Uitspraken

3.2. Niet in geschil is dat het keuringsbewijs van het betrokken voertuig ten tijde van de gedraging zijn geldigheid had verloren.

3.3. De betrokkene voert aan, dat hij niet van plan is om het voertuig te laten keuren omdat hij tegen de voorgeschreven wijze van roetmeting bij de keuring van dieselauto's is. De roetmeting, die onderdeel uitmaakt van de keuring, kan namelijk onherstelbare schade aanrichten aan de motor. Volgens de betrokkene is de wijze van meting in strijd met de officiële fabrieksgegevens, die behoren bij het merk van het betrokken voertuig. Bovendien is deze vorm van meting zonder enige waarde, tenzij op een rollenbank wordt gemeten. Ter staving van zijn standpunt heeft de betrokkene onder meer fabrieksgegevens en een openbaar rapport van de Nationale Ombudsman d.d. 27 augustus 1997 overgelegd.

3.4. Art. 72, eerste lid, WVW 1994 bepaalt, voor zover hier van belang, dat voor een motorrijtuig, waarvoor een kenteken is opgegeven dan wel dient te zijn opgegeven, een keuringsbewijs dient te zijn afgegeven.

3.5. Ingevolge art. 72, tweede lid, aanhef en onder b, WVW 1994 dient het keuringsbewijs zijn geldigheid niet te hebben verloren.

3.6. Art. 73 WVW 1994 en hoofdstuk 4 van het Voertuigreglement bevatten een limitatieve opsomming van de hier niet ter zake doende uitzonderingen op de keuringsplicht.

3.7. De WVW 1994 noch enige daarop gebaseerde regeling noch enige andere wettelijke regeling kent een uitzondering op de keuringsplicht in het geval, zoals dit, dat een eigenaar of houder het niet eens is met de wijze waarop de APK-keuring dient te worden uitgevoerd.

3.8. Opmerking verdient, dat het rapport van de Nationale Ombudsman, dat door de betrokkene is overgelegd, de betrokkene geen steun biedt ten aanzien van zijn weigering het voertuig ter keuring aan te bieden. Opmerking verdient tevens, dat op grond van het art. 5 van het Besluit typekeuring motorrijtuigen luchtverontreiniging (Besluit van 18 juli 1973, Stb 356, laatstelijk gewijzigd bij besluit van 2 oktober 2000, Stb.442) en art. 5 van de Regeling keuringsvoorschriften motorrijtuigen luchtverontreiniging (Regeling van 5 oktober 1994, Stcrt.199, zoals laatstelijk gewijzigd op 28 oktober 2000, Stcrt. 214) de typekeuring in dit opzicht wordt verricht aan de hand van Richtlijn 72/306/EEG, zoals laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 97/20. Op grond van die richtlijn is voorzien in een overeenstemmende wijze van meting van uitlaatgassen. In aanmerking nemende, dat de door de betrokkene overgelegde gegevens modellen betreffen van auto's met dieselmotoren die in het verkeer zijn gebracht nadat de typekeuring ten aanzien van de luchtverontreiniging heeft plaatsgevonden aan de hand van de in Richtlijn 72/306/EEG voorgeschreven methode is daarmee niet goed te rijmen de stelling van de betrokkene, dat de meetmethode in strijd zou zijn met de officiële fabrieksgegevens.

3.9. Door het betrokken voertuig niet ter keuring aan te bieden, heeft de betrokkene bewust het risico genomen, dat aan hem ter zake van overtreding van art. 72 WVW 1994 een administratieve sanctie zou kunnen worden opgelegd. De gevolgen van deze weloverwogen keuze dienen voor zijn rekening te blijven.

3.10. Nu ook overigens niet is gebleken van omstandigheden die het opleggen van de sanctie niet billijken dan wel dat deze aanleiding zouden moeten geven tot matiging van de sanctie, is aan de betrokkene terecht de onderhavige sanctie opgelegd. De beslissing van de kantonrechter dient derhalve te worden bevestigd.

4. De beslissing

Het gerechtshof:

bevestigt de beslissing van de kantonrechter.

Dit arrest is gewezen door mrs. Weenink als voorzitter, Dijkstra en Van Dijk, in tegenwoordigheid van mr. Wijma als griffier, en uitgesproken ter openbare zitting.