Uitspraken

Bij genoemd tussenarrest is Monopole toegelaten te bewijzen dat partijen mondeling hebben afgesproken dat [geïntimeerde] in de periode van 24 januari 2011 tot en met 10 februari 2011 het door [geïntimeerde] in 2010 opgebouwde maar in dat jaar niet genoten of betaalde saldo van 114 over- en verlofuren volledig zou opnemen. Monopole heeft als getuigen doen horen dhr. [statutair directeur Monopole] (statutair directeur van Monopole), de heer [bedrijfsleider Monopole] (bedrijfsleider) en mevrouw [medewerker accountantskantoor] (de bij een accountantskantoor in dienst zijnde administrateur van Monopole). In contra-enquête zijn [geïntimeerde] en zijn levenspartner, mevrouw [levenspartner van geintimeerde], en de heer [voormalige collega van geintimeerde], een voormalig collega van [geïntimeerde] als getuigen gehoord.

De verklaring van de getuige [statutair directeur Monopole] komt erop neer dat hij tijdens een gesprek - dat ging over het eindigen van het contract van [geïntimeerde] - op maandag 24 januari 2011 heeft voorgesteld dat [geïntimeerde] de openstaande uren zou opnemen en dat [geïntimeerde] daarmee heeft ingestemd. De getuige [statutair directeur Monopole] is statutair directeur van Monopole, die belast is met het leveren van bewijs, en derhalve partijgetuige. De door hem als getuige afgelegde verklaring kan daarom alleen bewijs in het voordeel van Monopole opleveren, indien aanvullend bewijs voorhanden is dat zodanig sterk is en zulke essentiële punten betreft dat het zijn verklaring voldoende geloofwaardig maakt. Het hof is van oordeel dat daarvan sprake is. Immers, zowel de getuige [bedrijfsleider Monopole] als de getuige [medewerker accountantskantoor] hebben die verklaring bevestigd. Ook zij hebben verklaard dat het voorstel is gedaan aan [geïntimeerde] om de openstaande uren op te nemen en dat [geïntimeerde] daar met instemming op heeft gereageerd.

In contra-enquête heeft [geïntimeerde] verklaard dat hij in de veronderstelling was dat het gesprek zou gaan over de nog openstaande vakantie-uren van 2010. Pas tijdens het gesprek is hem verteld dat het contract niet werd verlengd en dat het niet de bedoeling was dat hij zou uitwerken tot de einddatum. Een afspraak over de openstaande uren is volgens [geïntimeerde] niet gemaakt. Volgens [geïntimeerde] zijn die openstaande uren helemaal niet meer ter sprake geweest. Het hof acht deze verklaring minder geloofwaardig dan de verklaringen van [statutair directeur Monopole], [bedrijfsleider Monopole] en [medewerker accountantskantoor]. De getuigen [levenspartner van geintimeerde] en [voormalige collega van geintimeerde] zijn niet bij het gesprek aanwezig geweest, zodat zij niet uit eigen wetenschap kunnen verklaring over de inhoud van het gesprek. Daarbij komt nog het volgende. [geïntimeerde] heeft voorts verklaard dat het bewuste gesprek niet op maandag 24 januari 2011, maar een dag eerder, op zondag 23 januari 2011, heeft plaatsgevonden. Volgens [geïntimeerde] kunnen de verklaringen van [statutair directeur Monopole], [bedrijfsleider Monopole] en [medewerker accountantskantoor] daarom niet juist zijn. [geïntimeerde] tracht ondersteuning te vinden voor de juistheid van zijn verklaring over de dag waarop het gesprek heeft plaatsgevonden, door te verwijzen naar hetgeen de getuigen [levenspartner van geintimeerde] en [voormalige collega van geintimeerde] daarover hebben verklaard. Zowel [levenspartner van geintimeerde] als [voormalige collega van geintimeerde] hebben stellig verklaard dat zij op zondag 23 januari 2011 van [geïntimeerde] hebben gehoord dat zijn dienstverband met Monopole zou eindigen. Het hof acht die verklaringen onvoldoende geloofwaardig, mede gelet op de door Monopole overgelegde werkbriefjes van [voormalige collega van geintimeerde] in samenhang met het overgelegde rooster, de omzetgegevens en de kassabonnen, waaruit valt af te leiden, in tegenstelling tot hetgeen hij heeft verklaard, dat hij op die dag niet heeft gewerkt. [geïntimeerde] heeft weliswaar betoogd dat deze stukken ook niet alles zeggen, maar niet dat de betreffende stukken op zich beschouwd onjuist zijn.

Het hof komt tot de slotsom dat Monopole is geslaagd in de bewijslevering. Bij deze stand van zaken komt het hof niet toe aan het aanbod van Monopole om nog een getuige ([getuige]) te doen horen. Diens schriftelijke verklaring behoeft geen nadere bespreking.

Het voorgaande betekent dat de vorderingen van [geïntimeerde] alsnog dienen te worden afgewezen. Het hof zal het bestreden vonnis dus vernietigen en [geïntimeerde] veroordelen in de kosten van beide instanties. De eventuele kosten voor de aanwezigheid van de getuige [medewerker accountantskantoor] zullen voor rekening van Monopole blijven nu de getuige ontkennend heeft geantwoord op de vraag van de raadsheer-commissaris of zij kosten heeft gemaakt.