Uitspraken

Bij vonnis waarvan beroep heeft de rechtbank de verzoeken van [appellant] en [appellante] afgewezen.

De rechtbank heeft daartoe in beide zaken op de voet van artikel 288 lid 1 aanhef en sub b Fw overwogen dat niet voldoende aannemelijk is dat [appellant] en [appellante] ten aanzien van het ontstaan of onbetaald laten van schulden in de vijf jaar voorafgaand aan de dag waarop het verzoekschrift is ingediend, te goeder trouw zijn geweest.

[appellant] en [appellante] kunnen zich met deze beslissing niet verenigen en zijn hiervan in hoger beroep gekomen. [appellant] en [appellante] hebben in het beroepschrift - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.

De Rechtbank heeft bij de samenvatting van de uitspraak en bij de tussenconclusie over de goeder trouw zowel het ontstaan én het onbetaald laten van de schulden benoemd ten aanzien waarvan verzoekers niet te goeder trouw zouden zijn.

Dat de Rechtbank ook het ontstaan van de schuld noemt in haar overwegingen is evenwel

onjuist omdat dat de schade (brand in de gehuurde woning) is geleden in 2013

en de schuld dus meer dan vijf jaren voor het indienen van het verzoek is ontstaan.

De Rechtbank dient in de beoordeling in het kader van art. 288 Fw dus nog enkel te kijken naar het al dan niet ontbreken van te goeder trouw t.a.v. het niet betalen van de schuld.

Niet (meer) naar het ontstaan daarvan. De Rechtbank noemt het ontstaan van de schuld niet enkel als toetsingskader, maar zij heeft in deze casus daarover ook geoordeeld. Dit bovendien niet alleen in algemene bewoordingen maar ook met een feitelijke onderbouwing. Al met al heeft de Rechtbank ook het ontstaan van de schuld meegenomen bij de besluitvorming, die resulteerde in een afwijzing van het verzoek tot toelating tot de

WSNP. De rechtbank had het ontstaan evenwel buiten beschouwing moeten laten.

De rechtbank heeft met name de wijze van het ontstaan van de schuld in grote mate aan [appellante] en [appellant] aangerekend en dit was de belangrijkste reden om het verzoek af te wijzen. De gang van zaken na de schuld, wordt volgens verzoekers op oneigenlijke wijze aangewend om het verzoek te kunnen afwijzen.

Hieraan is door en namens [appellant] en [appellante] ter zitting in hoger beroep - zakelijk weergegeven - het volgende toegevoegd.

[appellante] is niet in staat ter zitting te verschijnen. Hij is vorig jaar ziek geworden en kan zich bepaalde dingen niet meer herinneren. Hij is niet aanspreekbaar. [appellante] en [appellant] voeren aan de brief van de advocaat van [schuldeiser] van 8 mei 2020 niet te hebben ontvangen. Het hof heeft vervolgens mr. De Boer in de gelegenheid gesteld die brief via het beeldscherm van de griffier te lezen.

Dat de gang van zaken geen schoonheidsprijs verdient is evident. [appellant] en [appellante] werden echter zwartgemaakt. [schuldeiser] heeft een schadepost, maar [appellant] en [appellante] hebben zich niet verborgen gehouden. Na de brief van [schuldeiser] van 15 oktober 2013 is er vanuit [schuldeiser] geen contact meer geweest. [appellant] en [appellante] verkeerden in de veronderstelling dat de verzekeringsmaatschappij van [schuldeiser] de schade zou hebben vergoed. Na de betekening van het vonnis zijn er ook geen sommaties meer geweest. [appellant] en [appellante] konden destijds de huur van € 1.800,-- per maand niet meer opbrengen en [appellant] is toen de woning gaan onderverhuren voor een bedrag van €2.500,-- of € 3.000,-- per maand. [appellant] wist aanvankelijk niet dat zich in de woning een hennepplantage bevond. Daar is ze later pas achter gekomen. Er is 13 maanden geen huur betaald, omdat ze het geld niet hadden. Er is geen overleg geweest met [schuldeiser] en er is destijds ook geen aanbod tot betaling gedaan. Eerst na het beslag is contact opgenomen met [schuldeiser] en is een aanbod gedaan van aanvankelijk € 250,-- tot € 300,-- per maand, maar dat werd van de hand gewezen. Vanaf 2013 is er niets meer gebeurd. De toenmalige advocaat van [appellant] en [appellante] , mr. [toenmalige advocaat] , heeft destijds een brief van de advocaat van [schuldeiser] ontvangen en daarna niets meer vernomen. In die bewuste brief is ook geen aanspraak gemaakt op de huur. [appellant] en [appellante] hebben van de onderhuurder slechts driemaal € 3.000,-- huur ontvangen. Ze hadden inderdaad wat meer mogen doen om de huur te betalen, maar er was gewoonweg geen geld. Er zijn verschoonbare omstandigheden ten aanzien van de kwader trouw. Toen de beslagvrije voet werd toegekend, is er pas wat lucht gekomen. Toen zijn [appellant] en [appellante] naar de gemeente gegaan en is driemaal een aanbod gedaan. Ze hebben 13 maanden geen inkomen gehad en werden ondersteund door de familie. Ze hebben een verkeerd juridisch advies gekregen; als leek kun je je kansen van een eventueel verzet niet inschatten. Als je alles moet verkopen om te kunnen leven, dan ontstaat er een strijd. De advocaat van [schuldeiser] heeft een toon aangeslagen alsof [appellant] en [appellante] zelf het huis in brand hadden gestoken. Het bedrag waartoe [appellante] in de ontnemingszaak is veroordeeld en de geldboete is betaald. De emoties van [appellant] en [appellante] zijn begrijpelijk, gelet op de toonzetting van [schuldeiser] . Ze worden als criminelen weggezet. [appellant] en [appellante] beschikken over een inkomen van 900,-- netto per maand.