Uitspraken

Met grieven I en II komt [werknemer] op verschillende gronden op tegen het oordeel van de kantonrechter dat het ontslag op staande voet onverwijld en ook overigens rechtsgeldig is gegeven, en tegen de overwegingen die tot dat oordeel hebben geleid. Voor zover hier van belang, gaat het om de volgende overwegingen en oordelen van de kantonrechter:

Naar het oordeel van de kantonrechter kwalificeren de gronden a en b in onderling verband en samenhang bezien als voldoende dringende reden voor ontslag. (…)

Voor het antwoord op de vraag of het ontslag onverwijld is gegeven, is beslissend het tijdstip waarop de dringende reden tot dat ontslag ter kennis is gekomen van degene die bevoegd was het ontslag te verlenen. [werknemer] heeft ter zitting niet weersproken dat Dordtech voor het eerst op 29 september 2020 door haar ICT-dienstverlener Visionit Systems op de hoogte is gebracht van informatie uit logfiles waaruit blijkt dat [werknemer] op 7 juli 2020 de bestanden zoals weergegeven in de ontslagbrief heeft gedownload. Evenmin is weersproken dat de informatie betreffende het downloaden is verkregen dankzij een nieuwe applicatie van Microsoft. Volgens [werknemer] had de omstandigheid dat Dordtech omstreeks 24 juli 2020 had geconstateerd dat hij klanten had geïnformeerd over zijn nieuwe telefoonnummer voor haar reden moeten zijn om nader onderzoek in te stellen. De kantonrechter volgt [werknemer] hierin niet. De omstandigheid dat het Dordtech gebleken was dat [werknemer] zijn nieuwe telefoonnummer had doorgegeven aan meerdere klanten maakt niet dat Dordtech erop bedacht had moeten zijn dat [werknemer] een reeks bedrijfsgevoelige bestanden van Dordtech had gedownload. Nu het ontslag op staande voet is gegeven op dezelfde dag als waarop Dordtech had vernomen dat [werknemer] bedrijfsgevoelige informatie had gedownload, wordt geoordeeld dat het ontslag onverwijld is gegeven.

De slotsom is dat het ontslag op staande voet rechtsgeldig is gegeven. Een afweging van de persoonlijke omstandigheden van [werknemer] tegen de aard en de ernst van de dringende reden leidt niet tot de slotsom dat Dordtech in redelijkheid de arbeidsovereenkomst niet met onmiddellijke ingang had mogen beëindigen. Gelet op de ernst van zijn handelen, legt het feit dat [werknemer] nog maar twee dagen in dienst zou zijn geweest, onvoldoende gewicht in de schaal. (…)

Het voorgaande houdt in dat het door Dordtech gegeven ontslag op staande voet op 29 september 2020 terecht is gegeven. (…)’

Het hof verenigt zich met deze overwegingen van de kantonrechter. Wat [werknemer] in hoger beroep hiertegen aanvoert, kan niet tot een andere uitkomst leiden. Daarover overweegt het hof nog het volgende.

De verklaring van [werknemer] dat hij de (bedrijfsgevoelige) informatie op de door hem gedownloade bestanden nodig dacht te hebben in het kader van de ontslagprocedure bij het UWV, overtuigt ook het hof niet. [werknemer] voert daarvoor aan dat Dordtech aan het UWV een zeer eenzijdig beeld van de bedrijfseconomische noodzaak voor ontslag had geschetst en dat hij dat beeld met de informatie kon nuanceren. Echter, op het moment van downloaden had de gemachtigde van [werknemer] in de UWV-procedure namens hem reeds gemotiveerd verweer gevoerd tegen de door Dordtech gestelde bedrijfseconomische omstandigheden en redenen voor de ontslagaanvraag. [werknemer] stelt niet dat dit verweer ontoereikend was en met de informatie moest worden aangevuld en uitgewerkt. Over de vraag of hij de informatie daadwerkelijk voor zijn verweer in de UWV-procedure heeft gebruikt, is [werknemer] bovendien onduidelijk. Hij erkent de informatie niet te hebben overgelegd in de UWV-procedure maar concludeert wel dat de informatie voor het doel van het voeren van verweer kon worden gebruikt ‘c.q. (…) door [werknemer] voor dat doel [is] gebruikt’ (beroepschrift, nr. 17, en vgl. nr. 16). Hoe en welke informatie hij daadwerkelijk heeft gebruikt, licht hij niet toe. Daarbij komt dat [werknemer] onvoldoende heeft toegelicht waarom hij de bestanden met contactgegevens van klanten, monteurs en zzp-ers van Dordtech, het bestand met gegevens over de biogasfakkel en het bestand ‘nacalc schade motor en generator BEWA 1.0.xlsx’ heeft gedownload en dat hij onweersproken heeft gelaten de stelling van Dordtech dat deze bestanden niet bruikbaar waren voor het voeren van verweer in de UWV-procedure.

