Uitspraken

Het gaat in dit incidenteel hoger beroep nog om de vraag of [de werkneemster] een laptop (een Apple MacBook) terug moet geven aan [de werkgever] . [de werkneemster] heeft betwist dat zij nog een laptop van [de werkgever] in haar bezit heeft. Bij genoemde tussenbeschikking heeft het hof geoordeeld dat op [de werkgever] de stelplicht en bewijslast rust dat [de werkneemster] de laptop bezit. Voorts heeft het hof geoordeeld dat [de werkgever] voorshands in de bewijslevering van die stelling is geslaagd en dat [de werkneemster] tegenbewijs mag leveren.

[de werkneemster] heeft afgezien van bewijs door middel van getuigen. Zij heeft schriftelijk bewijs bijgebracht voorzien van een toelichting daarop. Het hof is van oordeel dat dit schriftelijk bewijsmateriaal niet voldoende is om de voorshands bewezen geachte stelling te ontzenuwen, ook niet wanneer het hof de overige in het dossier aanwezige gegevens daarbij betrekt. Daartoe overweegt het hof het volgende.

[de werkneemster] heeft afdrukken overgelegd van (screenshots van) Whatsappgesprekken; één van 1 december 2019 met [bestuurder] (bestuurder van [de werkgever] ) en één van 5 december 2019 (maar dat is niet leesbaar) met [betrokkene] . Volgens [de werkneemster] blijkt uit deze Whatsappcorrespondentie dat de laptop op het kantoor van [de werkgever] aanwezig was begin december 2019. Het hof is van oordeel dat dit inderdaad uit deze twee berichten afgeleid zou kunnen worden. [de werkgever] heeft echter de echtheid van die berichten betwist. Het hof is van oordeel dat deze afdrukken van Whatsappgesprekken onvoldoende zijn om [de werkneemster] geslaagd te achten in het tegenbewijs. Het hof is van oordeel dat deze afdrukken onvoldoende overtuigend zijn, omdat dergelijke afdrukken eenvoudig te manipuleren zijn, zoals [de werkgever] heeft gesuggereerd. [de werkneemster] heeft ervoor gekozen om af te zien van getuigenverhoor. Dat betekent dat de getuigen niet bevraagd kunnen worden over de feitelijke gang van zaken. Zo blijft bijvoorbeeld onopgehelderd of [de werkneemster] het grote aantal e-mails dat zij in de nacht van 20 op 21 februari 2020 heeft doorgestuurd van haar zakelijke e-mailaccount naar haar privé e-mailaccount vanaf de laptop heeft gestuurd of dat zij dat heeft gedaan door op een andere manier vanuit huis in te loggen op het computersysteem van [de werkgever] . In ieder geval heeft zij die e-mails niet gestuurd vanuit het kantoor van [de werkgever] . Tussen partijen staat immers vast dat [de werkneemster] pas na de verzending van de e-mails naar het kantoor van [de werkgever] is gegaan. Verder blijft onopgehelderd hoe het kan dat de als productie 11 overgelegde Whatsappconversatie van [de werkneemster] met [bestuurder] lijkt door te lopen van 29 november 2019 tot 2 december 2019 zonder het thans door [de werkneemster] overgelegde bericht. [de werkneemster] heeft aangevoerd dat zij de werknemers van [de werkgever] niet als getuigen heeft opgeroepen omdat zij er geen vertrouwen in heeft dat zij naar waarheid zullen verklaren. Het hof is van oordeel dat dit een voorbarige conclusie is en daarbij komt dat getuigen moeten zweren de waarheid te zullen zeggen (artikel 177 lid 2 Rv). Wat daar ook van zij, het door [de werkneemster] bijgebrachte bewijsmateriaal is onvoldoende om haar geslaagd te achten in het tegenbewijs.

Gelet op het voorgaande en hetgeen in de tussenbeschikking van 21 januari 2021 is overwogen, zal het hof de vordering van [de werkgever] tot afgifte van de laptop toewijzen. Het hof zal overeenkomstig het verzoek van [de werkgever] beslissen om aan die veroordeling een termijn te verbinden van 24 uur na betekening, op straffe van een dagelijks te verbeuren dwangsom van € 250,-. Het hof zal de dwangsommen maximeren op € 2.500,-. [de werkgever] verzoekt ook om afgifte van ‘toebehoren’. [de werkgever] heeft niet verduidelijkt wat zij daarmee bedoelt. Het hof begrijpt dat, zoals gebruikelijk bij een laptop, deze wordt geleverd met een oplaadstekker, zodat deze ook dient te worden teruggegeven. Als [de werkgever] nog iets anders heeft bedoeld, dan is dat onvoldoende gespecificeerd, zodat dit wordt afgewezen.

Het hof zal [de werkneemster] veroordelen in de proceskosten van het incidenteel hoger beroep en in de nakosten.