Uitspraken

De Rechtbank heeft het klaagschrift van de klager, dat strekt tot teruggave aan hem van de inbeslaggenomen geldbedragen, ongegrond verklaard en heeft daartoe het volgende overwogen:

"De rechtmatigheid van het beslag

(...)

In een procedure als de onderhavige toetst de raadkamer slechts marginaal de rechtmatigheid van het beslag en het belang van een rechtens juiste en zorgvuldige strafvordering. De raadkamer heeft kennis genomen van het “proces-verbaal van bevindingen naar aanleiding van een ingediend klaagschrift”. Uit deze stukken blijkt niet wat de reden is geweest voor de aanhouding van klager en de doorzoeking van zijn auto. Op grond van deze stukken kan de raadkamer dan ook niet vaststellen of er sprake was van een redelijke verdenking.

Door zowel de officier van justitie als de raadsman van klager is medegedeeld dat klager is aangehouden op verdenking van betrokkenheid bij een ramkraak op een casino. In het kader van deze verdenking is zijn auto doorzocht en heeft de fouillering van klager plaatsgevonden. Hierbij is in totaal het bedrag van € 20.481,90 aangetroffen en inbeslaggenomen.

De raadkamer is van oordeel dat deze mededeling van de officier van justitie en de raadsman van klager, in het kader van de marginale toetsing, voldoende is om aan te nemen dat het beslag niet onrechtmatig is.

Het strafvorderlijk belang

Klager wordt thans verdacht van witwassen.

De officier van justitie is van mening dat het inbeslaggenomen geldbedrag vatbaar is voor verbeurdverklaring nu het zeer onwaarschijnlijk is dat het inbeslaggenomen geldbedrag afkomstig is uit een legale bron en dat het derhalve vermoedelijk afkomstig is uit enig misdrijf. De raadsman heeft aangevoerd dat klager de herkomst van het geld als volgt kan verantwoorden:

€ 2.205,00 ontvangen van advocatenkantoor [A];

€ 8.885,00 ontvangen van advocatenkantoor [A];

€ 1.500,00 ontvangen van zijn zus;

€ 1.500,00 gewonnen bij een kickbokswedstrijd;

€ 10.000,00 gewonnen in het casino.

De raadkamer stelt vast dat uit de stukken enkel is gebleken dat klager de twee betalingen van advocatenkantoor [A] heeft ontvangen, en dan nog in de periode maart 2007 en februari 2008.

De raadkamer acht niet aannemelijk dat klager, die geen andere inkomsten heeft, thans nog over deze bedragen beschikt.

De raadkamer acht voorts, bij gebrek aan nadere onderbouwing met stukken, de enkele verklaring van klager over de herkomst van het geld onvoldoende om aannemelijk te maken dat klager genoemde geldbedragen daadwerkelijk legaal heeft vergaard.

De raadkamer is van oordeel dat op grond van voornoemd proces-verbaal van bevindingen de verdenking kan ontstaan dat klager zich schuldig heeft gemaakt aan witwassen. De raadkamer is voorts van oordeel dat, gelet op de ernst van de verdenking het niet hoogst onwaarschijnlijk is dat een rechter, later oordelend over de strafzaak, de verbeurdverklaring van het inbeslaggenomen geldbedrag zal uitspreken. Het klaagschrift zal dan ook ongegrond worden verklaard."

Blijkens het proces-verbaal van het onderzoek in raadkamer heeft de raadsman van de klager aldaar het woord gevoerd overeenkomstig de aan het proces-verbaal gehechte pleitnota. Deze pleitnota houdt in:

"Aanhouding van cliënt:

De aanhouding van cliënt is gebaseerd op een vermoeden van betrokkenheid van een ramkraak op een casino. Het dossier van deze zaak is echter niet in ons bezit. Of deze aanhouding derhalve gegrond is, is bij mij niet bekend. Opmerkelijk is dat in het dossier wordt gesteld dat cliënt op heterdaad is betrapt. Terwijl daarna wordt gesteld dat cliënt niet betrokken blijkt te zijn bij de ramkraak. Hoe kan het dan mogelijk zijn dat cliënt op heterdaad wordt betrapt terwijl hij toch niet betrokken blijkt te zijn. Heterdaad wil namelijk zeggen ‘op het moment dat het strafbare feit ontdekt wordt, terwijl het wordt begaan of terstond nadat het is begaan’. Ik ben dus zeer benieuwd waarop wordt gebaseerd dat het een aanhouding op heterdaad betrof. Bovendien is mij niet duidelijk waarom juist cliënt werd verdacht. Voor zowel de aanhouding als de doorzoeking van de auto is namelijk een redelijke verdenking nodig. Werd cliënt verdacht? Of werd de Mercedes gesignaleerd? Waarom was het cliënt of de Mercedes toch niet? Allemaal vragen die nu nog onbeantwoord blijven, maar wel relevant zijn om te kunnen bepalen of de aanhouding en/of doorzoeking rechtmatig zijn en de vruchten die daaruit voortvloeien rechtmatig zijn verkregen.

Daarna kan worden besproken of er sprake is van witwassen."

Vooropgesteld moet worden dat het onderzoek in raadkamer naar aanleiding van een klaagschrift als bedoeld in art. 552a Sv een summier karakter draagt. Dat betekent dat van de rechter niet kan worden gevergd ten gronde in de mogelijke uitkomst van een nog te voeren hoofdzaak of ontnemingsprocedure te treden. Daarvoor is in de beklagprocedure geen plaats omdat ten tijde van een dergelijke procedure veelal het dossier zoals dat uiteindelijk aan de zittingsrechter in de hoofd- of ontnemingszaak zal worden voorgelegd, nog niet compleet is en omdat voorkomen moet worden dat de beklagrechter vooruitloopt op het in de hoofd- of de ontnemingszaak te geven oordeel (vgl. HR 28 september 2010, LJN BL2823, NJ 2010/654).

Hieruit volgt dat het onderzoek in raadkamer zich niet kan uitstrekken tot vragen die betrekking hebben op de mogelijke onrechtmatigheid van gebruik voor het bewijs van hetgeen door de inbeslagneming is verkregen (vgl. HR 12 februari 2013, LJN BV3004).