heeft de redelijkheid en evenredigheid daarvan uitsluitend bestreden op de grond dat dit bedrag hoger is dan de kosten die zij zelf heeft gemaakt. Dit verweer wordt verworpen om dezelfde redenen als door de voorzieningenrechter vermeld in r.o. 4.18 van het bestreden vonnis, welke overweging als hier herhaald en ingelast moeten worden beschouwd.

Aangezien de door Basic Holdings ingestelde vorderingen – waaronder een algemeen geformuleerd verbod om inbreuk te maken op EP 941 – reeds op de grondslag van inbreuk op conclusie 1 van het octrooi toewijsbaar zijn, en het vonnis derhalve wordt bekrachtigd – waartoe Basic Holdings overigens ook in principaal appel heeft geconcludeerd – heeft Basic Holdings geen belang bij de beoordeling van de geldigheid van of inbreuk op de volgconclusies, waaronder conclusie 3. De vordering in incidenteel appel, strekkende tot vernietiging van het vonnis waarvan beroep ‘voor zover daarbij zijn afgewezen resp. onbeslist gelaten de vorderingen op grond van conclusie 3’ en de vorderingen op die grondslag alsnog toe te wijzen, zal daarom worden afgewezen. Op het bezwaar dat Ruby Decor heeft gemaakt tegen de Akte en haar verzoek daarop, indien toegelaten, alsnog te mogen reageren, hoeft bij gebreke van belang daarbij niet te worden beslist. Basic Holdings zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van Ruby Decor in het incidenteel appel, door haar gespecificeerd tot een bedrag van € 8.876,21. Anders dan Basic Holdings stelt kan niet worden geoordeeld dat deze kosten nodeloos zijn gemaakt, noch dat deze niet redelijk en evenredig zouden zijn, zodat deze zullen worden toegewezen.