Uitspraken

3.1.

De kantonrechter heeft in rov. 2 van het tussenvonnis van 13 november 2014 vermeld welke feiten tussen partijen vaststaan. Tegen deze vaststelling van feiten is niet gegriefd zodat ze ook het hof tot uitgangspunt voor de beoordeling dienen. Daarnaast acht het hof nog andere feiten van belang. Het gaat in dit hoger beroep om het volgende.

a. [appellant] is op 16 mei 2005 op basis van een arbeidsovereenkomst in dienst getreden bij [geïntimeerde] . [appellant] was laatstelijk werkzaam in de functie van Spuiter in de PlaatKomponentenFabriek (PKF). Het laatstgenoten salaris van [appellant] bedraagt

€ 2.295,85 bruto per vier weken exclusief emolumenten. [appellant] was in 2014 46 jaar oud.

b. [appellant] heeft tegenover [recherche] een verklaring afgelegd, die op schrift is gesteld. Deze schriftelijke verklaring houdt, voor zover hier van belang, het volgende in.

c. Bij brief van maandag 17 februari 2014 is [appellant] op staande voet ontslagen. In deze brief staat voor zover relevant het volgende:

d. [appellant] heeft zich bij brief van 19 februari 2014 aan [geïntimeerde] op het standpunt gesteld dat het gegeven ontslag nietig is. Hij heeft zich voorts beschikbaar gesteld voor werk.

e. Bij beschikking van 20 mei 2014 heeft de kantonrechter het door [geïntimeerde] ingediende voorwaardelijke verzoekschrift ex art. 7:685 BW tegen [appellant] afgewezen.

3.4.

[appellant] heeft in hoger beroep één grief aangevoerd. Deze richt zich tegen het eindvonnis van 7 april 2016. [appellant] heeft geconcludeerd tot vernietiging van het eindvonnis en, kort samengevat, tot het alsnog toewijzen van zijn vorderingen.

3.5.

Met de grief betoogt [appellant] dat de kantonrechter ten onrechte heeft overwogen dat [geïntimeerde] is geslaagd in het opgedragen bewijs dat [appellant] zonder toestemming van [geïntimeerde geïntimeerde] -eigendommen mee naar huis heeft genomen. Het hof bespreekt in het onderstaande allereerst de stellingen van [appellant] in de toelichting op deze grief.

3.6.

[appellant] voert op zichzelf terecht aan dat hij de diefstal sinds het gegeven ontslag ten stelligste heeft betwist, maar daarmee is bij de waardering van het bewijs door de kantonrechter rekening gehouden met als slotsom dat, ondanks deze betwisting, [geïntimeerde] het opgedragen bewijs geleverd heeft. Dat geen aangifte is gedaan zodat geen objectief onderzoek van de politie heeft plaatsgevonden is op zichzelf evenzeer juist en brengt mee dat de beoordeling van het bewijs niet mede kan worden gebaseerd op onderzoek van de politie, maar staat er niet aan in de weg dat de andere bewijsmiddelen op hun merites worden beoordeeld. [appellant] vestigt er de aandacht op dat [getuige 1] niet weet wat [derde] en [appellant] hebben besproken, wat [appellant] met de verf heeft gedaan en of die verfproducten gestolen waren. Dit is juist, maar ontkracht de bekennende schriftelijke verklaring van [appellant] niet. In tegendeel, de verklaring van [getuige 1] ondersteunt die bekennende verklaring van [appellant] omdat [getuige 1] heeft verklaard te hebben gezien dat [derde] verfproducten gaf aan [appellant] . Dit draagt bij aan het opgedragen bewijs omdat [geïntimeerde] in punt 36 van de memorie van antwoord heeft gesteld dat de afdeling waar [appellant] werkzaam was een eigen magazijn had zodat [appellant] verfproducten niet hoefde op te halen bij [derde] en dat de enkele keer dat er verfproducten betrokken dienden te worden uit het magazijn van de afdeling van [derde] , dit geschiedde via de teamleider, hetgeen [appellant] in de akte, waarin hij heeft gereageerd op stellingen uit de memorie van antwoord, niet heeft betwist. [appellant] heeft als getuige overigens ontkend dat [derde] ooit verf aan hem heeft gegeven.

3.7.