Dit alles in onderling verband en samenhang in aanmerking genomen, heeft [werknemer] zich naar het oordeel van het hof zodanig gedragen dat hij het vertrouwen van Dordtech onwaardig is geworden en dat van Dordtech redelijkerwijze niet kon worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Dat [werknemer] was vrijgesteld van werkzaamheden en dat ingevolge de vaststellingsovereenkomst het dienstverband op 30 september 2020 zou eindigen maakt dat niet anders. In de gegeven omstandigheden – die dus een dringende reden voor het ontslag opleveren– kon van Dordtech niet worden gevergd het dienstverband één dag langer te laten voortduren. Aan de rechtsgeldigheid van het ontslag op staande voet staat niet in de weg dat Dordtech [werknemer] niet (eerst) heeft gevraagd waarom hij de bestanden (heimelijk) had gedownload. Ook de persoonlijke omstandigheden van [werknemer] in aanmerking genomen, was Dordtech gerechtigd de arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen. Tot die persoonlijke omstandigheden behoort tevens het feit dat [werknemer] met ingang van 1 oktober 2020 bij een andere werkgever in dienst is getreden.

Met de in hoger beroep overgelegde schriftelijke verklaring van de DGA van Visionit Systems, de [directeur Visionit], heeft Dordtech voldoende gemotiveerd gesteld en aannemelijk gemaakt dat zij (pas) op 29 september 2020 ermee bekend werd dat op 7 juli 2020 bestanden van de bedrijfsresources in de cloud naar het systeem (een Ziggo consumentenaansluiting) van [werknemer] zijn gedownload. Dat er volgens [werknemer] nauwe contacten tussen Dordtech en Visionit bestaan, brengt niet mee dat de verklaring als onbetrouwbaar moet worden aangemerkt of anderszins geen gewicht in de schaal kan leggen. Over het moment van bekend worden met het downloaden roepen deze verklaring en verdere stellingen van Dordtech geen inhoudelijke vragen op. Aan bewijslevering, zoals het horen van (medewerkers van) Visionit Systems, wordt daarom niet toegekomen. Het ontslag is op 29 september 2020 onverwijld gegeven.

Grieven I en II stuiten hierop af. Grieven III en V (en VI) moeten dit lot delen omdat (en voor zover) zij voortborduren op het betoog dat het ontslag niet rechtsgeldig is gegeven.

Uit het voorgaande volgt dat het verzoek van [werknemer] om vernietiging van het ontslag op staande voet door de kantonrechter terecht is afgewezen. De verzoeken tot (veroordeling tot) herstel van de arbeidsovereenkomst en toekenning van een billijke vergoeding zijn dus niet toewijsbaar. Dit geldt ook voor de in het petitum van het beroepschrift onder I, B en C verzochte betaling van een transitievergoeding en een vergoeding wegens onregelmatige opzegging, en voor de onder II verzochte betaling van achterstallig salaris.

