Uitspraken

De rechtbank acht aannemelijk dat dit de aangifte is die belanghebbende op

22 april 2009 heeft ingediend en overweegt daartoe als volgt. De rechtbank stelt voorop dat

zij geen reden heeft tot twijfel aan de juistheid van de door de inspecteur verstrekte gegevens

die afkomstig zijn uit een volledig geautomatiseerd systeem, waarin - naar de inspecteur ter

zitting onweersproken heeft gesteld - geen handmatige aanpassingen kunnen worden

verricht. Voorts staat vast dat belanghebbende niet meer dan één keer een aangifte heeft

ingediend en dat deze aangifte middels het digitale aangifteprogramma van de

Belastingdienst op 22 april 2009 is ingediend. Nu tussen partijen tevens vast staat dat zich bij

de digitale verzending en ontvangst van die aangifte in het systeem van de inspecteur geen

fouten hebben voorgedaan, acht de rechtbank voldoende aannemelijk dat de aangifte zoals

opgenomen in bijlage 1 van het verweerschrift de door belanghebbende ingediende aangifte

is.

Belanghebbende bestrijdt echter dat bijlage 1 bij het verweerschrift de door hem op

22 april 2009 ingediende aangifte is en wijst op de door hem overgelegde print. Volgens

belanghebbende is deze print de ingediende aangifte en is daarin de omzet van € 92.114 wel

degelijk verantwoord. De inspecteur beschikt volgens belanghebbende niet over een nieuw

feit omdat hij deze aangifte onjuist heeft verwerkt in de aanslagregeling.

In deze print zijn, voor zover van belang, de volgende gegevens opgenomen:

“(…)

De rechtbank acht niet aannemelijk dat deze print de aangifte is die op 22 april 2009

is ingediend en overweegt daartoe als volgt. Allereerst bevat de print de melding “Let op!

Deze aangifte is niet helemaal ingevuld”. Voorts wijkt het saldo fiscale winst dat op basis

van de vermogensvergelijking is aangegeven ruim € 92.000 af van het saldo fiscale winst op

basis van de verlies- en winstrekening. Volgens belanghebbende komt die afwijking overeen

met de jaarrekening waarop deze aangifte is gebaseerd. Naast de omstandigheid dat de

aangifte, zoals die volgens belanghebbende zou zijn ingediend, boekhoudkundig niet klopt,

acht de rechtbank het voorts niet aannemelijk dat het belanghebbende bij het bespreken van

de jaarrekening niet zou zijn opgevallen dat een bedrag aan winst van ruim € 92.000 ontbrak,

met name gezien de hoogte van het bedrag en de omstandigheid dat het ontbreken daarvan

leidde tot een verlies terwijl in feite sprake was van een heel behoorlijke winst. Gelet op het

voorgaande, in samenhang met hetgeen is overwogen in onderdeel 2.5.1, is de rechtbank van

oordeel dat aan de afdruk van de aangifte zoals de inspecteur die heeft overgelegd meer

bewijskracht toekomt dan aan de print van belanghebbende.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, moet de door de inspecteur overgelegde

bijlage worden aangemerkt als de door belanghebbende ingediende aangifte. Nu vast staat

dat de omzet van € 92.114 daarin niet is verantwoord en de inspecteur eerst na oplegging van

de (primitieve) aanslag van dat feit op de hoogte is geraakt, beschikt de inspecteur over het

voor navordering vereiste nieuwe feit en is de navorderingsaanslag terecht opgelegd. De

eerste geschilvraag moet daarom bevestigend worden beantwoord.

(…)

Met betrekking tot AWB 15/238 (navorderingsaanslagpremie Zvw 2008)