Ten aanzien van de bewijskracht van het onderzoek van [recherche] heeft [appellant] aangevoerd dat de kantonrechter ten onrechte heeft overwogen dat [recherche] onafhankelijk en objectief is, omdat [recherche] handelde in opdracht van [geïntimeerde] . Het hof acht [recherche] onafhankelijk in zoverre dat hij niet in dienst was van [geïntimeerde] en [recherche] niet alleen [geïntimeerde] als klant heeft. Het hof onderkent dat dit, mede gelet op uit de getuigenverklaring van [recherche] blijkende langdurige relatie met [geïntimeerde] als opdrachtgever, geen volledige onafhankelijkheid van [geïntimeerde] betreft, maar is van oordeel dat dit, gezien het gedetailleerde, consistente, feitenrelaas van [recherche] , dat op een groot aantal punten wordt ondersteund door de verklaringen van andere getuigen, geen afbreuk doet aan de bewijskracht van de verklaring van [recherche] .

3.8.

Ten aanzien van de in 3.1 onder b. weergegeven (bekennende) verklaring van [appellant] tegenover [recherche] stelt [appellant] allereerst dat deze door [recherche] is opgesteld. Dit is op zichzelf juist, maar [appellant] heeft deze verklaring wel ondertekend. [appellant] stelt verder nog dat [recherche] hem heeft misleid, geïntimideerd, gemanipuleerd en onjuist voorgelicht, maar wat [appellant] in dat verband stelt, te weten dat [recherche] stelde dat het om een schorsing ging, dat er niemand anders bij was toen [recherche] de verklaring opstelde en aan [appellant] ter ondertekening voorlegde, dat [appellant] een dergelijke situatie nog nooit had meegemaakt en dus onder de indruk was, en dat [appellant] ontzag heeft voor hoger geplaatste personen en de verantwoordelijkheid heeft voor een gezin met vijf kinderen, kan die stellingen niet dragen.

3.9.

[appellant] heeft gesteld dat de verklaring van de getuige [getuige 2] niet als objectief kan worden beschouwd omdat deze een leidinggevende functie bij [geïntimeerde] heeft. Daarover oordeelt het hof dat het hof bij de bewijswaardering rekening houdt met de omstandigheid dat [getuige 2] bij [geïntimeerde] in dienst is en in zoverre geen onafhankelijke getuige is, maar dat die omstandigheid niet meebrengt dat zijn verklaring terzijde moet worden geschoven. Dat [getuige 2] zelf enig belang heeft bij de uitkomst van deze procedure is overigens niet gesteld of gebleken.

3.10.

[appellant] stelt ten slotte dat uit de getuigenverklaringen, uitgezonderd de verklaring van [recherche] , duidelijk blijkt dat [appellant] de Nederlandse taal slechts gebrekkig sprak en de Nederlandse taal niet kon lezen en dat hij de door [recherche] opgestelde verklaring absoluut niet begreep, maar gaat niet in op hetgeen de kantonrechter daarover in rov. 2.6 en 2.7 van het eindvonnis heeft overwogen, zodat ook deze stelling van [appellant] geen nieuw licht op de zaak werpt.

3.11.

Het hof zal in dit stadium nog niet verder oordelen over de waardering van het bewijs, omdat [appellant] in hoger beroep heeft aangeboden tegenbewijs te leveren door hernieuwde oproeping van [derde] , die in eerste aanleg als getuige niet is verschenen. Het hof zal [appellant] daartoe in de gelegenheid stellen. Gelet op de ervaringen in eerste aanleg met betrekking tot de niet-verschijning van [derde] verlangt het hof van [appellant] dat [derde] bij exploot wordt oproepen zodat, wanneer [derde] (opnieuw) niet verschijnt, op de voet van artikel 172 Rv kan worden bevolen dat de getuige ‘door de openbare macht’ voor de rechter wordt gebracht om aan zijn verplichting te voldoen.

3.12.

Het hof overweegt dat er geen grief is gericht tegen het oordeel van de kantonrechter dat als het door [geïntimeerde] gestelde handelen van [appellant] vast komt te staan, dit diefstal oplevert en dat deze aan het ontslag ten grondslag gelegde dringende reden dan een voldoende zwaarwichtige grond oplevert om het ontslag op staande voet te rechtvaardigen. Dat betekent dat als komt vast te staan dat [appellant] zich zonder toestemming van [geïntimeerde] haar eigendommen heeft toegeëigend, de vorderingen van [appellant] zullen worden afgewezen. Als het door [geïntimeerde] aan [appellant] verweten handelen niet komt vast te staan, zullen de vorderingen van [appellant] - waar voor het overige geen verweer tegen is gevoerd - worden toegewezen.

3.13.

Alvorens te beslissen over het hoger beroep zal het hof [appellant] toelaten tot het leveren van het aangeboden tegenbewijs. Het hof zal iedere verdere beslissing aanhouden.