Uitspraken

Partijen debatteren op de eerste plaats over de vraag of [verzoeker] op 23 juni 2014 door Mipos op staande voet is ontslagen. Voor een rechtsgeldig ontslag op staande voet is vereist dat de werknemer de werkgever een dringende reden heeft gegeven.

Mipos heeft onweersproken gesteld dat zij ontevreden was over [verzoeker] en dat zij op 20 juni 2014 telefonisch contact heeft gezocht met Directie Arbeidszaken om advies te krijgen over de wijze waarop zij het dienstverband met [verzoeker] kon beëindigen. Op basis hiervan heeft zij [verzoeker] de keuze geboden om direct te stoppen of na in achtneming van een maand opzegtermijn. Volgens Mipos heeft [verzoeker] gekozen om direct te stoppen, omdat [verzoeker] kon beginnen bij een nachtclub. Mipos heeft [verzoeker] hierop voorgesteld om die middag langs te komen, omdat zij ‘de papieren in orde moest maken’. Uit deze geschetste en verder niet weersproken gang van zaken volgt dat [verzoeker] niet op staande voet is ontslagen. Dit heeft tot gevolg dat het primaire verzoek afgewezen wordt.

Voor zo ver het ontslag niet nietig is, stelt [verzoeker] dat het kennelijk onredelijk is. Indien een der partijen de dienstbetrekking al of niet met inachtneming van de voor de beëindiging geldende bepalingen kennelijk onredelijk doet eindigen, kan de rechter ingevolge artikel 7A:1615s BW aan de wederpartij naar billijkheid een schadevergoeding toekennen. Beëindiging van de dienstbetrekking door de werkgever zal onder andere kennelijk onredelijk geacht kunnen worden, wanneer deze geschiedt zonder opgave van redenen of onder opgave van een valse reden en wanneer, mede in aanmerking genomen de voor de werknemer getroffen voorzieningen en de voor hem bestaande mogelijkheden om ander passend werk te vinden, de gevolgen van de beëindiging voor hem te ernstig zijn in vergelijking met het belang van de werkgever bij die beëindiging.

Ter beantwoording van de vraag of het ontslag op de voet van art. 7A:1615s BW kennelijk onredelijk is, dienen alle omstandigheden ten tijde van het ontslag in aanmerking te worden genomen. De enkele omstandigheid dat de werknemer zonder toekenning van een vergoeding is ontslagen, levert in het algemeen geen grond op voor een vordering als bedoeld in art. 7A:1615 lid 1BW. In een dergelijk geval moet voor het aannemen van kennelijke onredelijkheid sprake zijn van bijzondere omstandigheden die meebrengen dat de nadelige gevolgen van de beëindiging geheel of ten dele voor rekening van de werkgever dienen te komen.

De werknemer die zich op de kennelijk onredelijkheid van het ontslag beroept zal feiten dienen te stellen en zo nodig dienen te bewijzen, die deze stelling rechtvaardigen. Hoewel [verzoeker] niet expliciteert op welke grond het ontslag volgens haar kennelijk onredelijk is, begrijpt het gerecht dat het gaat om het ‘gevolgencriterium’. [Verzoeker] heeft evenwel géén feiten gesteld die betrekking hebben op de kennelijk onredelijkheid van het ontslag, nu zij slechts stelt dat de dringende reden ontbreekt en de door Mipos geboden opties in strijd met de wet respectievelijk de redelijkheid en billijkheid waren. Afgezien van de vraag met welke wet de opties strijdig zouden zijn, vermag het gerecht evenmin in te zien waarom de geboden opties in strijd met de redelijkheid en billijkheid zouden zijn. Partijen kunnen immers in onderling overleg komen tot afspraken met betrekking tot de beëindiging van het dienstverband. De schriftelijke verklaring van [B] bevestigt de lezing van Mipos, in die zin dat hieruit volgt dat [verzoeker] het niet meer naar haar zin had bij Mipos en om haar moverende redenen gekozen heeft voor de optie direct beëindigen. De stelling dat zij deze keuze heeft gemaakt als gevolg van intimidatie door Mipos, is onvoldoende feitelijk onderbouwd en wordt om deze reden verworpen.

De meer subsidiaire vordering heeft betrekking op de onregelmatigheid van het ontslag, omdat er geen opzegtermijn in acht zou zijn genomen. Ook deze vordering wordt afgewezen, nu aangenomen dient te worden dat [verzoeker] gekozen heeft om het werk per direct te beëindigen in plaats van met in achtneming van de opzegtermijn.

Nu [verzoeker] in het ongelijk is gesteld, wordt zij in de kosten van de procedure veroordeeld, die worden begroot op nihil nu Mipos in persoon procedeerde.