Uitspraken

9.1.

9.2.

Nadat de Hoge Raad tussentijds had geoordeeld, waarbij het cassatieberoep van [stichting] is verworpen (zie HR 18 januari 2019, ECLI:NL:HR:2019:55), hebben partijen de voortzetting van de procedure verzocht en beiden een akte genomen om zich uit te laten over het voornemen om een deskundige te benoemen en het voornemen om beide partijen te laten bijdragen aan het voorschot. Voorts hebben partijen zich uitgelaten over de vraag wie als deskundige zou moeten worden benoemd en de overige kwesties waarover het hof informatie had verzocht. Uit die informatie volgt dat partijen hun geschil niet in onderling overleg hebben kunnen oplossen en dat een afspraak is gemaakt voor het teruggeven van de door [stichting] verlangde bedrijfseigendommen. [stichting] heeft bij akte van 14 februari 2019 het daarop gerichte deel van haar verzoek ingetrokken.

9.3.

Namens [appellante] is bij akte aangevoerd dat een deskundige op het gebied van conversiestoornissen benoemd zou moeten worden en zij heeft daartoe mevrouw [deskundige 1] genoemd. [stichting] heeft daarop aangevoerd dat mevrouw [deskundige 1] een psycholoog is en geen neuroloog. [stichting] heeft aangedrongen op de benoeming van een deskundige die lid is van de Nederlandse Vereniging voor Medisch Specialistische Rapportages (NVMSR) en heeft verwezen naar haar akte van 22 december 2017. Daarin stelt zij voor om naast een neuroloog ook een psychiater te benoemen, waarbij haar voorkeur uitgaat naar dr. [deskundige 2] of dr. [deskundige 3] als neuroloog. Voorts stelt zij een drietal psychiaters voor, waarbij zij opmerkt dat de daarbij voorgestelde dr. [deskundige 4] bij zijn onderzoek veelal een neuropsycholoog inschakelt.

9.4.

Het hof overweegt op dit punt als volgt. Met het oog op de kosten die met een onderzoek door deskundigen samenhangen is het hof van oordeel dat vooralsnog volstaan kan worden met de benoeming van één neuroloog als deskundige. Het hof vindt in de aanvullende vragen die [stichting] in haar akte van 22 december 2017 heeft geformuleerd vooralsnog geen grond om terug te komen op het voornemen om een neuroloog te benoemen. Het hof zal bij zijn opdracht de vraag betrekken of, gelet op de specifieke problematiek, naar het oordeel van de deskundige een verder onderzoek door een psychiater noodzakelijk of wenselijk is.

9.5.

Nu partijen niet tot een gezamenlijk voorstel met betrekking tot de te benoemen deskundige hebben kunnen komen, heeft het hof dr. W.I.M. Verhagen, als neuroloog verbonden aan het [ziekenhuis] te [plaats] en lid van de NVMSR, gevraagd of hij bereid en in staat is om het verlangde onderzoek uit te voeren. Deze heeft zich daartoe bereid verklaard. Hij begroot de met het onderzoek gemoeide kosten op € 7.260,= inclusief btw. Het hof zal hem de navolgende vragen voorleggen, waarbij de vragen 3 en 6 tot en met 10 zijn toegevoegd aan de vragen zoals die oorspronkelijk waren geformuleerd.

1. Wilt u op basis van het medisch dossier van de onderzochte een beschrijving geven van:

2. Wat is de diagnose op uw vakgebied met betrekking tot de klachten van betrokkene, zoals die zich voordeden in de periode van 10 januari 2017 tot en met 14 maart 2017? Wilt u daarbij uw differentiaaldiagnostische overweging geven?

3. Wilt u – ter informatie van het hof - in het kort schetsen wat in het algemeen wordt verstaan onder de term “conversiestoornis” en waardoor in het algemeen een dergelijke stoornis kan ontstaan? Is in het onderhavige geval sprake van een dergelijke stoornis?

4. Welke beperkingen op uw vakgebied bestonden naar uw oordeel bij de onderzochte in haar toenmalige toestand? Wilt u deze beperkingen zo uitgebreid mogelijk beschrijven?

5. Bracht, meer in het bijzonder en voor zover u vanuit uw vakgebied kunt beoordelen, de gezondheidstoestand van [appellante] in de periode van 10 januari 2017 tot en met 14 maart 2017 met zich mee dat haar geheugenfunctie zodanig was verstoord dat zij niet in staat was om de vraag van [stichting] naar de besteding van verdwenen bedragen te beantwoorden, niet in detail en ook niet in grote lijnen?