De onder III verzochte betaling van een transitievergoeding is evenmin toewijsbaar. Uit het voorgaande vloeit immers tevens voort dat (ook) naar het oordeel van het hof het eindigen van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen van [werknemer]. Tot dit oordeel komt het hof ook indien ervan moet worden uitgegaan dat [werknemer] de informatie van de gedownloade bestanden niet met een derde heeft gedeeld omdat zowel in de arbeidsovereenkomst als in de vaststellingsovereenkomst uitdrukkelijk is vermeld dat [werknemer] een geheimhoudingsverplichting heeft. Op 24 juli 2020 is [werknemer] bovendien expliciet op die verplichting gewezen, nadat Dordtech was gebleken dat hij zijn nieuwe telefoonnummer aan klanten van Dordtech had gegeven. Voor zover [werknemer] aanvankelijk (niettemin) in de veronderstelling verkeerde dat het hem vrij stond de bestanden te downloaden, had hij na 24 juli 2020 moeten begrijpen dat Dordtech deze handelwijze niet zou willen accepteren. Het had toen op zijn weg gelegen Dordtech ervan op de hoogte te stellen dat hij – in weerwil van de geheimhoudingsverplichting in de arbeidsovereenkomst – toch bedrijfsgevoelige bestanden heeft gedownload, maar hij heeft dat nagelaten. Op de voet van het bepaalde in art. 7:673 lid 7, aanhef en onder c, BW is Dordtech daarom niet de transitievergoeding verschuldigd. Grieven IV en VII, die op het uitgangspunt berusten dat [werknemer] niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld, falen dus. Tegen het oordeel van de kantonrechter, kort weergegeven, dat [werknemer] onvoldoende naar voren heeft gebracht om te kunnen concluderen dat het niet toekennen van de transitievergoeding naar maatstaven van redelijkheid en onbillijkheid onaanvaardbaar is (rov. 5.11), heeft [werknemer] geen grief gericht.

Met grief VI komt [werknemer] tevergeefs op tegen de volgende overwegingen en oordelen van de kantonrechter:

De bij wijze van nevenverzoek verzochte nakoming van de vaststellingsovereenkomst en betaling van de overeengekomen beëindigingsvergoeding worden op dezelfde grond eveneens afgewezen. [werknemer] heeft bij die verzoeken geen belang meer, nu de arbeidsovereenkomst niet is beëindigd op grond van de vaststellingsovereenkomst, maar op grond van het ontslag op staande voet.’

Grief VIII heeft geen zelfstandige betekenis en behoeft daarom geen bespreking.

Het voorgaande brengt mee dat het principaal hoger beroep geen doel treft. De bestreden beschikking zal worden bekrachtigd. [werknemer] zal als de in het ongelijk te stellen partij worden veroordeeld in de kosten daarvan.

Dordtech maakt aanspraak op een door [werknemer] verbeurde boete van € 50.000,-- wegens zijn overtreding van het geheimhoudingsbeding in art. 12 van de arbeidsovereenkomst. Dordtech stelt daartoe dat het downloaden en buiten de beveiligde bedrijfsomgeving brengen van de bestanden met vertrouwelijke informatie een overtreding van dit beding inhoudt, omdat die informatie daarmee niet vertrouwelijk is behandeld door [werknemer]. Ter afwijzing van de door Dordtech verzochte veroordeling van [werknemer] tot betaling van de boete heeft de kantonrechter het volgende overwogen:

Doel en strekking van een geheimhoudingsbeding als het onderhavige is in het algemeen het voorkomen dat vertrouwelijke en concurrentiegevoelige informatie bij derden terechtkomt, vanwege de daaraan verbonden zakelijke risico’s. De ratio van het beding is dan ook dat informatie niet aan derden ter beschikking wordt gesteld dan wel dat derden geen inzage krijgen in die informatie. Niet is gebleken dat [werknemer] de informatie die hij heeft gedownload en naar zichzelf heeft gemaild ter inzage of ter beschikking heeft gesteld aan derden. Zolang dat niet is gebeurd, kan naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake zijn van schending van het geheimhoudingsbeding. (…)’

Hieruit volgt dat het incidenteel hoger beroep evenmin doel treft. Ook in zoverre zal de bestreden beschikking worden bekrachtigd. Dordtech zal als de in het ongelijk te stellen partij worden veroordeeld in de kosten daarvan.

Het voorgaande leidt tot de volgende beslissing.