Uitspraken

GERECHTSHOF 's-GRAVENHAGE

Sector Civiel Recht

Stena Line B.V.

gevestigd te Hoek van Holland,

appellante,

hierna te noemen: Stena Line,

advocaat: mr. H.B. Dekker te Rotterdam,

de Ondernemingsraad van Stena Line B.V.,

gevestigd te Hoek van Holland,

geïntimeerde,

hierna te noemen: de OR,

advocaat: mr. N. Ruiter te Amsterdam.

1. Bij op 17 juni 2011 ter griffie binnengekomen beroepschrift (met producties) met twee toegelichte grieven, is Stena Line in hoger beroep gekomen van de op 12 april 2011 door de rechtbank Rotterdam, sector kanton, locatie Rotterdam (hierna: de kantonrechter) tussen Stena Line als verzoekster en de OR als verweerder gewezen (eind)beschikking ex artikel 27, lid 4 Wet op de ondernemingsraden (hierna: WOR). De OR heeft geen verweerschrift ingediend.

De mondelinge behandeling van het verzoekschrift heeft plaatsgevonden op 18 november 2011. Van die mondelinge behandeling is proces-verbaal opgemaakt.

De uitspraak is (nader) bepaald op heden.

2. De volgende feiten liggen aan het verzoek om vervangende toestemming ten grondslag.

- Stena Line verzorgt vanuit Hoek van Holland een aantal lijndiensten naar Engeland;

- binnen Stena Line zijn drie verschillende arbeidsvoorwaardenpakketten van toepassing,

waaronder één voor het kantoorpersoneel; voor elke groep geldt ook een eigen

pensioenregeling;

- Stena Line heeft sedert medio 2009 het voornemen de pensioenregeling voor het

kantoorpersoneel op twee onderdelen te wijzigen:

onderdeel I wijzigen van de pensioenpremieverdeling voor het pensioen van het kantoorpersoneel in die zin dat het werknemersaandeel in de te betalen premie stapsgewijs wordt verhoogd van 5% naar 8% van de premiegrondslag;

onderdeel II vastleggen dat de onregelmatigheidstoeslag niet pensioengevend is.

- Stena Line heeft, aangezien het een verzekerde pensioenregeling betreft en de

pensioenvoorziening niet inhoudelijk in de (inmiddels verstreken) CAO is geregeld, op

15 september 2009 de OR verzocht instemming te verlenen met de hiervoor beschreven

besluiten;

- de OR heeft op 18 februari 2010 laten weten de gevraagde toestemming niet te verlenen

- Stena Line heeft daarop de Bedrijfscommissie voor Vervoer en Logistiek om advies en

bemiddeling ex art. 36, lid 3 WOR gevraagd;

- genoemde Bedrijfscommissie heeft op 13 juli 2010 een schriftelijk advies uitgebracht.

- de OR heeft Stena Line op 2 september 2010 laten weten niet bereid te zijn om mee te

werken aan het door genoemde Bedrijfscommissie voorgestelde oplossing;

- Stena Line heeft daarop op 1 oktober 2010 een verzoekschrift ex art. 27, lid 4 WOR

ingediend bij de kantonrechter te Rotterdam;

- het door Stena Line ingediende verzoekschrift is ter zitting van 15 november 2010 door de

kantonrechter behandeld; bij beschikking van 26 november 2010 is de zaak voor drie

maanden pro forma aangehouden;

- bij brief van 24 februari 2011 heeft Stena Line de kantonrechter verzocht de behandeling

van het verzoekschrift voort te zetten;

- in reactie op de brief van 24 februari 2011 heeft de OR bij ongedateerde brief de

kantonrechter er op gewezen dat het verzoekschrift van 1 oktober 2010 is ingediend buiten

de termijn van dertig dagen als bedoeld in art. 36, lid 4 WOR, hetgeen, aldus de OR, tot

niet-ontvankelijkheid van het verzoek moet leiden; bij brief van 7 april 2011 heeft Stena

Line op laatstgenoemde brief van de OR gereageerd;

- de kantonrechter heeft kort daarop, bij beschikking van 12 april 2011, oordelende dat de

door art. 36, lid 4 WOR voorgeschreven termijn van openbare orde is, Stena Line, wegens

overschrijding van deze termijn alsnog niet ontvankelijk verklaard in haar bij verzoekschrift

van 1 oktober 2010 gedane verzoek.

4. Het hof verwerpt het door Stena Line ingestelde beroep en de daarbij geformuleerde grieven. De kantonrechter heeft in haar beslissing van 12 april 2011 Stena Line terecht niet-ontvankelijk verklaard in haar verzoek van 1 oktober 2010. De termijnoverschrijding van

art. 36, lid 4 WOR is een vaststaand feit. De in dat artikel genoemde termijn van dertig dagen waarbinnen een verzoekschrift moet worden ingediend, is van openbare orde en dient door de rechter ambtshalve te worden getoetst. Een beroep van een procespartij op termijnoverschrijding zoals hier aan de orde, is derhalve niet noodzakelijk en hoeft dan ook niet voor alle weren gevoerd te worden noch levert een beroep daarop in een laat stadium (zoals in dezen) misbruik van recht op dan wel strijd met de redelijkheid en billijkheid.

De conclusie van vorenstaande moet dan ook zijn dat de bestreden beschikking zal worden bekrachtigd.