6. Gesteld dat sprake is van een (selectieve) amnesie, is het dan vanuit uw vakgebied verklaarbaar dat een (selectieve) amnesie bestaat voor het financiële gebeuren in de twee jaar voor het optreden van de klachten in januari 2017?

7. Is het objectief mogelijk dat bij het optreden van de klachten in januari 2017 slechts een (zeer) klein deel van het gehele cognitieve vermogen is aangetast?

8. Gesteld dat sprake is van een (selectieve) amnesie, hoe groot is dan de kans dat de feitelijke gang van zaken door een verbetering van de amnesie wel duidelijk wordt?

9. Stond, voor zover u vanuit uw vakgebied kunt beoordelen, de gezondheidstoestand van [appellante] in de periode van 10 januari 2017 tot en met 14 maart 2017 er anderszins aan in de weg dat zij indirect, door tussenkomst van haar gemachtigde, antwoord kon geven op de vraag van [stichting] naar de besteding van verdwenen bedragen, als niet in detail, dan wel in grote lijnen?

10. Indien er trombolyse is gegeven, is het mogelijk achteraf ischemische veranderingen in het cerebrum vast te stellen dan wel uit te sluiten? Wilt u het antwoord toelichten?

11. Voor zover u vanuit uw vakgebied, eventueel na inschakeling van een neuropsycholoog, voorgaande vragen niet of niet voldoende kunt beantwoorden, is het dan zinvol om een deskundige op een ander vakgebied te benoemen en zo ja, uit welk vakgebied?

12. Is naar uw oordeel sprake van een onderlinge samenhang als het gaat om de informatie die is verkregen van de onderzochte zelf, de feiten zoals die uit het (medisch) dossier naar voren komen en uw bevindingen bij onderzoek en eventueel hulponderzoek?

13. Voor zover u de vorige vraag ontkennend beantwoordt, wilt u dan aangeven wat de reactie was van de onderzochte op de door u geconstateerde inconsistenties en welke conclusies u daaruit trekt?

14. Geven uw bevindingen, los van de hiervoor geformuleerde vraagstelling, nog aanleiding tot het maken van opmerkingen die voor de beoordeling van belang zijn?

9.6.

Dr. Verhagen heeft voorts aangegeven dat hij het naast zijn onderzoek van belang acht dat ook een neuropsychologisch onderzoek wordt uitgevoerd. Als deskundige op dat gebied heeft hij mevrouw drs. E. van der Scheer aanbevolen. Het hof heeft haar benaderd en gevraagd of zij in staat en bereid is om een dergelijk onderzoek uit te voeren. Zij heeft laten weten vrij te staan van partijen en bereid te zijn een dergelijk onderzoek uit te voeren, op basis van de (voorlopige) bevindingen van dr. Verhagen. Het hof neemt daarbij aan dat haar onderzoek ook kan plaatsvinden aan de hand van de hiervoor geformuleerde vraagstelling, met inachtneming van de omstandigheid dat zij vanuit haar expertise wellicht niet op alle vraagpunten kan rapporteren. Drs. van der Scheer begroot de met haar onderzoek gemoeide kosten op € 6.352,50 inclusief btw. Het hof zal bepalen dat beide deskundigen in onderling overleg hun werkzaamheden in dit verband op elkaar zullen afstemmen. Overigens heeft drs. Van der Scheer aangegeven vermoedelijk niet vóór juni 2020 te kunnen rapporteren.

9.7.

Met betrekking tot het voorschot ten bate van het uit te voeren onderzoek is het hof van oordeel dat het in beginsel aan [appellante] is om hierin te voorzien, omdat van haar verlangd mag worden dat zij aantoont niet in staat te zijn een verklaring te geven ten aanzien van de besteding van de bedragen die zij onder zich heeft gehad. Omdat in haar rechtsbijstand wordt voorzien op basis van een toevoeging, zal het hof echter aan haar geen voorschot opleggen. Het hof merkt daarbij op dat de kosten ten behoeve van de deskundigen onderdeel uitmaken van de proceskosten, waarover in het eindarrest zal worden beslist. Mocht in dat arrest worden geoordeeld dat [appellante] uiteindelijk als de in het ongelijk gestelde partij moet worden beschouwd, dan zal zij (alsnog) deze kosten hebben te dragen. Dat geldt overigens, in het omgekeerde geval, evenzeer voor [stichting] .

9.9.

Het voorgaande voert dan tot na te melden beslissing. Elke verdere beoordeling en beslissing wordt aangehouden.