Uitspraken

Hymec is onderdeel van Neways Electronics International, een internationaal opererende producent en leverancier van industriële en professionele elektronica. De vennootschappen van Neways Electronics International treden naar buiten als één bedrijf. Hymec wordt daarom aangeduid als Neways.

[appellant] , geboren op [geboortedatum] 1967, is op 13 augustus 2001 bij Neways in dienst getreden. Hij vervulde laatstelijk de functie van Operator Specialist tegen een salaris van
€ 2.883,80 bruto per maand, exclusief vakantiebijslag en overige emolumenten. Op de arbeidsovereenkomst is de cao voor de Kleinmetaal van toepassing.

[appellant] is arbeidsongeschikt sinds 11 december 2014.

De arbeidsdeskundige van het Uwv heeft in een rapport van 23 november 2016 aangegeven dat er beperkingen gelden ten aanzien van onder andere onvoorspelbare werksituaties, veelvuldige deadlines en productiepieken, uren per dag (4) en uren per week (20). Het arbeidsongeschiktheidspercentage van [appellant] is vastgesteld op 72,40%.

Bij beslissing van 24 november 2016 heeft het Uwv aan [appellant] een loongerelateerde WGA-uitkering toegekend vanaf 8 december 2016.

Op 9 februari 2017 heeft Neways bij het Uwv voor [appellant] een ontslagvergunning aangevraagd op grond van langdurige arbeidsongeschiktheid. [appellant] heeft hiertegen verweer gevoerd. Vervolgens heeft er nog een tweede schriftelijke ronde plaatsgevonden.

Bij beslissing van 20 maart 2017 heeft het Uwv Neways toestemming verleend de arbeidsovereenkomst met [appellant] op te zeggen.

Neways heeft in een brief van 23 maart 2017, met inachtneming van de opzegtermijn, de arbeidsovereenkomst met [appellant] opgezegd per 1 juli 2017.

Neways heeft aan [appellant] een transitievergoeding betaald van € 19.278,14 bruto.

Bij inleidend verzoekschrift heeft [appellant] , samengevat, verzocht om Neways te veroordelen de arbeidsovereenkomst te herstellen op basis van 20 uur per week en een voorziening te treffen voor de duur van de onderbreking van het dienstverband.
Neways heeft verweer gevoerd en bij wege van voorwaardelijk tegenverzoek, kort gezegd, verzocht om [appellant] te veroordelen tot terugbetaling van de transitievergoeding en de vergoeding voor niet opgenomen vakantiedagen.
De kantonrechter is, evenals het Uwv, tot het oordeel gekomen dat sprake is van langdurige arbeidsongeschiktheid die maakt dat [appellant] niet in staat is de bedongen arbeid in aangepaste vorm als bedoeld in art. 7669 lid 3 onderdeel b BW binnen 26 weken te verrichten, en dat het ook niet mogelijk is om [appellant] te herplaatsen binnen een andere passende functie (rov. 4.10.1. De verzoeken van [appellant] zijn afgewezen. De kantonrechter is niet toegekomen aan de voorwaardelijke tegenverzoeken van Neways (rov. 4.12.
[appellant] is als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten aan de zijde van Neways veroordeeld. De beschikking is tot zover uitvoerbaar bij voorraad verklaard.

[appellant] heeft in hoger beroep vier grieven aangevoerd. [appellant] heeft geconcludeerd tot vernietiging van de beroepen beschikking en tot het alsnog toewijzen van zijn verzoek, zoals gewijzigd bij beroepschrift. Het hof verwijst voor de weergave hiervan naar het petitum van het beroepschrift, pagina’s 10 en 11.

Neways heeft geen bezwaar gemaakt tegen de wijziging van het verzoek van [appellant] . Het hof ziet ook geen aanleiding deze wijziging ambtshalve buiten beschouwing te laten wegens strijd met de goede procesorde. Bij de verdere beoordeling zal worden uitgegaan van de gewijzigde verzoeken.

Neways heeft geconcludeerd tot, kort gezegd, afwijzing van de verzoeken van [appellant] , met veroordeling van [appellant] in de proceskosten in beide instanties. Neways heeft in voorwaardelijk incidenteel hoger beroep, indien de bestreden beschikking wordt vernietigd en de verzoeken van [appellant] worden toegewezen, een grief aangevoerd en geconcludeerd tot toewijzing van haar verzoek tot terugbetaling van de netto equivalent van de transitievergoeding (€ 19.278,14 bruto en de netto equivalent van de vergoeding ter zake van de vakantiedagen (€ 2.150,11 bruto, te vermeerderen met wettelijke rente en met veroordeling van [appellant] in de proceskosten in beide instanties.

[appellant] woont in Duitsland en Hymec is gevestigd in Nederland. Het geschil heeft internationale aspecten, zodat moet worden onderzocht of de Nederlandse rechter bevoegd is hiervan kennis te nemen. Dat is het geval.

