Uitspraken

(als verklaring van [eiser] zelf, kennelijk afgelegd vóór de verklaring van [verweerder] ):

“Ik heb destijds het 2.3 liter motorblok niet afgegeven omdat ik via een telefoontje met [verweerder] van hem de indruk kreeg dat ik na teruggave van het 2.3 motorblok het 2.5 motorblok niet zou krijgen. [verweerder] heeft toen gezegd dat ik moest betalen en dat hij anders de motor weg zou halen. Ik wou de onderdelen naar [ [verweerder] ] brengen.”

en (als antwoorden van zijn advocaat, mr. Van Dalen, op vragen van de raadsheer-commissaris, kennelijk gegeven na de verklaring van [verweerder] ):

“Op de vraag van de raadsheer-commissaris of partijen nog het nodige kunnen mededelen omtrent de inhoud van het overeenkomst, de omvang van de overeengekomen koopsom en of voornoemde onderdelen al dan niet bij de koopsom zijn inbegrepen, deelt mr. Van Dalen mee dat het een welles/nietes discussie is hetgeen mr. Scheper beaamt. Mr. Van Dalen deelt mee dat er niets op papier staat. Mr. Scheper beaamt dit. Mr. Van Dalen deelt mee dat de standpunten van partijen verschillen.”

Onderdeel II is gericht tegen rov. 2.5, waarin het hof onder meer als volgt heeft overwogen:

“(…)

Volgens [verweerder] heeft [eiser] niet als een goed huisvader voor de bewaring en het behoud van het 2.3 liter motorblok gezorgd (artikel 7A:1781 lid 1 BW), reden waarom hij volgens [verweerder] aansprakelijk is voor de daardoor ontstane schade. Voorts heeft [verweerder] gesteld dat [eiser] het 2.3 liter motorblok volledig geruïneerd bij hem heeft ingeleverd en derhalve ook uit onrechtmatige daad jegens hem aansprakelijk is voor de schade als gevolg van het ruïneren van dit motorblok. [eiser] heeft een en ander weersproken. Blijkens voormeld proces-verbaal heeft [verweerder] omtrent deze (slijtage)schade het volgende verklaard:

“Als de auto netjes behandeld wordt, niet over de toeren gaat en de kleppen de zuiger raken – wat wel is gebeurd – dan kan de motor langer mee. Aangezien de kleppen de zuiger hebben geraakt kunnen de kleppen breken en de zuiger is beschadigd. Verder heeft de motor zand gehad, zijn de filters niet onderhouden en is het oliefilter nooit ververst. Er is dus schade.”

Ook deze verklaring is niet door [eiser] ter zitting van 22 april 2015 weersproken. Daarmee staat vast dat het 2.3 liter motorblok is beschadigd. [verweerder] heeft de nieuwwaarde van dit motorblok ad € 29.750,- gevorderd. [eiser] heeft dit bedrag van € 29.750,- weersproken.

Tussen partijen staat vast dat [eiser] , alvorens [verweerder] het 2.3 liter motorblok terug vroeg, daarmee met instemming van [verweerder] verschillende keren heeft “gecrossed”, zodat het niet om de nieuwwaarde van dit motorblok gaat. De omvang van deze schade staat thans nog niet vast. Het hof begroot deze ex aequo et bono op € 12.500,-, welk bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente, [eiser] als schadevergoeding aan [verweerder] dient te vergoeden.”

Het hof heeft in rov. 2.5 kennelijk geoordeeld – overeenkomstig het standpunt van [verweerder] – dat [eiser] niet als een goed huisvader voor het motorblok heeft gezorgd (art. 7A:1781 BW). Het onderdeel bevat diverse klachten tegen de motivering van dit oordeel.

Onderdeel II.4 treft doel. Het betoogt, onder verwijzing naar diverse vindplaatsen in de memorie van antwoord, dat [eiser] voor het hof uitdrukkelijk heeft betwist dat hij in de nakoming van zijn zorgverplichting is tekortgeschoten en dat hij eveneens heeft betwist dat sprake is van voor vergoeding in aanmerking komende schade. Hij heeft daarbij onder meer verwezen naar het aan beide partijen bekende gebruik dat van het motorblok zou worden gemaakt. De door het hof geciteerde passage uit de verklaring van [verweerder] ter comparitie heeft geen wezenlijk andere inhoud dan de stellingen van [verweerder] die door [eiser] in zijn memorie van antwoord waren betwist. In zoverre geldt ook hier dat het hof hetzij ten onrechte zijn oordeel enkel heeft gegrond op de wederzijdse verklaringen ter comparitie zonder rekening te houden met het reeds in de stukken ingenomen standpunt van [eiser] , hetzij ten onrechte heeft nagelaten te motiveren waarom de gang van zaken ter comparitie de doorslag heeft gegeven ten gunste van het standpunt van [verweerder] .

Onderdeel III bevat diverse klachten tegen rov. 2.7. Het hof overweegt daarin als volgt:

“2.7 De strekking van grief 5 is toewijzing van de vordering van € 3.455,- voor de extra in het 2.3 liter motorblok gemonteerde onderdelen. Volgens [verweerder] waren deze onderdelen onderdeel van de koopovereenkomst, zij het dat daarvoor wel extra zou moeten worden betaald, en waren ze geen onderdeel van de bruikleenovereenkomst. Deze onderdelen heeft [verweerder] (…) gespecificeerd met daarbij de afzonderlijke kosten van deze onderdelen. Deze onderdelen zijn thans volgens [verweerder] waardeloos. [eiser] heeft een en ander onvoldoende gemotiveerd weersproken. Voorts heeft [eiser] onvoldoende gemotiveerd weersproken dat met deze onderdelen een bedrag van € 3.455,- is gemoeid. Aldus is [eiser] dit bedrag aan [verweerder] verschuldigd, waarbij in het midden kan blijven of dit op grond van de (nadere) koopovereenkomst is dan wel bij wege van schadevergoeding naast de ontbinding van de oorspronkelijke koopovereenkomst van het 2.5 liter motorblok. De grief slaagt.”

Anders dan het hof in de tweede volzin van rov. 2.7 overweegt, hielden de stellingen van [verweerder] in dat de desbetreffende onderdelen géén deel uitmaakten van de oorspronkelijke koopovereenkomst. Uit het vervolg van rov. 2.7 volgt echter dat deze kennelijke vergissing niet van invloed is geweest op het oordeel van het hof, nu het in het midden heeft gelaten of de verplichting tot vergoeding van schade is terug te voeren op de oorspronkelijke koopovereenkomst of op een afzonderlijke overeenkomst. In zoverre treft het onderdeel dus geen doel.

De klachten wijzen evenwel terecht erop dat [eiser] verweer heeft gevoerd tegen de stellingen van [verweerder] .
Het hof heeft dat verweer niet vermeld, is daarop (dan ook) niet ingegaan, en heeft volstaan met het oordeel dat [eiser] het standpunt van [verweerder] onvoldoende gemotiveerd heeft weersproken. Aldus blijkt niet of het hof het verweer van [eiser] in zijn beoordeling heeft betrokken. Ook dit onderdeel slaagt derhalve.