Het onderhavige verzoek is ingediend ná 10 januari 2015, zodat Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2012 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken van toepassing is (art. 66. Op grond van artikel 21 lid 1 sub a van deze Verordening kan een Nederlandse (voormalig) werkgever worden opgeroepen voor de Nederlandse rechter.

De grieven I tot en met III lenen zich voor een gezamenlijke behandeling. Zij richten zich, samengevat, tegen het oordeel van de kantonrechter dat sprake is van langdurige arbeidsongeschiktheid die maakt dat [appellant] niet in staat is de bedongen arbeid in aangepaste vorm binnen 26 weken te verrichten (art. 7669 lid 1 en lid 3 onderdeel b BW en dat het ook niet mogelijk is [appellant] te herplaatsen binnen een andere passende functie.

Volgens [appellant] is hij in staat om zijn eigen werk, de functie van Operator Specialist, met alle bijbehorende taken en verantwoordelijkheden voor 20 uur per week uit te voeren. Dit heeft hij gedurende zijn gehele ziekteperiode – met enige onderbrekingen – ook gedaan.

Het hof volgt [appellant] hierin niet. Uit de functiebeschrijving blijkt dat een Operator Specialist onder meer moet beschikken over diepgaande specialistische kennis en vaardigheden met betrekking tot minimaal twee werkprocessen, zelfstandig producten moet produceren voor diverse afdelingen binnen de daarvoor gestelde tijd, en prototypes (proto’s moet kunnen maken. Volgens Neways is werken onder tijdsdruk inherent aan deze functie. [appellant] heeft dit niet, althans onvoldoende weersproken.

Het hof volgt Neways in haar standpunt dat aannemelijk is dat [appellant] binnen 26 weken na ontvangst van de toestemming voor opzegging van het Uwv (van 20 maart 2017 niet in staat was de bedongen arbeid te verrichten. De bedrijfsarts heeft in een brief van 24 november 2016, waarvan de inhoud door hem nader is toegelicht in een e-mail van 1 maart 2017, bevestigd dat hij niet verwacht dat [appellant] binnen 26 weken zal herstellen voor het verrichten van zijn eigen werk en dat ook niet kan worden verwacht dat hij binnen 26 weken zijn eigen werk in aangepaste vorm kan verrichten. Aan het verweer van [appellant] dat de motivering van de bedrijfsarts gebrekkig en onvoldoende is, wordt voorbijgegaan. Uit voornoemde brief blijkt dat de bedrijfsarts [appellant] telefonisch heeft gesproken en dat zijn oordeel tot stand is gekomen op grond van de overweging dat de aandoening van [appellant] (ziekte van Lyme weinig tot geen adequaat bewezen behandelmethoden heeft, en de voorafgaande lange periode had bewezen dat wat behandelaren hadden toegepast extreem weinig tot geen resultaat had gehad.

Het voorgaande wordt niet anders als de stelling van [appellant] hierbij wordt betrokken dat de arbeidsdeskundige in zijn rapport van 23 november 2016 heeft geschreven dat “de huidige behandeling nog verder resultaat zou kunnen opleveren in het komende ½ tot 1 jaar”, dat zijn huisarts in een e-mail van 6 juni 2017 heeft geschreven dat “op termijn” dusdanig herstel wordt verwacht dat [appellant] in beginsel gedeeltelijk en later volledig zijn vroegere werkzaamheden kan verrichten, en dat de bedrijfsarts in een e-mail van 7 december 2016 aan hem heeft geschreven dat hij er vanuit ging dat [appellant] deels bij Neways in dienst zou blijven. Het hof ziet hierin geen, althans onvoldoende aanwijzingen dat [appellant] binnen 26 weken tewerk kon worden gesteld in zijn eigen functie in aangepaste vorm. Ook overigens is hiervan niet gebleken.

Neways heeft toegelicht dat het niet mogelijk is of niet in de rede ligt om [appellant] , al dan niet met behulp van scholing, binnen een redelijke termijn te herplaatsen in een andere passende functie. Zij heeft verwezen naar het de brief van de bedrijfsarts van 24 november 2016, waarin staat dat de bedrijfsarts niet verwacht dat [appellant] binnen 26 weken volledig zal terugkeren in passende arbeid (al dan niet middels scholing c.q. training. [appellant] heeft dit niet gemotiveerd betwist. Volgens hem heeft de arbeidsdeskundige ook uitgekeken naar ander passend werk bij Neways en was de conclusie dat hiertoe geen mogelijkheden waren. Hieruit volgt dat herplaatsing, eventueel met scholing, niet mogelijk is of niet in de rede ligt.

Uit het voorgaande volgt dat de grieven I tot en met III falen. Grief IV heeft in zoverre geen zelfstandige betekenis en behoeft geen afzonderlijke bespreking. Al hetgeen [appellant] overigens nog heeft aangevoerd, leidt niet tot een ander oordeel. Bewijslevering is niet aan de orde.